Amnis ab his tacuit. factum mirabile cunctos
|
8.611
|
moverat: inridet credentes, utque deorum
|
|
spretor erat mentisque ferox, Ixione natus
|
|
'ficta refers nimiumque putas, Acheloe, potentes
|
|
esse deos,' dixit 'si dant adimuntque figuras.'
|
615
|
obstipuere omnes nec talia dicta probarunt,
|
|
ante omnesque Lelex animo maturus et aevo,
|
|
sic ait: 'inmensa est finemque potentia caeli
|
|
non habet, et quicquid superi voluere, peractum est,
|
|
quoque minus dubites, tiliae contermina quercus
|
620
|
collibus est Phrygiis modico circumdata muro;
|
|
ipse locum vidi; nam me Pelopeia Pittheus
|
|
misit in arva suo quondam regnata parenti.
|
|
haud procul hinc stagnum est, tellus habitabilis olim,
|
|
nunc celebres mergis fulicisque palustribus undae;
|
625
|
Iuppiter huc specie mortali cumque parente
|
|
venit Atlantiades positis caducifer alis.
|
|
mille domos adiere locum requiemque petentes,
|
|
mille domos clausere serae; tamen una recepit,
|
|
parva quidem, stipulis et canna tecta palustri,
|
630
|
sed pia Baucis anus parilique aetate Philemon
|
|
illa sunt annis iuncti iuvenalibus, illa
|
|
consenuere casa paupertatemque fatendo
|
|
effecere levem nec iniqua mente ferendo;
|
|
nec refert, dominos illic famulosne requiras:
|
635
|
tota domus duo sunt, idem parentque iubentque.
|
|
ergo ubi caelicolae parvos tetigere penates
|
|
summissoque humiles intrarunt vertice postes,
|
|
membra senex posito iussit relevare sedili;
|
|
cui superiniecit textum rude sedula Baucis
|
640
|
inque foco tepidum cinerem dimovit et ignes
|
|
suscitat hesternos foliisque et cortice sicco
|
|
nutrit et ad flammas anima producit anili
|
|
multifidasque faces ramaliaque arida tecto
|
|
detulit et minuit parvoque admovit aeno,
|
645
|
quodque suus coniunx riguo conlegerat horto,
|
|
truncat holus foliis; furca levat ille bicorni
|
|
sordida terga suis nigro pendentia tigno
|
|
servatoque diu resecat de tergore partem
|
|
exiguam sectamque domat ferventibus undis.
|
650
|
interea medias fallunt sermonibus horas
|
|
concutiuntque torum de molli fluminis ulva
|
655
|
inpositum lecto sponda pedibusque salignis.
|
|
vestibus hunc velant, quas non nisi tempore festo
|
|
sternere consuerant, sed et haec vilisque vetusque
|
|
vestis erat, lecto non indignanda saligno.
|
|
adcubuere dei. mensam succincta tremensque
|
660
|
ponit anus, mensae sed erat pes tertius inpar:
|
|
testa parem fecit; quae postquam subdita clivum
|
|
sustulit, aequatam mentae tersere virentes.
|
|
ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae
|
|
conditaque in liquida corna autumnalia faece
|
665
|
intibaque et radix et lactis massa coacti
|
|
ovaque non acri leviter versata favilla,
|
|
omnia fictilibus. post haec caelatus eodem
|
|
sistitur argento crater fabricataque fago
|
|
pocula, qua cava sunt, flaventibus inlita ceris;
|
670
|
parva mora est, epulasque foci misere calentes,
|
|
nec longae rursus referuntur vina senectae
|
|
dantque locum mensis paulum seducta secundis:
|
|
hic nux, hic mixta est rugosis carica palmis
|
|
prunaque et in patulis redolentia mala canistris
|
675
|
et de purpureis conlectae vitibus uvae,
|
|
candidus in medio favus est; super omnia vultus
|
|
accessere boni nec iners pauperque voluntas.
|
|