'Quin animum firmas, teque ipsa recolligis, Iphi,
|
9.745
|
consiliique inopes et stultos excutis ignes?
|
|
quid sis nata, vide, nisi te quoque decipis ipsam,
|
|
et pete quod fas est, et ama quod femina debes!
|
|
spes est, quae faciat, spes est, quae pascat amorem.
|
|
hanc tibi res adimit. non te custodia caro
|
750
|
arcet ab amplexu, nec cauti cura mariti,
|
|
non patris asperitas, non se negat ipsa roganti,
|
|
nec tamen est potiunda tibi, nec, ut omnia fiant,
|
|
esse potes felix, ut dique hominesque laborent.
|
|
nunc quoque votorum nulla est pars vana meorum,
|
755
|
dique mihi faciles, quicquid valuere, dederunt;
|
|
quodque ego, vult genitor, vult ipsa, socerque futurus.
|
|
at non vult natura, potentior omnibus istis,
|
|
quae mihi sola nocet. venit ecce optabile tempus,
|
|
luxque iugalis adest, et iam mea fiet Ianthe—
|
760
|
nec mihi continget: mediis sitiemus in undis.
|
|
pronuba quid Iuno, quid ad haec, Hymenaee, venitis
|
|
sacra, quibus qui ducat abest, ubi nubimus ambae?'
|
|
pressit ab his vocem. nec lenius altera virgo
|
|
aestuat, utque celer venias, Hymenaee, precatur.
|
765
|
quae petit, haec Telethusa timens modo tempora differt,
|
|
nunc ficto languore moram trahit, omina saepe
|
|
visaque causatur. sed iam consumpserat omnem
|
|
materiam ficti, dilataque tempora taedae
|
|
institerant, unusque dies restabat. at illa
|
770
|
crinalem capiti vittam nataeque sibique
|
|
detrahit, et passis aram complexa capillis
|
|
'Isi, Paraetonium Mareoticaque arva Pharonque
|
|
quae colis, et septem digestum in cornua Nilum:
|
|
fer, precor,' inquit 'opem, nostroque medere timori!
|
775
|
te, dea, te quondam tuaque haec insignia vidi
|
|
cunctaque cognovi, sonitum comitantiaque aera
|
|
sistrorum, memorique animo tua iussa notavi.
|
|
quod videt haec lucem, quod non ego punior, ecce
|
|
consilium munusque tuum est. miserere duarum,
|
780
|
auxilioque iuva!' lacrimae sunt verba secutae.
|
|
visa dea est movisse suas (et moverat) aras,
|
|
et templi tremuere fores, imitataque lunam
|
|
cornua fulserunt, crepuitque sonabile sistrum.
|
|
non secura quidem, fausto tamen omine laeta
|
785
|
mater abit templo. sequitur comes Iphis euntem,
|
|
quam solita est, maiore gradu, nec candor in ore
|
|
permanet, et vires augentur, et acrior ipse est
|
|
vultus, et incomptis brevior mensura capillis,
|
|
plusque vigoris adest, habuit quam femina. nam quae
|
790
|
femina nuper eras, puer es! date munera templis,
|
|
nec timida gaudete fide! dant munera templis,
|
|
addunt et titulum: titulus breve carmen habebat:
|
|
dona · puer · solvit · quae · femina · voverat · iphis.
|
|
postera lux radiis latum patefecerat orbem,
|
795
|
cum Venus et Iuno sociosque Hymenaeus ad ignes
|
|
conveniunt, potiturque sua puer Iphis Ianthe.
|
|