| 'Plena patris thalamis excedit et inpia diro | 10.469 |
| semina fert utero conceptaque crimina portat. | 470 |
| postera nox facinus geminat, nec finis in illa est, | |
| cum tandem Cinyras, avidus cognoscere amantem | |
| post tot concubitus, inlato lumine vidit | |
| et scelus et natam verbisque dolore retentis | |
| pendenti nitidum vagina deripit ensem; | 475 |
| Myrrha fugit: tenebrisque et caecae munere noctis | |
| intercepta neci est latosque vagata per agros | |
| palmiferos Arabas Panchaeaque rura relinquit | |
| perque novem erravit redeuntis cornua lunae, | |
| cum tandem terra requievit fessa Sabaea; | 480 |
| vixque uteri portabat onus. tum nescia voti | |
| atque inter mortisque metus et taedia vitae | |
| est tales conplexa preces: "o siqua patetis | |
| numina confessis, merui nec triste recuso | |
| supplicium, sed ne violem vivosque superstes | 485 |
| mortuaque exstinctos, ambobus pellite regnis | |
| mutataeque mihi vitamque necemque negate!" | |
| numen confessis aliquod patet: ultima certe | |
| vota suos habuere deos. nam crura loquentis | |
| terra supervenit, ruptosque obliqua per ungues | 490 |
| porrigitur radix, longi firmamina trunci, | |
| ossaque robur agunt, mediaque manente medulla | |
| sanguis it in sucos, in magnos bracchia ramos, | |
| in parvos digiti, duratur cortice pellis. | |
| iamque gravem crescens uterum perstrinxerat arbor | 495 |
| pectoraque obruerat collumque operire parabat: | |
| non tulit illa moram venientique obvia ligno | |
| subsedit mersitque suos in cortice vultus. | |
| quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus, | |
| flet tamen, et tepidae manant ex arbore guttae. | 500 |
| est honor et lacrimis, stillataque cortice murra | |
| nomen erile tenet nulloque tacebitur aevo. |