| Te maestae volucres, Orpheu, te turba ferarum, | 11.44 |
| te rigidi silices, te carmina saepe secutae | 45 |
| fleverunt silvae, positis te frondibus arbor | |
| tonsa comas luxit; lacrimis quoque flumina dicunt | |
| increvisse suis, obstrusaque carbasa pullo | |
| naides et dryades passosque habuere capillos. | |
| membra iacent diversa locis, caput, Hebre, lyramque | 50 |
| excipis: et (mirum!) medio dum labitur amne, | |
| flebile nescio quid queritur lyra, flebile lingua | |
| murmurat exanimis, respondent flebile ripae. | |
| iamque mare invectae flumen populare relinquunt | |
| et Methymnaeae potiuntur litore Lesbi: | 55 |
| hic ferus expositum peregrinis anguis harenis | |
| os petit et sparsos stillanti rore capillos. | |
| tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem | |
| arcet et in lapidem rictus serpentis apertos | |
| congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus. | 60 |
| Umbra subit terras, et quae loca viderat ante, | |
| cuncta recognoscit quaerensque per arva piorum | |
| invenit Eurydicen cupidisque amplectitur ulnis; | |
| hic modo coniunctis spatiantur passibus ambo, | |
| nunc praecedentem sequitur, nunc praevius anteit | 65 |
| Eurydicenque suam iam tuto respicit Orpheus. | |
| Non inpune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus | |
| amissoque dolens sacrorum vate suorum | |
| protinus in silvis matres Edonidas omnes, | |
| quae videre nefas, torta radice ligavit; | 70 |
| quippe pedum digitos via, quam tum est quaeque secuta, | |
| traxit et in solidam detrusit acumina terram, | |
| utque suum laqueis, quos callidus abdidit auceps, | |
| crus ubi commisit volucris sensitque teneri, | |
| plangitur ac trepidans adstringit vincula motu: | 75 |
| sic, ut quaeque solo defixa cohaeserat harum, | |
| exsternata fugam frustra temptabat, at illam | |
| lenta tenet radix exsultantemque coercet, | |
| dumque ubi sint digiti, dum pes ubi, quaerit, et ungues, | |
| aspicit in teretes lignum succedere suras | 80 |
| et conata femur maerenti plangere dextra | |
| robora percussit, pectus quoque robora fiunt, | |
| robora sunt umeri; nodosaque bracchia veros | |
| esse putes ramos, et non fallare putando. |