| Occupat ille levem iuvenali corpore currum | 2.150 |
| statque super manibusque leves contingere habenas | |
| gaudet et invito grates agit inde parenti. | |
| Interea volucres Pyrois et Eous et Aethon, | |
| Solis equi, quartusque Phlegon hinnitibus auras | |
| flammiferis inplent pedibusque repagula pulsant. | 155 |
| quae postquam Tethys, fatorum ignara nepotis, | |
| reppulit, et facta est inmensi copia caeli, | |
| corripuere viam pedibusque per aera motis | |
| obstantes scindunt nebulas pennisque levati | |
| praetereunt ortos isdem de partibus Euros. | 160 |
| sed leve pondus erat nec quod cognoscere possent | |
| Solis equi, solitaque iugum gravitate carebat; | |
| utque labant curvae iusto sine pondere naves | |
| perque mare instabiles nimia levitate feruntur, | |
| sic onere adsueto vacuus dat in aera saltus | 165 |
| succutiturque alte similisque est currus inani. | |
| Quod simulac sensere, ruunt tritumque relinquunt | |
| quadriiugi spatium nec quo prius ordine currunt. | |
| ipse pavet nec qua commissas flectat habenas | |
| nec scit qua sit iter, nec, si sciat, imperet illis. | 170 |
| tum primum radiis gelidi caluere Triones | |
| et vetito frustra temptarunt aequore tingui, | |
| quaeque polo posita est glaciali proxima Serpens, | |
| frigore pigra prius nec formidabilis ulli, | |
| incaluit sumpsitque novas fervoribus iras; | 175 |
| te quoque turbatum memorant fugisse, Boote, | |
| quamvis tardus eras et te tua plaustra tenebant. | |
| Ut vero summo despexit ab aethere terras | |
| infelix Phaethon penitus penitusque iacentes, | |
| palluit et subito genua intremuere timore | 180 |
| suntque oculis tenebrae per tantum lumen obortae, | |
| et iam mallet equos numquam tetigisse paternos, | |
| iam cognosse genus piget et valuisse rogando, | |
| iam Meropis dici cupiens ita fertur, ut acta | |
| praecipiti pinus borea, cui victa remisit | 185 |
| frena suus rector, quam dis votisque reliquit. | |
| quid faciat? multum caeli post terga relictum, | |
| ante oculos plus est: animo metitur utrumque | |
| et modo, quos illi fatum contingere non est, | |
| prospicit occasus, interdum respicit ortus, | 190 |
| quidque agat ignarus stupet et nec frena remittit | |
| nec retinere valet nec nomina novit equorum. | |
| sparsa quoque in vario passim miracula caelo | |
| vastarumque videt trepidus simulacra ferarum. | |
| est locus, in geminos ubi bracchia concavat arcus | 195 |
| Scorpius et cauda flexisque utrimque lacertis | |
| porrigit in spatium signorum membra duorum: | |
| hunc puer ut nigri madidum sudore veneni | |
| vulnera curvata minitantem cuspide vidit, | |
| mentis inops gelida formidine lora remisit. | 200 |