| LIBER XIV | |
| Iamque Giganteis iniectam faucibus Aetnen | 14.1 |
| arvaque Cyclopum, quid rastra, quid usus aratri, | |
| nescia nec quicquam iunctis debentia bubus | |
| liquerat Euboicus tumidarum cultor aquarum, | |
| liquerat et Zanclen adversaque moenia Regi | 5 |
| navifragumque fretum, gemino quod litore pressum | |
| Ausoniae Siculaeque tenet confinia terrae. | |
| inde manu magna Tyrrhena per aequora vectus | |
| herbiferos adiit colles atque atria Glaucus | |
| Sole satae Circes, variarum plena ferarum. | 10 |
| quam simul adspexit, dicta acceptaque salute, | |
| 'diva, dei miserere, precor! nam sola levare | |
| tu potes hunc,' dixit 'videar modo dignus, amorem. | |
| quanta sit herbarum, Titani, potentia, nulli | |
| quam mihi cognitius, qui sum mutatus ab illis. | 15 |
| neve mei non nota tibi sit causa furoris: | |
| litore in Italico, Messenia moenia contra, | |
| Scylla mihi visa est. pudor est promissa precesque | |
| blanditiasque meas contemptaque verba referre; | |
| at tu, sive aliquid regni est in carmine, carmen | 20 |
| ore move sacro, sive expugnacior herba est, | |
| utere temptatis operosae viribus herbae | |
| nec medeare mihi sanesque haec vulnera mando, | |
| fine nihil opus est: partem ferat illa caloris.' | |
| at Circe (neque enim flammis habet aptius ulla | 25 |
| talibus ingenium, seu causa est huius in ipsa, | |
| seu Venus indicio facit hoc offensa paterno,) | |
| talia verba refert: 'melius sequerere volentem | |
| optantemque eadem parilique cupidine captam. | |
| dignus eras ultro (poteras certeque) rogari, | 30 |
| et, si spem dederis, mihi crede, rogaberis ultro. | |
| neu dubites absitque tuae fiducia formae, | |
| en ego, cum dea sim, nitidi cum filia Solis, | |
| carmine cum tantum, tantum quoque gramine possim, | |
| ut tua sim, voveo. spernentem sperne, sequenti | 35 |
| redde vices, unoque duas ulciscere facto.' | |
| talia temptanti 'prius' inquit 'in aequore frondes' | |
| Glaucus 'et in summis nascentur montibus algae, | |
| Sospite quam Scylla nostri mutentur amores.' | |
| indignata dea est et laedere quatenus ipsum | 40 |
| non poterat (nec vellet amans), irascitur illi, | |
| quae sibi praelata est; venerisque offensa repulsa, | |
| protinus horrendis infamia pabula sucis | |
| conterit et tritis Hecateia carmina miscet | |
| caerulaque induitur velamina perque ferarum | 45 |
| agmen adulantum media procedit ab aula | |
| oppositumque petens contra Zancleia saxa | |
| Region ingreditur ferventes aestibus undas, | |
| in quibus ut solida ponit vestigia terra | |
| summaque decurrit pedibus super aequora siccis. | 50 |
| parvus erat gurges, curvos sinuatus in arcus, | |
| grata quies Scyllae: quo se referebat ab aestu | |
| et maris et caeli, medio cum plurimus orbe | |
| sol erat et minimas a vertice fecerat umbras. | |
| hunc dea praevitiat portentificisque venenis | 55 |
| inquinat; hic pressos latices radice nocenti | |
| spargit et obscurum verborum ambage novorum | |
| ter noviens carmen magico demurmurat ore. | |
| Scylla venit mediaque tenus descenderat alvo, | |
| cum sua foedari latrantibus inguina monstris | 60 |
| adspicit ac primo credens non corporis illas | |
| esse sui partes, refugitque abigitque timetque | |
| ora proterva canum, sed quos fugit, attrahit una | |
| et corpus quaerens femorum crurumque pedumque | |
| Cerbereos rictus pro partibus invenit illis: | 65 |
| statque canum rabie subiectaque terga ferarum | |
| inguinibus truncis uteroque exstante coercet. |