'Talia multa mihi longum narrata per annum
|
14.435
|
visaque sunt. resides et desuetudine tardi
|
|
rursus inire fretum, rursus dare vela iubemur,
|
|
ancipitesque vias et iter Titania vastum
|
|
dixerat et saevi restare pericula ponti:
|
|
pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi.'
|
440
|
Finierat Macareus, urnaque Aeneia nutrix
|
|
condita marmorea tumulo breve carmen habebat
|
|
hic · me · caietam · notae · pietatis · alumnus
|
|
ereptam · argolico · quo · debuit · igne · cremavit
|
|
solvitur herboso religatus ab aggere funis,
|
445
|
et procul insidias infamataeque relinquunt
|
|
tecta deae lucosque petunt, ubi nubilus umbra
|
|
in mare cum flava prorumpit Thybris harena;
|
|
Faunigenaeque domo potitur nataque Latini,
|
|
non sine Marte tamen. bellum cum gente feroci
|
450
|
suscipitur, pactaque furit pro coniuge Turnus.
|
|
concurrit Latio Tyrrhenia tota, diuque
|
|
ardua sollicitis victoria quaeritur armis.
|
|
auget uterque suas externo robore vires,
|
|
et multi Rutulos, multi Troiana tuentur
|
455
|
castra, neque Aeneas Euandri ad moenia frustra,
|
|
at Venulus frustra profugi Diomedis ad urbem
|
|
venerat: ille quidem sub Iapyge maxima Dauno
|
|
moenia condiderat dotaliaque arva tenebat;
|
|
sed Venulus Turni postquam mandata peregit
|
460
|
auxiliumque petit, vires Aetolius heros
|
|
excusat: nec se aut soceri committere pugnae
|
|
velle sui populos, aut quos e gente suorum
|
|
armet habere ullos, 'neve haec commenta putetis,
|
|
admonitu quamquam luctus renoventur amari,
|
465
|
perpetiar memorare tamen. postquam alta cremata est
|
|
Ilios, et Danaas paverunt Pergama flammas,
|
|
Naryciusque heros, a virgine virgine rapta,
|
|
quam meruit poenam solus, digessit in omnes,
|
|
spargimur et ventis inimica per aequora rapti
|
470
|
fulmina, noctem, imbres, iram caelique marisque
|
|
perpetimur Danai cumulumque Capherea cladis,
|
|
neve morer referens tristes ex ordine casus,
|
|
Graecia tum potuit Priamo quoque flenda videri.
|
|
me tamen armiferae servatum cura Minervae
|
475
|
fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris
|
|
pellor, et antiquo memores de vulnere poenas
|
|
exigit alma Venus, tantosque per alta labores
|
|
aequora sustinui, tantos terrestribus armis,
|
|
ut mihi felices sint illi saepe vocati,
|
480
|
quos communis hiems inportunusque Caphereus
|
|
mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem.
|
|