Hic tamen accessit delubris advena nostris:
|
15.745
|
Caesar in urbe sua deus est; quem Marte togaque
|
|
praecipuum non bella magis finita triumphis
|
|
resque domi gestae properataque gloria rerum
|
|
in sidus vertere novum stellamque comantem,
|
|
quam sua progenies; neque enim de Caesaris actis
|
750
|
ullum maius opus, quam quod pater exstitit huius:
|
|
scilicet aequoreos plus est domuisse Britannos
|
|
perque papyriferi septemflua flumina Nili
|
|
victrices egisse rates Numidasque rebelles
|
|
Cinyphiumque Iubam Mithridateisque tumentem
|
755
|
nominibus Pontum populo adiecisse Quirini
|
|
et multos meruisse, aliquos egisse triumphos,
|
|
quam tantum genuisse virum, quo praeside rerum
|
|
humano generi, superi, favistis abunde!
|
|
ne foret hic igitur mortali semine cretus,
|
760
|
ille deus faciendus erat; quod ut aurea vidit
|
|
Aeneae genetrix, vidit quoque triste parari
|
|
pontifici letum et coniurata arma moveri,
|
|
palluit et cunctis, ut cuique erat obvia, divis
|
|
'adspice,' dicebat 'quanta mihi mole parentur
|
765
|
insidiae, quantaque caput cum fraude petatur,
|
|
quod de Dardanio solum mihi restat Iulo.
|
|
solane semper ero iustis exercita curis,
|
|
quam modo Tydidae Calydonia vulneret hasta,
|
|
nunc male defensae confundant moenia Troiae,
|
770
|
quae videam natum longis erroribus actum
|
|
iactarique freto sedesque intrare silentum
|
|
bellaque cum Turno gerere, aut, si vera fatemur,
|
|
cum Iunone magis? quid nunc antiqua recordor
|
|
damna mei generis? timor hic meminisse priorum
|
775
|
non sinit; en acui sceleratos cernitis enses.
|
|
quos prohibete, precor, facinusque repellite neve
|
|
caede sacerdotis flammas exstinguite Vestae!'
|
|