XIV
|
|
Quanta tibi dederim nostris monumenta libellis,
|
5.14.1
|
o mihi me coniunx carior, ipsa vides.
|
|
detrahat auctori multum fortuna licebit,
|
|
tu tamen ingenio clara ferere meo;
|
|
dumque legar, mecum pariter tua fama legetur,
|
5
|
nec potes in maestos omnis abire rogos;
|
|
cumque viri casu possis miseranda videri,
|
|
invenies aliquas, quae, quod es, esse velint,
|
|
quae te, nostrorum cum sis in parte malorum,
|
|
felicem dicant invideantque tibi.
|
10
|
non ego divitias dando tibi plura dedissem:
|
|
nil feret ad manes divitis umbra sui.
|
|
perpetui fructum donavi nominis, idque
|
|
quo dare nil potui munere maius, habes.
|
|
adde quod, ut rerum sola es tutela mearum,
|
15
|
ad te non parvi venit honoris onus,
|
|
quod numquam vox est de te mea muta tuique
|
|
indiciis debes esse superba viri.
|
|
quae ne quis possit temeraria dicere, persta,
|
|
et pariter serva meque piamque fidem.
|
20
|
nam tua, dum stetimus, turpi sine crimine mansit,
|
|
et tantum probitas inreprehensa fuit.
|
|
area de nostra nunc est tibi facta ruina;
|
|
conspicuum virtus hic tua ponat opus.
|
|
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est,
|
25
|
et nihil officio nupta quod obstet habet.
|
|
cum deus intonuit, non se subducere nimbo,
|
|
id demum est pietas, id socialis amor.
|
|
rara quidem virtus, quam non Fortuna gubernet,
|
|
quae maneat stabili, cum fugit illa, pede.
|
30
|
†siqua tamen pretii sibi merces ipsa petiti†
|
|
inque parum laetis ardua rebus adest,
|
|
ut tempus numeres, per saecula nulla tacetur,
|
|
ut loca, mirantur qua patet orbis iter.
|
|
aspicis ut longo teneat laudabilis aevo
|
35
|
nomen inextinctum Penelopaea fides?
|
|
cernis ut Admeti cantetur et Hectoris uxor
|
|
ausaque in accensos Iphias ire rogos?
|
|
ut vivat fama coniunx Phylaceia, cuius
|
|
Iliacam celeri vir pede pressit humum?
|
40
|
morte nihil opus est pro me, sed amore fideque:
|
|
non ex difficili fama petenda tibi est.
|
|
nec te credideris, quia non facis, ista moneri:
|
|
vela damus, quamvis remige puppis eat.
|
|
qui monet ut facias, quod iam facis, ille monendo
|
45
|
laudat et hortatu comprobat acta suo.
|
|