| Librorum XXVI—XXIX | |
| septenarii incertae sedis | |
| Prisc. GL 2.379K | |
| a me auxiliatus sies[t] | septinc.944 |
| asparagi molles et uirde c<y>ma – ⏑ – ⏑ – | 945 |
| – ⏑ – ⏑ – ⏑ – atque omnes mandonum gulae | |
| austerissimarum herbarum sucos †exprimebat | |
| collo caput | |
| s<u>stentatur, truncus sustinetur <c>oxendicibus. | |
| e<c>quem Pamphilum | 950 |
| quaeris? | |
| Lactant. Div. Inst. 6.18.6 | |
| homini amico et familiari non est mentiri meum. | 953 |
| . . . mercede quae conductae flent alieno in funere | |
| praeficae, multo et capillos scindunt et clamant magis | 955 |
| <me>tuam ut memoriam retineas | |
| mihi necesse est <e>loqui: | |
| nam scio Amyclas tacendo peri<i>sse | |
| muttonium | |
| neque prodire in altum, proeliari sub uite<m> procul | 960 |
| ὠμοτριβὲς oleum Casinas | |
| – ⏑ puer hic e re nata sic eius dedit haud malus [est] | |
| quo facetior uideare et scire plus quam ceteri, | |
| pertisum homin<u>m, non pertaesum, dicere <hu>manum genus | |
| qu<oia> nam uox ex te resonans meo gradu remoram facit? | 965 |
| scinde calam, ut caleas | |
| DVBIA | |
| Placid. CGL 5.58,39 | |
| cordipugis uersibus | 968 |
| solus uero soli quid re et quaest<u> conducat suo |