| premebat illa resoluta marmoreis cervicibus aureum | 131.9.1 |
| torum myrtoque florenti quietum <aera> verberabat. | |
| itaque ut me vidit, paululum erubuit, hesternae scili- | 10.1 |
| cet iniuriae memor; deinde ut remotis omnibus secun- | |
| dum invitantem consedi, ramum super oculos meos | |
| posuit, et quasi pariete interiecto audacior facta 'quid | |
| est' inquit 'paralytice? ecquid hodie totus venisti?' | 5 |
| 'rogas' inquam ego 'potius quam temptas?' totoque | 11.1 |
| corpore in amplexum eius immissus non praecantatis | |
| usque ad satietatem osculis fruor * | |
| Encolpius {⁴¹de Endymione puero}⁴¹ ipsa corporis pul- | 132.1.1 |
| chritudine me ad se vocante trahebat ad venerem. iam | |
| pluribus osculis collisa labra crepitabant, iam implici- | |
| tae manus omne genus amoris invenerant, iam alligata | |
| mutuo ambitu corpora animarum quoque mixturam | 5 |
| fecerant * | |
| manifestis matrona contumeliis verberata tandem | 2.1 |
| ad ultionem decurrit vocatque cubicularios et me iu- | |
| bet catomizari. nec contenta mulier tam gravi iniuria | 3.1 |
| mea convocat omnes quasillarias familiaeque sordidis- | |
| simam partem ac me conspui iubet. oppono ego ma- | 4.1 |
| nus oculis meis, nullisque precibus effusis, quia scie- | |
| bam quid meruissem, verberibus sputisque extra ia- | |
| nuam eiectus sum. eicitur et Proselenos, Chrysis va- | 5.1 |
| pulat, totaque familia tristis inter se mussat quaeritque | |
| quis dominae hilaritatem confuderit . . . |