LIBER XIV
|
|
Externae arbores indocilesque nasci alibi quam ubi
|
14.1.1
|
coepere et quae in alienas non commeant terras hactenus
|
|
fere sunt, licetque iam de communibus loqui, quarum om-
|
|
nium peculiaris parens videri potest Italia. noscentes tan-
|
|
tum meminerint naturas earum a nobis interim dici, non cul-
|
5
|
turas, quamquam et colendi maxima in natura portio est.
|
|
illud satis mirari non queo, interisse quarundam memo-
|
2.1
|
riam atque etiam nominum quae auctores prodidere noti-
|
|
tiam. quis enim non communicato orbe terrarum maiestate
|
|
Romani imperii profecisse vitam putet commercio rerum ac
|
|
societate festae pacis omniaque, etiam quae ante occulta
|
5
|
fuerant, in promiscuo usu facta? at Hercules non repe-
|
3.1
|
riuntur qui norint multa ab antiquis prodita. tanto prisco-
|
|
rum cura fertilior aut industria felicior fuit, ante milia an-
|
|
norum inter principia litterarum Hesiodo praecepta agri-
|
|
colis pandere orso subsecutisque non paucis hanc curam
|
5
|
eius, unde nobis crevit labor, quippe cum requirenda sint
|
|
non solum postea inventa, verum etiam ea quae invenerant
|
|
prisci, desidia rerum internecione memoriae indicta. cuius
|
4.1
|
vitii causas quis alias quam publicas mundi invenerit? ni-
|
|
mirum alii subiere ritus circaque alia mentes hominum de-
|
|
tinentur et avaritiae tantum artes coluntur. antea inclusis
|
|
gentium imperiis intra ipsas adeoque et ingeniis, quadam
|
5
|
sterilitate fortunae necesse erat animi bona exercere, reges-
|
|
que innumeri honore artium colebantur et in ostentatione
|
|
has praeferebant opes, inmortalitatem sibi per illas prorogari
|
|
arbitrantes, qua re abundabant et praemia et opera vitae.
|
|
posteris laxitas mundi et rerum amplitudo damno fuit. post-
|
5.1
|
quam senator censu legi coeptus, iudex fieri censu, magi-
|
|
stratum ducemque nihil magis exornare quam census, post-
|
|
quam coepere orbitas in auctoritate summa et potentia esse,
|
|
captatio in quaestu fertilissimo ac sola gaudia in possi-
|
5
|
dendo, pessum iere vitae pretia omnesque a maximo bono
|
|
liberales dictae artes in contrarium cecidere ac servitute
|
|
sola profici coeptum. hanc alius alio modo et in aliis ad-
|
6.1
|
orare, eodem tamen habendique ad spes omnium tendente
|
|
voto. passim vero etiam egregii aliena vitia quam bona sua
|
|
colere malle. ergo Hercules voluptas vivere coepit, vita ipsa
|
|
desiit. sed nos oblitterata quoque scrutabimur, nec deter-
|
7.1
|
rebit quarundam rerum humilitas, sicuti nec in animalibus
|
|
fecit, quamquam videmus Vergilium praecellentissimum
|
|
vatem ea de causa hortorum dotes fugisse et in his quae
|
|
rettulit flores modo rerum decerpsisse, beatum felicemque
|
5
|
gratiae quindecim omnino generibus uvarum nominatis,
|
|
tribus oleae, totidem pirorum, malo vero tantum Assyrio,
|
|
ceteris omnibus neglectis.
|
|