LIBER II
  Mundum et hoc quodcumque nomine alio caelum 2.1.1
appellare libuit, cuius circumflexu degunt cuncta, numen
esse credi par est, aeternum, inmensum, neque genitum
neque interiturum umquam. huius extera indagare nec
interest hominum nec capit humanae coniectura mentis. 5
sacer est, aeternus, immensus, totus in toto, immo vero 2.1
ipse totum, infinitus ac finito similis, omnium rerum certus
et similis incerto, extra intra cuncta conplexus in se,
idemque rerum naturae opus et rerum ipsa natura. furor 3.1
est mensuram eius animo quosdam agitasse atque prodere
ausos, alios rursus occasione hinc sumpta aut hi<c> data
innumerabiles tradidisse mundos, ut totidem rerum naturas
credi oporteret aut, si una omnes incubaret, totidem tamen 5
soles totidemque lunas et cetera etiam in uno et inmensa
et innumerabilia sidera, quasi non eaedem quaestiones semper
in termino cogitationi sint occursurae desiderio finis alicuius
aut, si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
non idem illud in uno facilius sit intellegi, tanto praesertim 10
opere. furor est profecto, furor egredi ex eo et, tamquam 4.1
interna eius cuncta plane iam nota sint, ita scrutari extera,
quasi vero mensuram ullius rei possit agere qui sui nesciat,
aut me<ns> hominis videre quae mundus ipse non capiat.