Siliginem, far, triticum, semen, hordeum oc-
|
18.184.1
|
cato, sarito, runcato quibus dictum erit diebus. singulae
|
|
operae cuique generi in iugero sufficient. sarculatio in-
|
|
duratam hiberno rigore soli tristitiam laxat temporibus
|
|
vernis novosque soles admittit. qui sariet, caveat ne fru-
|
5
|
menti radices subfodiat. triticum, semen, hordeum, fabam
|
|
bis sarire melius. runcatio, cum seges in articul<um> e<x>i<it>,
|
185.1
|
evolsis inutilibus herbis, frugum radices vindicat segetemque
|
|
discernit a caespite. leguminum cicer eadem quae far deside-
|
|
rat. faba runcari non gestit. quoniam evincit herbas lupi-
|
|
num, occatur tantum. milium et panicum occatur et saritur,
|
5
|
non iteratur, non runcatur. silicia et <ph>asioli occantur tan-
|
|
tum. sunt genera terrae, quorum ubertas pectinari segetem
|
186.1
|
in herba cogat—cratis et hoc genus dentatae stilis fer-
|
|
reis—, eademque nihilominus et depascuntur. quae de-
|
|
pasta sunt, sarculo iterum excitari necessarium. at in
|
|
Bactris, Africa, Cyrenis omnia haec super<v>a<c>ua fecit in-
|
5
|
dulgentia caeli, et a semente non nisi messibus in ar<v>a
|
|
redeunt, quia siccitas coercet herbas, fruges nocturno t<an>-
|
|
tum rore nutriens. Vergilius alternis cessare arva suadet
|
187.1
|
—si patiantur ruris spatia, utilissimum procul dubio est—;
|
|
quod si neget condicio, far serendum, unde lupinum aut
|
|
vicia aut faba sublata sint et quae terram faci<a>nt laetio-
|
|
rem. inprimisque et hoc notandum, quaedam propter alia
|
5
|
seri obiter, si parum proven<e>re, <ut priore> diximus
|
|
volumine, ne eadem saepius dicantur; plurimum enim re-
|
|
fert soli cuiusque ratio.
|
|