Nec rubos ad maleficia tantum genuit natura, 24.117.1
ideoque et mora his, hoc est vel hominibus cibos, dedit.
vim habent siccandi, adstringendi, gingivis, tonsillis, geni-
talibus accommodatissimi. adversantur serpentium scelera-
tissimis, haemorrhoidi et presteri, flos aut mora scorpio- 5
nibus. vulnera sine collectionum periculo iungunt. urinas
cient. caules eorum teneri tunduntur exprimiturque sucus, 118.1
mox sole cogitur in crassitudinem mellis; singulari remedio
contra mala oris oculorumque, sanguinem exscreantes,
anginas, vulvas, sedes, coeliacos intellegitur potus aut in-
litus. oris quidem vitiis etiam folia commanducata pro- 5
sunt et ulceribus manantibus aut quibuscumque in capite
inlinuntur. cardiacis sic vel per se inponuntur a mamma
sinistra, item stomacho in doloribus oculisque procidenti-
bus. instillatur sucus eorum et auribus. sanat condylo- 119.1
mata cum rosaceo cerato. cauliculorum ex vino decoctum
u<va>e praesentaneum remedium est. iidem per se in cibo
sumpti cymae modo aut decocti in vino austero labantes
dentes firmant. alvum sistunt et profluvia sanguinis; dys- 5
intericis prosunt. siccantur in umbra, ut cinis crema-
torum uvam reprimat. folia quoque arefacta et contusa
iumentorum ulceribus utilia traduntur. mora, quae in <i>is 120.1
nascuntur, vel efficaciorem stomaticen praebuerint quam
sativa morus. eadem compositione vel cum hypocisthide
tantum et melle bibuntur in cholera et a cardiacis et
contra araneos. inter medicamenta, quae styptica vocant, 5
nihil efficacius rubi mora ferentis radice decocta in vino
ad tertias partes, ut colluantur eo oris ulcera et sedis
foveantur, quae tanta vis est, ut spongeae ipsae lapi-
descant.