Ferunt Crassum, avum Crassi in Parthis interempti, 7.79.1
numquam risisse, ob id Agelastum vocatum, sicuti nec flesse
multos. Socratem clarum sapientia eodem semper visum
vultu nec aut hilaro magis aut turbato. exit hic animi
tenor aliquando in rigorem quendam torvitatemque naturae 5
duram et inflexibilem affectusque humanos adimit, quales
ἀπαθεῖς Graeci vocant, multos eius generis experti,—quod
mirum sit—auctores maxime sapientiae, Diogenen Cyni- 80.1
cum, Pyrrhonem, Heraclitum, Timonem, hunc quidem etiam
in totius odium generis humani evectum. sed haec parva
naturae insignia in multis varia cognoscuntur, ut in Antonia
Drusi numquam expuisse, in Pomponio consulari poeta non 5
ructasse.—(Quibus natura concreta sunt ossa, qui sunt
rari admodum, cornei vocantur)—