Ex his quoque animalibus, quae nobiscum
|
8.142.1
|
degunt, multa sunt cognitu digna, fidelissimumque ante om-
|
|
ni<a> homini canis atque equus. pugnasse adversus latrones
|
|
canem pro domino accepimus confectumque plagis a cor-
|
|
pore non recessisse, volucres ac feras abigentem. ab alio
|
5
|
in Epiro agnitum in conventu percussorem domini laniatu-
|
|
que et latratu coactum fateri scelus. Garamant<u>m regem
|
|
canes CC ab exilio reduxere proeliati contra resistentes.
|
|
propter bella Colophonii itemque Castabalenses cohortes ca-
|
|
num habuere. hae primae dimicabant in acie numquam
|
143.1
|
detrectantes; haec erant fidissima auxilia nec stipendiorum
|
|
indiga. canes defendere Cimbris caesis domus eorum plau-
|
|
stris inpositas. canis Iasone Lycio interfecto cibum capere
|
|
noluit inediaque consumptus est. is vero, <c>ui nomen Hyr-
|
5
|
cani reddit Duris, accenso regis Lysimachi rogo iniecit
|
|
se flammae, similiterque Hieronis regis. memorat et Pyr-
|
144.1
|
rhum, Gelonis tyranni canem, Philistus; memoratur et Nico-
|
|
medis Bithyniae regis, uxore eius Cosingi lacerata propter
|
|
lasciviorem cum marito iocum. apud nos Vulcatium nobilem,
|
|
qui Ca<s>cellium ius civile docuit, asturcone e suburbano re-
|
5
|
deuntem, cum advesperavisset, canis a grassatore defendit;
|
|
item Caelium senatorem aegrum Placentiae ab armatis op-
|
|
pressum, nec prius ille vulneratus est quam cane interempto.
|
|
sed super omnia in nostro aevo actis p. R. testatum Appio
|
145.1
|
Iunio et P. Silio cos., cum animadverteretur ex causa Neronis
|
|
Germanici filii in Titium Sabinum et servitia eius, unius ex
|
|
his canem nec in carcere abigi potuisse nec a corpore reces-
|
|
sisse abiecti, in gradibus gemitoriis maestos edentem ulu-
|
5
|
latus magna populi Romani corona, ex qua cum quidam ei
|
|
cibum obiecisset, ad os defuncti tulisse. innatavit idem,
|
|
cadavere in Tiberim abiecto, sustentare conatus, effusa
|
|
multitudine ad spectandam animalis fidem.
|
|