| Pegasos equino capite volucres et grypas aurita | 10.136.1 |
| aduncitate rostri fabulosos reor, illos in Scythia, hos in | |
| Aethiopia. equidem et tragopana, de qua plures adfirmant, | |
| maiorem aquila, cornua in temporibus curvata habentem, | |
| ferruginei coloris, tantum capite phoeniceo. nec Sirenes | 5 |
| impetraverint fidem, adfirmet licet Dinon, Clitarchi celebrati | |
| auctoris pater, in India esse mulcerique earum cantu quos | |
| gravatos somno lacerent. qui credat ista, et Melampodi | 137.1 |
| profecto aures lambendo dedisse intellectum avium sermo- | |
| nis dracones non abnuat vel quae Democritus tradit no- | |
| minando aves quarum confuso sanguine serpens gignatur, | |
| quem quisquis ederit intellecturus sit alitum colloquia, quae- | 5 |
| que de una ave galerita privatim commemorat, etiam sine | |
| his inmensa vitae ambage circa auguria. nominantur ab | |
| Homero scopes avium genus: neque harum saturicos mo- | 138.1 |
| tus, cum insidientur, plerisque memoratos facile conceperim | |
| mente, neque ipsae iam aves n<o>scuntur, quam ob rem de | |
| confessis disseruisse praestiterit. |