| tum Hercules 'audi me' inquit 'tu desine fatuari. uenisti huc, | 7.1.1 |
| ubi mures ferrum rodunt. citius mihi uerum, ne tibi alogias | |
| excutiam.' et quo terribilior esset, tragicus fit et ait: | |
| 'exprome propere sede qua genitus cluas, | 2.1 |
| hoc ne peremptus stipite ad terram accidas: | |
| haec claua reges saepe mactauit feros. | |
| quid nunc profatu uocis incerto sonas? | |
| quae patria, quae gens mobile eduxit caput? | 5 |
| edissere. equidem regna tergemini petens | |
| longinqua regis, unde ab Hesperio mari | |
| Inachiam ad urbem nobile aduexi pecus, | |
| uidi duobus imminens fluuiis iugum, | |
| quod Phoebus ortu semper obuerso uidet, | 10 |
| ubi Rhodanus ingens amne praerapido fluit | |
| Ararque, dubitans quo suos cursus agat, | |
| tacitus quietis adluit ripas uadis. | |
| estne illa tellus spiritus altrix tui?' | |
| haec satis animose et fortiter, nihilo minus mentis suae non est et | 3.1 |
| timet μωροῦ πληγήν. Claudius, ut uidit uirum ualentem, oblitus | |
| nugarum, intellexit neminem Romae sibi parem fuisse, illic non | |
| habere se idem gratiae: gallum in suo sterquilino plurimum | |
| posse. itaque quantum intellegi potuit, haec uisus est dicere: 'ego | 4.1 |
| te, fortissime deorum Hercule, speraui mihi adfuturum apud | |
| alios, et si qui a me notorem petisset, te fui nominaturus, qui me | |
| optime nosti. nam, si memoria repetis, ego eram qui tibi ante | |
| templum tuum ius dicebam totis diebus mense Iulio et Augusto. | 5 |
| tu scis quantum illic miseriarum ego contulerim, cum causidicos | 5.1 |
| audirem diem et noctem. in quod si incidisses, ualde fortis licet tibi | |
| uidearis, maluisses cloacas Augeae purgare: multo plus ego ster- | |
| coris exhausi. sed quoniam uolo * * * ' |