Caput est legis xl de quo ego consulto, Quirites, neque 3.4.1
apud vos ante feci mentionem, ne aut refricare obductam
iam rei publicae cicatricem viderer aut aliquid alienissimo
tempore novae dissensionis commovere, neque vero nunc
ideo disputabo quod hunc statum rei publicae non magno 5
opere defendendum putem, praesertim qui oti et concor-
diae patronum me in hunc annum populo Romano pro-
fessus sim, sed ut doceam Rullum posthac in eis saltem
tacere rebus in quibus de se et de suis factis taceri velit.
Omnium legum iniquissimam dissimillimamque legis esse 5.1
arbitror eam quam L. Flaccus interrex de Sulla tulit, ut
omnia quaecumque ille fecisset essent rata. Nam cum
ceteris in civitatibus tyrannis institutis leges omnes exstin-
guantur atque tollantur, hic rei publicae tyrannum lege 5
constituit. Est invidiosa lex, sicuti dixi, verum tamen habet
excusationem; non enim videtur hominis lex esse, sed
temporis. Quid si est haec multo impudentior? Nam 6.1
Valeria lege Corneliisque legibus eripitur civi, <civi> datur,
coniungitur impudens gratificatio cum acerba iniuria; sed
tamen imbibit illis legibus spem non nullam cui ademptum
est, aliquem scrupulum cui datum est. Rulli cautio est 5
haec: 'Qvi post C. Marivm Cn. Papirivm consvles.'
Quam procul a suspicione fugit, quod eos consules qui
adversarii Sullae maxime fuerunt potissimum nominavit!
Si enim Sullam dictatorem nominasset, perspicuum fore et
invidiosum arbitratus est. Sed quem vestrum tam tardo 10
ingenio fore putavit cui post eos consules Sullam dictatorem
fuisse in mentem venire non posset? Quid ergo ait Maria- 7.1
nus tribunus plebis, qui nos Sullanos in invidiam rapit?
'Qvi post Marivm et Carbonem consvles agri, aedi-
ficia, lacvs, stagna, loca, possessiones'—caelum et mare
praetermisit, cetera complexus est—'pvblice data adsi- 5
gnata, vendita, concessa svnt'—a quo, Rulle? post Ma-
rium et Carbonem consules quis adsignavit, quis dedit, quis
concessit praeter Sullam?—'ea omnia eo ivre sint'—quo
iure? labefactat videlicet nescio quid. Nimium acer, nimium
vehemens tribunus plebis Sullana rescindit—'vt qvae 10
optimo ivre privata svnt.' Etiamne meliore quam pa-
terna et avita? Meliore. At hoc Valeria lex non dicit, 8.1
Corneliae leges non sanciunt, Sulla ipse non postulat. Si
isti agri partem aliquam iuris, aliquam similitudinem propriae
possessionis, aliquam spem diuturnitatis attingunt, nemo est
tam impudens istorum quin agi secum praeclare arbitretur. 5
Tu vero, Rulle, quid quaeris? Quod habent ut habeant?
Quis vetat? Vt privatum sit? Ita latum est. Vt meliore
<iure> tui soceri fundus Hirpinus sit sive ager Hirpinus—totum
enim possidet—quam meus paternus avitusque fundus Arpi-
nas? Id enim caves. Optimo enim iure ea sunt profecto 9.1
praedia quae optima condicione sunt. Libera meliore iure
sunt quam serva; capite hoc omnia quae serviebant non
servient. Soluta meliore in causa sunt quam obligata;
eodem capite subsignata omnia, si modo Sullana sunt, 5
liberantur. Immunia commodiore condicione sunt quam
illa quae pensitant; ego Tusculanis pro aqua Crabra vecti-
gal pendam, quia mancipio fundum accepi; si a Sulla
mihi datus esset, Rulli lege non penderem. Video vos, 10.1
Quirites, sicuti res ipsa cogit, commoveri vel legis vel ora-
tionis impudentia, legis quae ius melius Sullanis praediis
constituat quam paternis, orationis quae eius modi <in> causa
insimulare quemquam audeat rationes Sullae nimium vehe- 5
menter defendere. At si illa solum sanciret quae a Sulla
essent data, tacerem, modo ipse se Sullanum esse confite-
retur. Sed non modo illis cavet verum etiam aliud quod-
dam genus donationis inducit; et is qui a me Sullanas
possessiones defendi criminatur non eas solum sancit 10
verum ipse novas adsignationes instituit et repentinus Sulla
nobis exoritur. Nam attendite quantas concessiones agro- 11.1
rum hic noster obiurgator uno verbo facere conetur: 'Qvae
data, donata, concessa, vendita.' Patior, audio. Quid
deinde? 'possessa.' Hoc tribunus plebis promulgare
ausus est ut, quod quisque post Marium et Carbonem con- 5
sules possideret, id eo iure teneret <quo> quod optimo pri-
vatum <est>? Etiamne si vi deiecit, etiamne si clam, si
precario venit in possessionem? Ergo hac lege ius civile,
causae possessionum, praetorum interdicta tollentur. Non 12.1
mediocris res neque parvum sub hoc verbo furtum, Quirites,
latet. Sunt enim multi agri lege Cornelia publicati nec
cuiquam adsignati neque venditi qui a paucis hominibus
impudentissime possidentur. His cavet, hos defendit, hos 5
privatos facit; hos, inquam, agros quos Sulla nemini dedit
Rullus non vobis adsignare volt, sed eis condonare qui
possident. Causam quaero cur ea quae maiores vobis in
Italia, Sicilia, Africa, duabus Hispaniis, Macedonia, Asia
reliquerunt venire patiamini, cum ea quae vestra sunt con- 10
donari possessoribus eadem lege videatis. Iam totam 13.1
legem intellegetis, cum ad paucorum dominationem scripta
sit, tum ad Sullanae adsignationis rationes esse accommo-
datissimam. Nam socer huius vir multum bonus est;
neque ego nunc de illius bonitate, sed de generi impu- 5
dentia disputo. Ille enim quod habet retinere volt neque
se Sullanum esse dissimulat; hic, ut ipse habeat quod non
habet, quae dubia sunt per vos sancire volt et, cum plus
appetat quam ipse Sulla, quibus rebus resisto, Sullanas res
defendere <me> criminatur. 'Habet agros non nullos,' inquit, 14.1
'socer meus desertos atque longinquos; vendet eos mea
lege quanti volet. Habet incertos ac nullo iure possessos;
confirmabuntur optimo iure. Habet publicos; reddam
privatos. Denique eos fundos quos in agro Casinati opti- 5
mos fructuosissimosque continuavit, cum usque eo vicinos
proscriberet quoad angulos conformando ex multis praediis
unam fundi regionem normamque perfecerit, quos nunc
cum aliquo metu tenet, sine ulla cura possidebit.'