Ergo cum ad eas in studiis uires peruenerit puer ut quae
|
2.2.1.1
|
prima esse praecepta rhetorum diximus mente consequi
|
|
possit, tradendus eius artis magistris erit. Quorum in primis
|
|
inspici mores oportebit: quod ego non idcirco potissimum in
|
2.1
|
hac parte tractare sum adgressus quia non in ceteris quoque
|
|
doctoribus idem hoc examinandum quam diligentissime
|
|
putem, sicut testatus sum libro priore, sed quod magis neces-
|
|
sariam eius rei mentionem facit aetas ipsa discentium. Nam
|
3.1
|
et adulti fere pueri ad hos praeceptores transferuntur et apud
|
|
eos iuuenes etiam facti perseuerant, ideoque maior adhibenda
|
|
tum cura est, ut et teneriores annos ab iniuria sanctitas
|
|
docentis custodiat et ferociores a licentia grauitas deterreat.
|
5
|
Neque uero sat est summam praestare abstinentiam, nisi
|
4.1
|
disciplinae seueritate conuenientium quoque ad se mores
|
|
adstrinxerit.
|
|
Sumat igitur ante omnia parentis erga discipulos suos
|
|
animum, ac succedere se in eorum locum a quibus sibi liberi
|
5
|
tradantur existimet. Ipse nec habeat uitia nec ferat. Non
|
5.1
|
austeritas eius tristis, non dissoluta sit comitas, ne inde
|
|
odium, hinc contemptus oriatur. Plurimus ei de honesto ac
|
|
bono sermo sit: nam quo saepius monuerit, hoc rarius casti-
|
|
gabit; minime iracundus, nec tamen eorum quae emendanda
|
5
|
erunt dissimulator, simplex in docendo, patiens laboris, ad-
|
|
siduus potius quam inmodicus. Interrogantibus libenter
|
6.1
|
respondeat, non interrogantes percontetur ultro. In laudan-
|
|
dis discipulorum dictionibus nec malignus nec effusus, quia
|
|
res altera taedium laboris, altera securitatem parit. In emen-
|
7.1
|
dando quae corrigenda erunt non acerbus minimeque con-
|
|
tumeliosus; nam id quidem multos a proposito studendi
|
|
fugat, quod quidam sic obiurgant quasi oderint. Ipse aliquid,
|
8.1
|
immo multa cotidie dicat quae secum auditores referant.
|
|
Licet enim satis exemplorum ad imitandum ex lectione sup-
|
|
peditet, tamen uiua illa, ut dicitur, uox alit plenius, prae-
|
|
cipueque praeceptoris quem discipuli, si modo recte sunt
|
5
|
instituti, et amant et uerentur. Vix autem dici potest quanto
|
|
libentius imitemur eos quibus fauemus.
|
|
Minime uero permittenda pueris, ut fit apud plerosque,
|
9.1
|
adsurgendi exultandique in laudando licentia: quin etiam
|
|
iuuenum modicum esse, cum audient, testimonium debet.
|
|
Ita fiet ut ex iudicio praeceptoris discipulus pendeat, atque
|
|
id se dixisse recte quod ab eo probabitur credat. Illa uero
|
10.1
|
uitiosissima, quae iam humanitas uocatur, inuicem qualia-
|
|
cumque laudandi cum est indecora et theatralis et seuere
|
|
institutis scholis aliena, tum studiorum perniciosissima
|
|
hostis: superuacua enim uidentur cura ac labor parata quid-
|
5
|
quid effuderint laude. Vultum igitur praeceptoris intueri
|
11.1
|
tam qui audiunt debent quam ipse qui dicit: ita enim pro-
|
|
banda atque improbanda discernent; sic stilo facultas con-
|
|
tinget, auditione iudicium. At nunc proni atque succincti ad
|
12.1
|
omnem clausulam non exsurgunt modo uerum etiam excur-
|
|
runt et cum indecora exultatione conclamant. Id mutuum
|
|
est et ibi declamationis fortuna. Hinc tumor et uana de se
|
|
persuasio usque adeo ut illo condiscipulorum tumultu inflati,
|
5
|
si parum a praeceptore laudentur, ipsi de illo male sentiant.
|
|
Sed se quoque praeceptores intente ac modeste audiri uelint:
|
13.1
|
non enim iudicio discipulorum dicere debet magister, sed
|
|
discipulus magistri. Quin, si fieri potest, intendendus animus
|
|
in hoc quoque, ut perspiciat quae quisque et quo modo laudet,
|
|
et placere quae bene dicet non suo magis quam eorum
|
5
|
nomine delectetur qui recte iudicabunt.
|
|
Pueros adulescentibus permixtos sedere non placet mihi.
|
14.1
|
Nam etiamsi uir talis qualem esse oportet studiis moribus-
|
|
que praepositum modestam habere potest etiam iuuentutem,
|
|
tamen uel infirmitas a robustioribus separanda est, et caren-
|
|
dum non solum crimine turpitudinis uerum etiam suspicione.
|
5
|
Haec notanda breuiter existimaui. Nam ut absit ab ultimis
|
15.1
|
uitiis ipse ac schola ne praecipiendum quidem credo. Ac si
|
|
quis est qui flagitia manifesta in eligendo filii praeceptore non
|
|
uitet, iam hinc sciat cetera quoque, quae ad utilitatem iuuen-
|
|
tutis componere conamur, esse sibi hac parte omissa super-
|
5
|
uacua.
|
|