Sed tria an plura sint ambigitur. Nec dubie prope omnes 3.4.1.1
utique summae apud antiquos auctoritatis scriptores Aristo-
telen secuti, qui nomine tantum alio contionalem pro deli-
beratiua appellat, hac partitione contenti fuerunt. Verum 2.1
et tum leuiter est temptatum, cum apud Graecos quosdam
tum apud Ciceronem in libris de Oratore, et nunc maximo
temporum nostrorum auctore prope inpulsum, ut non modo
plura haec genera sed paene innumerabilia uideantur. Nam 3.1
si laudandi ac uituperandi officium in parte tertia ponimus,
in quo genere uersari uidebimus cum querimur consolamur
mitigamus concitamus terremus confirmamus praecipimus,
obscure dicta interpretamur, narramus deprecamur, gratias 5
agimus, gratulamur obiurgamus maledicimus describimus
mandamus renuntiamus optamus opinamur, plurima alia?
Vt mihi in illa uetere persuasione permanenti uelut petenda 4.1
sit uenia, quaerendumque quo moti priores rem tam late
fusam tam breuiter adstrinxerint. Quos qui errasse putant,
hoc secutos arbitrantur, quod in his fere uersari tum oratores
uidebant; nam et laudes ac uituperationes scribebantur, et 5.1
ἐπιταφίους dicere erat moris, et plurimum in consiliis ac
iudiciis insumebatur operae, ut scriptores artium pro solis
comprenderint frequentissima. Qui uero defendunt, tria 6.1
faciunt genera auditorum: unum quod ad delectationem
conueniat, alterum quod consilium accipiat, tertium quod
de causis iudicet. Mihi cuncta rimanti et talis quaedam ratio
succurrit, quod omne orationis officium aut in iudiciis est 5
aut extra iudicia. Eorum de quibus iudicio quaeritur mani- 7.1
festum est genus: ea quae ad iudicem non ueniunt aut prae-
teritum habent tempus aut futurum: praeterita laudamus
aut uituperamus, de futuris deliberamus. Item omnia de 8.1
quibus dicendum est aut certa sint necesse est aut dubia.
Certa ut cuique est animus laudat aut culpat; ex dubiis par-
tim nobis ipsis ad electionem sunt libera: de his deliberatur;
partim aliorum sententiae commissa: de his lite contenditur. 5
  Anaximenes iudicialem et contionalem generalis partes 9.1
esse uoluit, septem autem species: hortandi dehortandi
laudandi uituperandi accusandi defendendi exquirendi (quod
ἐξεταστικόν dicit): quarum duae primae deliberatiui, duae
sequentes demonstratiui, tres ultimae iudicialis generis sunt 5
partes. Protagoran transeo, qui interrogandi respondendi 10.1
mandandi precandi (quod εὐχωλήν dixit) partes solas putat.
Plato in Sophiste iudiciali et contionali tertiam adiecit
προσομιλητικήν, quam sane permittamus nobis dicere sermo-
cinatricem: quae a forensi ratione diiungitur et est accom- 5
modata priuatis disputationibus, cuius uis eadem profecto
est quae dialecticae. Isocrates in omni genere inesse laudem 11.1
ac uituperationem existimauit.
  Nobis et tutissimum est auctores plurimos sequi et ita 12.1
uidetur ratio dictare. Est igitur, ut dixi, unum genus, quo laus
ac uituperatio continetur, sed est appellatum a parte meliore
laudatiuum: idem alii demonstratiuum uocant. Vtrumque
nomen ex Graeco creditur fluxisse; nam ἐγκωμιαστικόν 5
aut ἐπιδεικτικόν dicunt. Sed mihi ἐπιδεικτικόν non tam 13.1
demonstrationis uim habere quam ostentationis uidetur
et multum ab illo ἐγκωμιαστικῷ differre; nam ut continet
laudatiuum in se genus, ita non intra hoc solum consistit.
An quisquam negauerit panegyricos ἐπιδεικτικούς esse? 14.1
Atqui formam suadendi habent et plerumque de utilitatibus
Graeciae locuntur: ut causarum quidem genera tria sint,
sed ea tum in negotiis, tum in ostentatione posita. Nisi forte
non ex Graeco mutantes demonstratiuum uocant, uerum id 5
secuntur, quod laus ac uituperatio quale sit quidque demon-
strat. Alterum est deliberatiuum, tertium iudiciale. Ceterae 15.1
species in haec tria incident genera: nec inuenietur ex his ulla
in qua non laudare aut uituperare, suadere aut dissuadere,
intendere quid uel depellere debeamus. Illa quoque sunt
communia, conciliare narrare docere augere minuere, con- 5
citandis componendisue adfectibus animos audientium fin-
gere. Ne iis quidem accesserim, qui laudatiuam materiam 16.1
honestorum, deliberatiuam utilium, iudicialem iustorum
quaestione contineri putant, celeri magis ac rutunda usi dis-
tributione quam uera. Stant enim quodam modo mutuis
auxiliis omnia; nam et in laude iustitia utilitasque tractatur 5
et in consiliis honestas, et raro iudicialem inueneris causam
in cuius non parte aliquid eorum quae supra diximus
reperiatur.