Sunt qui narrationi propositionem subiungant tam-
|
4.4.1.1
|
quam partem iudicialis materiae: cui opinioni respondimus.
|
|
Mihi autem propositio uidetur omnis confirmationis initium:
|
|
quod non modo in ostendenda quaestione principali, sed
|
|
nonnumquam etiam in singulis argumentis poni solet, maxi-
|
5
|
meque in iis quae ἐπιχειρήματα uocantur. Sed nunc de priore
|
2.1
|
loquimur. Ea non semper uti necesse est. Aliquando enim
|
|
sine propositione quoque satis manifestum est quid in quaes-
|
|
tione uersetur, utique si narratio ibi finem habet ubi initium
|
|
quaestio, adeo ut aliquando subiungatur expositioni quae
|
5
|
solet in argumentis esse summa collectio: 'haec si ut exposui
|
|
gesta sunt, iudices, insidiator superatus est, ui uicta uis uel
|
|
potius oppressa uirtute audacia est'. Nonnumquam ualde
|
3.1
|
est utilis, praecipue ubi res defendi non potest et de iure
|
|
quaeritur, ut pro eo qui pecuniam priuatam de templo sus-
|
|
tulit: 'sacrilegii agitur, de sacrilegio cognoscitis', ut iudex
|
|
intellegat id unum esse officii sui quaerere, an id quod obici-
|
5
|
tur sacrilegium sit. Item in causis obscuris aut multiplicibus,
|
4.1
|
nec semper propter hoc solum, ut sit causa lucidior, sed ali-
|
|
quando etiam ut magis moueat. Mouet autem si protinus
|
|
subtexantur aliqua quae prosint: 'lex aperte scripta est, ut
|
|
peregrinus qui murum ascenderit morte multetur: pere-
|
5
|
grinum te esse certum est: quin ascenderis murum non
|
|
quaeritur: quid superest nisi ut te puniri oporteat?' Haec
|
|
enim propositio confessionem aduersarii premit et quodam
|
|
modo iudicandi moram tollit, nec indicat quaestionem, sed
|
|
adiuuat.
|
10
|
Sunt autem propositiones et simplices et duplices uel
|
5.1
|
multiplices: quod accidit non uno modo. Nam et plura
|
|
crimina iunguntur, ut cum Socrates accusatus est quod cor-
|
|
rumperet iuuentutem et nouas superstitiones introduceret:
|
|
et singula ex pluribus colliguntur, ut cum legatio male gesta
|
5
|
obicitur Aeschini quod mentitus sit, quod nil ex mandatis
|
|
fecerit, quod moratus sit, quod munera acceperit. Recusatio
|
6.1
|
quoque pluris interim propositiones habet, ut contra peti-
|
|
tionem pecuniae: 'male petis: procuratorem enim tibi esse
|
|
non licuit: sed neque illi cuius nomine litigas habere procura-
|
|
torem; sed neque est heres eius a quo accepisse mutuam
|
5
|
dicor; sed nec ipsi debui'. Multiplicari haec in quantum libet
|
7.1
|
possunt, sed rem ostendisse satis est. Hae si ponantur singu-
|
|
lae subiectis probationibus, plures sunt propositiones: si
|
|
coniungantur, in partitionem cadunt.
|
|
Est et nuda propositio, qualis fere in coniecturalibus:
|
8.1
|
'caedis ago', 'furtum obicio'; est ratione subiecta, ut: 'maies-
|
|
tatem minuit C. Cornelius; nam codicem tribunus plebis
|
|
ipse pro contione legit'. Praeter haec utimur propositione
|
|
aut nostra, ut: 'adulterium obicio', aut aduersarii, ut: 'adul-
|
5
|
terii mecum agitur', aut communi, ut: 'inter me et aduer-
|
|
sarium quaestio est uter sit intestato propior'. Nonnumquam
|
|
diuersas quoque iungimus: 'ego hoc dico, aduersarius hoc'.
|
|
Habet interim uim propositionis, etiamsi per se non est
|
9.1
|
propositio, cum exposito rerum ordine subicimus: 'de
|
|
his cognoscitis', ut sit haec commonitio iudicis, quo se ad
|
|
quaestionem acrius intendat et uelut quodam tactu exci-
|
|
tatus finem esse narrationis et initium probationis intellegat,
|
5
|
et nobis confirmationem ingredientibus ipse quoque quodam
|
|
modo nouum audiendi sumat exordium.
|
|