| Furiosus trium filiorum pater | |
| Qui tres filios habebat duos per furorem occidit. A tertio sanatus abdicat | 256.pr.1 |
| eum. | |
| DECLAMATIO | |
| Poteram, etiamsi non irascerer, abdicare tamquam bonus pater. Omnia | 1.1 |
| de fortuna mea timeo, omnia de tam fragili ac tam mutabili mente, et | |
| propter hoc dimittendus mihi a domo filius erat, ne incideret in meum | |
| furorem. Sed quatenus et causas quoque abdicationis interrogor [id est | 2.1 |
| cogit me frequentius malorum meorum meminisse], quamquam inter | |
| praecipua propter quae abdicem hoc est, quod mihi ista narranda sunt, | |
| dicam tamen. | |
| Inputo filio meo orbitatem. Respondebit: 'non ego occidi.' Scio; mea | 3.1 |
| manu factum est, ipse ego pater qui genueram, qui educaveram, per | |
| viscera liberorum ferrum exegi. Credo enim tibi, et orbitatem tamen | |
| tibi inputo, tibi. Aestimo illam ex die mei doloris. Quaedam ignorare | |
| simile non passi est: tunc liberos perdidi cum perdidisse me sensi. Esto, | 4.1 |
| gravem sine dubio manibus meis iniuriam fortuna fecerat; posuerat | |
| tamen huius rei in ipso animo remedium illo tempore quo furere et agi | |
| dementia videbar. Frequentius in ea cogitatione eram ut crederem esse | |
| cum liberis omnibus. Abstulisti mihi ignorantiam malorum. Quanto | 5 |
| miserabilior fui ex die tuae sanitatis! Furiosum me non sic cecidi; tum | |
| lacerare vestes, tum verberare vultus meos coepi. Omnia igitur haec | 5.1 |
| non in aliam vim accipi debent quam si filios meos ipse occidisses, quam | |
| si ipse abstulisses. Unde tantum boni ut reddere possis illam valetudi- | |
| nem, illum furorem? | |
| Quod unum possum praestare infelicissimis illis iuvenibus meis prae- | 6.1 |
| stabo: ne quis eorum morte gaudeat, ne cui prosit quod filios meos | |
| occidi. |