| SERMO | |
| Hic, an amatorium effectum habeat. Quid enim si deformis det, si | 385.5.1 |
| debilis, si caecus, si pro absente? Numquid enim mandata medicamen- | |
| tum accipere? Et illud prius: quomodo animum mutet quod corpori non | |
| noceat per quod transit, et mutet animum ut indulgentiam praecipiat. | |
| Isto modo lenonem divitias in manu habere. | 5 |
| 'Cur ergo' inquit 'dedisti?' Multa miseros etiam sine ratione temptare. | 6.1 |
| Huic, cum tristis esset, supervenisse anum, monstrasse. Hunc, antequam | |
| daret monstratam potionem, ne quid noceret priorem bibisse. Reum | |
| autem sub hac culpa esse, quod nocuerit. | |
| Ultima figuratio quemadmodum leno damnum aestimaturus sit: | 7.1 |
| nimirum voluisse illum aestimare ancillam, et fortasse huic vendere. | |
| Supra etiam illud quaeremus, unde intellegat amare ancillam. Quod | 8.1 |
| saepius veniat? Hoc illum saepe fecisse dicet: nempe amat, sine illa non | |
| potest vivere; hoc est miseri iuvenis amatorium. Et illo loco dicemus non | |
| posse illum aliquando damnum sentire, qui nullo labore tantos quaestus | |
| faciat: invidendum illi, nisi leno esset. | 5 |