| Pars Altera | |
| DECLAMATIO | |
| Idem tempus est ignominiae meae et receptae rogationis. Nam natura | 263.11.1 |
| prius est ut ego non teneam quam ut recepta lex sit. Nam si ego tenuis- | |
| sem lex recepta non esset; quoniam non tenui, recepta lex est. Igitur | |
| ignominia mea praecessit tempus rogationis. Prius apud animos suos | 12.1 |
| constituerunt homines non parere contradictioni meae quam rogationem | |
| receperunt. Antequam tabella referretur, antequam excuteretur numerus | |
| populi, ego iam non tenueram. Rogatio nondum erat recepta nisi | |
| posteaquam dinumeratae sunt populi sententiae. | 5 |
| Hoc ergo tenui. Atque etiamsi hoc tempus mihi non remitteret totam | 13.1 |
| ignominiam, lex tamen, quae ignominiosos vacare omni nota voluerat, | |
| remiserat mihi duas illas contradictiones. Non enim facit ignominiam | |
| tertia contradictio, sed tres. Quod si duae illae praecesserant, quae | |
| maiorem partem ignominiae conficiunt, id quod iam me premebat | 5 |
| remiserant. |