SERMO
|
|
His excussis quaestionibus veniemus ad aequitatem. Dicemus hoc
|
266.6.1
|
esse pro nobis, dicemus hoc esse pro re publica.
|
|
DECLAMATIO
|
|
Opto ut causam iterum dicam. Nec me fallit quam multa praeteream
|
7.1
|
quae mihi lege concessa sint. Sed quis tandem me innocentem, quis
|
|
dignum conversatione vestra putaret, si aliud optarem? Est pro me. Non
|
|
enim et tum ideo tantum defensus sum ut in civitate remanerem, ut
|
|
essem vobiscum, sed ut probarem me innocentem, nihil contra patriam
|
5
|
meam esse molitum. Et nunc non est satis si mihi ignovistis, si me
|
8.1
|
civem vestrum publica necessitas fecit. Ego vero si merito damnatus
|
|
sum, si quid tale quale contra me pronuntiatum est feci, non utor isto
|
|
beneficio.
|
|
Non sit pro me, sed est pro civitate. Homicidii damnatus, etiamsi
|
9.1
|
merito exulabat, si revocatus est, potest de eo dici: 'satis dedit poena-
|
|
rum'. Alia scelera finem suppliciorum acceperint: vos proditorem in
|
|
civitate sinetis esse, cum totiens bella interveniant (non dico de extremo
|
|
illo discrimine)? Tantine est metus quisquam? Toto animo adversus
|
5
|
hostem nisi, non respicietis, non expavescetis? Est pro re publica.
|
|
Sed accusatoris quid interest, aut quid est cur * * * iniquiore condicione
|
10.1
|
dicturus sim hodie causam quam antea dixi? Tum detulerat eum cui nihil
|
|
obici posset; hodie defert damnatum. Hoc in primis mihi obiciet, quod
|
|
contra me sententias tulerint sanctissimi iudices, quod proditorem me
|
|
esse pronuntiaverint. Obiciat; et sic defendam. Et ne quis me, iudices,
|
11.1
|
sic audiat tamquam ego de his querar qui pronuntiaverunt. Si istud
|
|
invidiosum iudicibus esset, poterat videri non inmerito praemio meo
|
|
aliquis obstare. Sed non semper iudicum culpa est cum innocens damna-
|
12.1
|
tus est: aliquando testis corrumpitur, aliquando parum diligenter causa
|
|
defenditur, aliquando reo nocet et ipsa fiducia. Vultis scire hoc non
|
|
pertinere ad iudicum pudorem? Nemo contradicit nisi accusator.
|
|