Incesta de Saxo
|
|
Incesta saxo deiciatur.
|
1.3.pr.1
|
Incesti damnata, antequam deiceretur de
|
|
saxo, invocavit Vestam. Deiecta vixit. Repetitur
|
|
ad poenam.
|
|
<PORCI> LATRONIS Hoc expectastis, ut capite
|
1.1
|
demisso verecundia se ipsa antequam impelleretur
|
|
deiceret? Id enim deerat, ut modestior in saxo esset
|
|
quam in sacrario fuerat. Constitit et circumlatis in
|
|
frequentiam oculis sanctissimum numen, quasi par-
|
5
|
um violasset inter altaria, coepit in ipso quo vindica-
|
|
batur violare supplicio: hoc alterum damnatae in-
|
|
cestum fuit. Damnata est quia incesta erat, deiecta
|
|
est quia damnata erat, repetenda est quia et incesta
|
|
et damnata et deiecta est. Dubitari potest quin usque
|
10
|
eo deicienda sit donec efficiatur propter quod deiecta est?
|
|
Patrocinium suum vocat pereundi infelicitatem. Quid
|
|
tibi, inportuna mulier, precer nisi ut ne bis quidem deiecta
|
|
pereas? Veniet ad colendum Romani imperii pignus
|
|
etiamsi non stupro, at certe carnificis manu incesta?
|
15
|
'Invocavi' inquit 'deos.' Statuta in illo saxo
|
|
deos nominasti—et miraris si te iterum deici volunt?
|
|
Si nihil aliud, loco incestarum stetisti.
|
|
CESTI PII narratio Quid agam? exponam quando
|
2.1
|
stuprum commiserit, cum quo, quibus consciis? Ista
|
|
quia probavi damnata est. Quid postea accessit quod
|
|
illam virginem faceret? quod iacuit in carcere, quod
|
|
ducta est ad saxum, quod inde proiecta? Ait se
|
5
|
innocentem quia perire non potuit. Ita lex de
|
|
sacerdote inpura in iudicio quaeri voluit, de iudici-
|
|
bus in supplicio? Ampliatur a iudicibus in poenam.
|
|
Postulat ut, cum contra poenam causa tuta non fuerit,
|
|
contra causam tuta poena sit. Non putas legem
|
10
|
cavisse ut perires quae cavit quemadmodum perires?
|
|
Exoremus te, mulier, ut iterum absolvaris? Aut tu
|
|
sacerdotium violasti aut hi sacerdotem. Male
|
|
de diis existimas si sacerdoti suae tam sero succurrunt.
|
|
Lata est sententia; pronuntiatum est; damnata
|
15
|
es: interrogo te hoc loco, mulier, responde mihi:
|
|
sunt dii?
|
|
ARELLI FUSCI patris Iterum experiamur: quid
|
3.1
|
times propitios deos? 'Erat' inquit 'praeruptus
|
|
locus et inmensae altitudinis <tristis aspectus>.'
|
|
Dicebam tibi: incestam lex mori voluit. Stat moles
|
|
abscisa in profundum, frequentibus exasperata saxis
|
5
|
quae aut elidant corpus aut de integro gravius im-
|
|
pellant; inhorrent scopulis enascentibus latera:
|
|
[et inmensae altitudinis tristis aspectus] electus
|
|
<is> potissimum locus ne damnati saepius deician-
|
|
tur.
|
10
|
FULVI SPARSI A superis deiecta, ab inferis non
|
|
recepta, in cuius poenam saxum extruendum est.
|
|
IULI BASSI Nihil putaram amplius adici posse
|
4.1
|
audaciae istius quam quod in illa rupe Vestam nomin-
|
|
averat: en, ab ipso supplicio in templum usque re-
|
|
voluta quidquid secundum deos sanctissimum est
|
|
contactu suo polluit et, quam a saxo nusquam re-
|
5
|
verti fas est nisi ad saxum, †quanto minus quam†
|
|
in templum resiluit? hoc potius venit ubi damnatur
|
|
quam illo ubi absolvitur?
|
|
ALBUCI SILI Si quis adhuc dubitabat de deiecta,
|
|
veniat et sibi ipse credat. Haec inpudentia virginis
|
10
|
est? In urbe tam beata cum tot superfluant virgin-
|
|
es, cum tot principum filiae sint, postulat ut praeteri-
|
|
tis his potissimum ab inferis eruatis sacerdotem.
|
|
'Quare ergo, si incesta sum, vivo?' Nescio; hoc un-
|
|
um scio, nec fieri quod non potest nec portentum
|
15
|
esse quod potest. Absit nefas, te ut id saxum absol-
|
|
vat quod tantum damnatas accipit.
|
|
ARGENTARI narratio Paene, iudices, narrare coepi
|
5.1
|
qualis esset rea; sed quid efficiam cum illam in-
|
|
cestam probavero? Nempe ut de saxo deicienda
|
|
videatur? iam visa est. Non imitabor istius impuden-
|
|
tiam, ut repetendo iudicium quod factum est in-
|
5
|
probasse videar. Quod exigebatur probavi; quod
|
|
iudicastis exequor.
|
|
CORNELI HISPANI Deos deasque invoco, quos
|
|
priore iudicio non frustra invocavi: incesta quam
|
|
tardissime pereat. 'Invocavi' inquit 'numina.'
|
10
|
Quid invocas, mulier? Si innocens es, dii non sunt.
|
|
Videte quantum sacerdos peccaverit quae nec ab-
|
|
solvi potuit nec mori. Aut tu sacerdotium violasti
|
|
aut nos sacerdotem. Erras <si> satis ad sacerdotium
|
|
putas perire non posse.
|
15
|
ROMANI HISPONIS Ab Tarpeio ad Vestam, cuius
|
6.1
|
vittam carnifex rupit, a templo ad saxum, a saxo ad
|
|
templum: hac pudicae sacerdotis inter supplicia et
|
|
vota discursus est. Inter superos inferosque iactata
|
|
in novam poenam revixisti.
|
5
|
POMPEI SILONIS narratio Quod ad rerum exposi-
|
|
tionem pertinet, iudices, non committam ut ultionem
|
|
deorum immortalium morer. 'Incesta saxo deici-
|
|
atur.' Lege damnata est: habetis iudicium.
|
|
Deiecta est: habetis exemplum.
|
10
|
VIBI GALLI narratio Brevis expositio rerum est:
|
|
adversariam incesti postulavi, accusavi, damnavi,
|
|
carnifici tradidi: permittitis iam abire? Accusator
|
|
recedo; eamus ad absolutionem tuam. Ita dii
|
|
damnatam maluerunt absolvere quam sacerdotem? sero
|
15
|
innocentiam damnata concupisti, vitam deiecta.
|
|
Ex altera parte. FULVI SPARSI Damnata deiecta
|
7.1
|
est: absoluta descendit.
|
|
ARELLI FUSCI patris Putares puellam demitti,
|
|
non deici.
|
|
CESTI PII Nullam habebat gratiam: in templo
|
5
|
vixerat; itaque tantum deos invocabat. Lex sacer-
|
|
dotem non usque ad saxum differret nisi expectaret
|
|
deorum sententiam.
|
|
Cornelius Hispanus descripsit altitudinem montis
|
|
etiam secure despicientibus horrendam, et adiecit:
|
10
|
Carnifex quoque recedens impellit. Nihil fecit tam-
|
|
quam rea; contumax est innocentia; turpe putabat
|
|
sacerdos rogare nisi deos.
|
|
MARULLI Mirandum est si oppressa est virgo
|
|
sine gratia? Cuius enim genibus submisit manus?
|
15
|
quem deprecata est, quae tarde rogavit etiam deos?
|
|
{⁴¹Divisio.}⁴¹ Latro in has quaestiones divisit: utrum
|
8.1
|
lex de incesta tantum sit, vel quae deiciatur nec
|
|
pereat; an etiam damnata, si innocens post dam-
|
|
nationem adparuit, deici non debeat. An haec
|
|
innocens sit; an haec deorum adiutorio servata sit.
|
5
|
Cestius et illas subiunxit huic ultimae quaestioni:
|
|
an dii inmortales rerum humanarum curam agant;
|
|
etiamsi agunt, an singulorum agant; si singulorum
|
|
agunt, an huius egerint. Improbabat Albucium quod
|
|
haec non tamquam particulas incurrentes in quaes-
|
10
|
tionem tractasset sed tamquam problemata philo-
|
|
sophumena.
|
|
Fuscus Arellius pater sic divisit: utrum incestae
|
|
poena sit deici an perire; utrum providentia deorum
|
|
an casu servata sit; si voluntate deorum servata est,
|
15
|
an in hoc, ut crudelius periret.
|
|
Hic color fere sententiis quas praeposui permixtus
|
9.1
|
est; quid tamen Cestius senserit indicabo. Contra
|
|
sacerdotem quidam dixerunt: videri deos infestos illi
|
|
in hoc eam servasse, ut diutius torqueretur. Aiebat
|
|
Cestius malle se casu videri factum quam deorum
|
5
|
voluntate; nam si semel illos intervenire huic rei
|
|
fatemur, manifestius erit <contra> poenam servatam
|
|
esse sacerdotem quam in poenam; itaque non pro-
|
|
babat illud Triari: 'remissam tibi poenam putas?
|
|
ampliata es.' Ea ipsa, inquit, ampliatio, quae apud
|
10
|
iudices fieri solet, ex qua verbum in sententiam
|
|
petitum est, non est damnantis sed dubitantis.
|
|
Declamaverat apud illum hanc ipsam controversiam
|
10.1
|
Varus Quintilius, tunc Germanici gener ut praetexta-
|
|
tus. Cum descripsisset circumstantium <indigna-
|
|
tionem> quod tam cito oculis poena subduceretur,
|
|
dixit: exaudierunt dii immortales publica vota et
|
5
|
preces: incestam ne cito supplicium transcurreret
|
|
revocaverunt. Cestius multa contumeliose dixit
|
|
in istam sententiam: Sic, inquit, quomodo quadrigas
|
|
revocaverunt? Nam et ante posuisti <istam> simil-
|
|
itudinem, quia et haec de carcere exierat. Cum
|
10
|
multa dixisset, novissime adiecit rem quam omnes
|
|
improbavimus: 'ista neglegentia pater tuus ex-
|
|
ercitum perdidit.' Filium obiurgabat, patri male
|
|
dixit.
|
|
Pastor Aietius hanc controversiam apud Cestium
|
11.1
|
dixit iam senator, et hunc colorem optimum putavit:
|
|
sic veneficiis corpus induruit ut saxa reverberet in-
|
|
ultum. Cestius hunc corripuit et dixit: 'Hoc est
|
|
quare ego auditores meos invitem ad alios audiendos
|
5
|
ire? Aeque male mihi facit ille qui aut athleta aut
|
|
pthisicus est.' Dicebat autem in Albucium, qui
|
|
illis diebus dixerat in hac controversia: 'durius
|
|
saxo,' et in Bassum Iulium multa, qui dixerat:
|
|
'virgo desultrix.' Othonem Iunium patrem
|
10
|
memini colorem stultum inducere, quod eo minus
|
|
ferendum est quod libros colorum edidit. 'Fort-
|
|
asse' inquit 'poenae se praeparavit, et ex quo pec-
|
|
care coepit cadere condidicit.'
|
|
Silo Pompeius hunc colorem temptavit: prae-
|
12.1
|
statur, inquit, quaedam <et> damnatis sacerdotibus
|
|
verecundia: erubuimus quicquam ex damnatae veste
|
|
detrahere.
|
|
Hispanus dixit: ita putaveras una te poena posse
|
5
|
defungi, cum in saxo deos nominasses?
|
|
Triarius indignantium voces descripsit et dicen-
|
|
tium: Quia non potes, vis mori.
|
|
Marullus dixit: Constitit in saxo, invocavit deos;
|
|
publica indignatio exorta est: Audet ista nominare
|
10
|
deos, audet hoc loco? quid autem habet iam quod
|
|
illos roget, nisi bonam mortem?
|
|
Diocles Carystius dixit: καταπήδα καὶ δεύτερον
|
|
καὶ τρίτον καὶ μέχρι ἂν πέσῃς ἐφ’ ὃ βέβλησαι.
|
|