Incesta de Saxo
Incesta saxo deiciatur. 1.3.pr.1
  Incesti damnata, antequam deiceretur de
saxo, invocavit Vestam. Deiecta vixit. Repetitur
ad poenam.
  <PORCI> LATRONIS Hoc expectastis, ut capite 1.1
demisso verecundia se ipsa antequam impelleretur
deiceret? Id enim deerat, ut modestior in saxo esset
quam in sacrario fuerat. Constitit et circumlatis in
frequentiam oculis sanctissimum numen, quasi par- 5
um violasset inter altaria, coepit in ipso quo vindica-
batur violare supplicio: hoc alterum damnatae in-
cestum fuit. Damnata est quia incesta erat, deiecta
est quia damnata erat, repetenda est quia et incesta
et damnata et deiecta est. Dubitari potest quin usque 10
eo deicienda sit donec efficiatur propter quod deiecta est?
Patrocinium suum vocat pereundi infelicitatem. Quid
tibi, inportuna mulier, precer nisi ut ne bis quidem deiecta
pereas? Veniet ad colendum Romani imperii pignus
etiamsi non stupro, at certe carnificis manu incesta? 15
'Invocavi' inquit 'deos.' Statuta in illo saxo
deos nominasti—et miraris si te iterum deici volunt?
Si nihil aliud, loco incestarum stetisti.
  CESTI PII narratio Quid agam? exponam quando 2.1
stuprum commiserit, cum quo, quibus consciis? Ista
quia probavi damnata est. Quid postea accessit quod
illam virginem faceret? quod iacuit in carcere, quod
ducta est ad saxum, quod inde proiecta? Ait se 5
innocentem quia perire non potuit. Ita lex de
sacerdote inpura in iudicio quaeri voluit, de iudici-
bus in supplicio? Ampliatur a iudicibus in poenam.
Postulat ut, cum contra poenam causa tuta non fuerit,
contra causam tuta poena sit. Non putas legem 10
cavisse ut perires quae cavit quemadmodum perires?
Exoremus te, mulier, ut iterum absolvaris? Aut tu
sacerdotium violasti aut hi sacerdotem. Male
de diis existimas si sacerdoti suae tam sero succurrunt.
Lata est sententia; pronuntiatum est; damnata 15
es: interrogo te hoc loco, mulier, responde mihi:
sunt dii?
  ARELLI FUSCI patris Iterum experiamur: quid 3.1
times propitios deos? 'Erat' inquit 'praeruptus
locus et inmensae altitudinis <tristis aspectus>.'
Dicebam tibi: incestam lex mori voluit. Stat moles
abscisa in profundum, frequentibus exasperata saxis 5
quae aut elidant corpus aut de integro gravius im-
pellant; inhorrent scopulis enascentibus latera:
[et inmensae altitudinis tristis aspectus] electus
<is> potissimum locus ne damnati saepius deician-
tur. 10
  FULVI SPARSI A superis deiecta, ab inferis non
recepta, in cuius poenam saxum extruendum est.
  IULI BASSI Nihil putaram amplius adici posse 4.1
audaciae istius quam quod in illa rupe Vestam nomin-
averat: en, ab ipso supplicio in templum usque re-
voluta quidquid secundum deos sanctissimum est
contactu suo polluit et, quam a saxo nusquam re- 5
verti fas est nisi ad saxum, †quanto minus quam†
in templum resiluit? hoc potius venit ubi damnatur
quam illo ubi absolvitur?
  ALBUCI SILI Si quis adhuc dubitabat de deiecta,
veniat et sibi ipse credat. Haec inpudentia virginis 10
est? In urbe tam beata cum tot superfluant virgin-
es, cum tot principum filiae sint, postulat ut praeteri-
tis his potissimum ab inferis eruatis sacerdotem.
'Quare ergo, si incesta sum, vivo?' Nescio; hoc un-
um scio, nec fieri quod non potest nec portentum 15
esse quod potest. Absit nefas, te ut id saxum absol-
vat quod tantum damnatas accipit.
  ARGENTARI narratio Paene, iudices, narrare coepi 5.1
qualis esset rea; sed quid efficiam cum illam in-
cestam probavero? Nempe ut de saxo deicienda
videatur? iam visa est. Non imitabor istius impuden-
tiam, ut repetendo iudicium quod factum est in- 5
probasse videar. Quod exigebatur probavi; quod
iudicastis exequor.
  CORNELI HISPANI Deos deasque invoco, quos
priore iudicio non frustra invocavi: incesta quam
tardissime pereat. 'Invocavi' inquit 'numina.' 10
Quid invocas, mulier? Si innocens es, dii non sunt.
Videte quantum sacerdos peccaverit quae nec ab-
solvi potuit nec mori. Aut tu sacerdotium violasti
aut nos sacerdotem. Erras <si> satis ad sacerdotium
putas perire non posse. 15
  ROMANI HISPONIS Ab Tarpeio ad Vestam, cuius 6.1
vittam carnifex rupit, a templo ad saxum, a saxo ad
templum: hac pudicae sacerdotis inter supplicia et
vota discursus est. Inter superos inferosque iactata
in novam poenam revixisti. 5
  POMPEI SILONIS narratio Quod ad rerum exposi-
tionem pertinet, iudices, non committam ut ultionem
deorum immortalium morer. 'Incesta saxo deici-
atur.' Lege damnata est: habetis iudicium.
Deiecta est: habetis exemplum. 10
  VIBI GALLI narratio Brevis expositio rerum est:
adversariam incesti postulavi, accusavi, damnavi,
carnifici tradidi: permittitis iam abire? Accusator
recedo; eamus ad absolutionem tuam. Ita dii
damnatam maluerunt absolvere quam sacerdotem? sero 15
innocentiam damnata concupisti, vitam deiecta.
  Ex altera parte. FULVI SPARSI Damnata deiecta 7.1
est: absoluta descendit.
  ARELLI FUSCI patris Putares puellam demitti,
non deici.
  CESTI PII Nullam habebat gratiam: in templo 5
vixerat; itaque tantum deos invocabat. Lex sacer-
dotem non usque ad saxum differret nisi expectaret
deorum sententiam.
  Cornelius Hispanus descripsit altitudinem montis
etiam secure despicientibus horrendam, et adiecit: 10
Carnifex quoque recedens impellit. Nihil fecit tam-
quam rea; contumax est innocentia; turpe putabat
sacerdos rogare nisi deos.
  MARULLI Mirandum est si oppressa est virgo
sine gratia? Cuius enim genibus submisit manus? 15
quem deprecata est, quae tarde rogavit etiam deos?
  {⁴¹Divisio.}⁴¹ Latro in has quaestiones divisit: utrum 8.1
lex de incesta tantum sit, vel quae deiciatur nec
pereat; an etiam damnata, si innocens post dam-
nationem adparuit, deici non debeat. An haec
innocens sit; an haec deorum adiutorio servata sit. 5
  Cestius et illas subiunxit huic ultimae quaestioni:
an dii inmortales rerum humanarum curam agant;
etiamsi agunt, an singulorum agant; si singulorum
agunt, an huius egerint. Improbabat Albucium quod
haec non tamquam particulas incurrentes in quaes- 10
tionem tractasset sed tamquam problemata philo-
sophumena.
  Fuscus Arellius pater sic divisit: utrum incestae
poena sit deici an perire; utrum providentia deorum
an casu servata sit; si voluntate deorum servata est, 15
an in hoc, ut crudelius periret.
  Hic color fere sententiis quas praeposui permixtus 9.1
est; quid tamen Cestius senserit indicabo. Contra
sacerdotem quidam dixerunt: videri deos infestos illi
in hoc eam servasse, ut diutius torqueretur. Aiebat
Cestius malle se casu videri factum quam deorum 5
voluntate; nam si semel illos intervenire huic rei
fatemur, manifestius erit <contra> poenam servatam
esse sacerdotem quam in poenam; itaque non pro-
babat illud Triari: 'remissam tibi poenam putas?
ampliata es.' Ea ipsa, inquit, ampliatio, quae apud 10
iudices fieri solet, ex qua verbum in sententiam
petitum est, non est damnantis sed dubitantis.
  Declamaverat apud illum hanc ipsam controversiam 10.1
Varus Quintilius, tunc Germanici gener ut praetexta-
tus. Cum descripsisset circumstantium <indigna-
tionem> quod tam cito oculis poena subduceretur,
dixit: exaudierunt dii immortales publica vota et 5
preces: incestam ne cito supplicium transcurreret
revocaverunt. Cestius multa contumeliose dixit
in istam sententiam: Sic, inquit, quomodo quadrigas
revocaverunt? Nam et ante posuisti <istam> simil-
itudinem, quia et haec de carcere exierat. Cum 10
multa dixisset, novissime adiecit rem quam omnes
improbavimus: 'ista neglegentia pater tuus ex-
ercitum perdidit.' Filium obiurgabat, patri male
dixit.
  Pastor Aietius hanc controversiam apud Cestium 11.1
dixit iam senator, et hunc colorem optimum putavit:
sic veneficiis corpus induruit ut saxa reverberet in-
ultum. Cestius hunc corripuit et dixit: 'Hoc est
quare ego auditores meos invitem ad alios audiendos 5
ire? Aeque male mihi facit ille qui aut athleta aut
pthisicus est.' Dicebat autem in Albucium, qui
illis diebus dixerat in hac controversia: 'durius
saxo,' et in Bassum Iulium multa, qui dixerat:
'virgo desultrix.' Othonem Iunium patrem 10
memini colorem stultum inducere, quod eo minus
ferendum est quod libros colorum edidit. 'Fort-
asse' inquit 'poenae se praeparavit, et ex quo pec-
care coepit cadere condidicit.'
  Silo Pompeius hunc colorem temptavit: prae- 12.1
statur, inquit, quaedam <et> damnatis sacerdotibus
verecundia: erubuimus quicquam ex damnatae veste
detrahere.
  Hispanus dixit: ita putaveras una te poena posse 5
defungi, cum in saxo deos nominasses?
  Triarius indignantium voces descripsit et dicen-
tium: Quia non potes, vis mori.
  Marullus dixit: Constitit in saxo, invocavit deos;
publica indignatio exorta est: Audet ista nominare 10
deos, audet hoc loco? quid autem habet iam quod
illos roget, nisi bonam mortem?
  Diocles Carystius dixit: καταπήδα καὶ δεύτερον
καὶ τρίτον καὶ μέχρι ἂν πέσῃς ἐφ’ ὃ βέβλησαι.