Flamininus in Cena Reum Puniens
|
|
Maiestatis laesae sit actio.
|
9.2.pr.1
|
Flamininus proconsul inter cenam a meretrice
|
|
rogatus, quae aiebat se numquam vidisse homi-
|
|
nem decollari, unum ex damnatis occidit.
|
|
Accusatur laesae maiestatis.
|
5
|
MENTONIS Iam etiam perituri dormiebant. Pera-
|
1.1
|
gitur totus ordo supplici, ne quid se meretrix negaret
|
|
vidisse. O miserum, si quis meretricem offendit!
|
|
o miseram matrem familiae, si quoius formae mere-
|
|
trix invidet! Nihil petenti praetor negaturus est.
|
5
|
MUSAE Hic est Flamininus qui exiturus in pro-
|
|
vinciam uxorem a porta dimisit.
|
|
ARGENTARI Obicio luxuriam, obicio histrioniam,
|
|
<obicio> iocos: an vos [revixerunt] in convivio nihil
|
|
aliud nisi occiditis? Qui in carcere vixerunt in con-
|
10
|
vivio perierunt.
|
|
BLANDI Feriatur in foro; omnes videant, mere-
|
2.1
|
trix audiat. Reliquiae praetoris unco trahebantur.
|
|
Maiestatem laesam dixissem si exeunti tibi lictor a
|
|
conspectu meretricem non summovisset.
|
|
VIBI RUFI Paratus erat accusator cum com-
|
5
|
mentariis, aiebat, si quid meretrix desiderabat. In
|
|
hoc tecum uxorem non misimus? Ut salva pro-
|
|
vincia sit, optemus meretrici bonam mentem?
|
|
Dedimus tibi legatum, dedimus quaestorem, ut tu
|
|
cum meretrice cenares? Meretrix uxoris loco accu-
|
10
|
buit, immo praetoris.
|
|
P. ASPRENATIS Uni fortasse osculo donavit homi-
|
3.1
|
cidium. Etiam carnifices cenaturi manus abluunt.
|
|
PORCI LATRONIS Ne a sobrio quidem lictore per-
|
|
cussus est. Non inquiro in totum annum: una nocte
|
|
contentus sum. 'Bibe, lictor, ut fortius ferias.'
|
5
|
Ecquid intellegitis quemadmodum damnatus sit
|
|
qui sic occisus est? Qui scio an, in cuius gratiam
|
|
occisus est, in eiusdem etiam damnatus sit? Quan-
|
|
tum tibi populus Romanus dederat, tantum tu mere-
|
|
trici dedisti. Si negaret, quos testes haberem?
|
10
|
Quis enim in illo convivio fuit quoi esset credendum?
|
|
Facilius est ut qui alia meretrici dederit homicidium
|
|
neget quam ut qui hoc quoque dederit quicquam. <'Num-
|
|
quam> vidi.' Nimirum numquam istud mulierum
|
|
oculis ostendi solet, aut ista iam saepe vidisset.
|
15
|
IULI BASSI Inter temulentas reliquias sumptuo-
|
4.1
|
sissimae cenae et fastidiosos ob ebrietatem cibos
|
|
modo excisum humanum caput fertur; inter purga-
|
|
menta et iactus cenantium et sparsam in convivio
|
|
scobem humanus sanguis everritur. Gratulor sorti
|
5
|
tuae, provincia, quod desiderante tale spectaculum
|
|
meretrice plenum carcerem damnatis habuisti.
|
|
Servum si verberari voluisses, extra convivium abduxisses.
|
|
ROMANI HISPONIS Quis ferret te si in triclinio
|
|
tuo iudicium coegisses? Scelus est in convivio
|
10
|
damnare hominem: quid occidere? Ad arbitrium
|
|
meretricis de reis pronuntiasti: nisi forte facilius in
|
|
honorem eius decollas quam iudicas.
|
|
FULVI SPARSI Contactam sanguine humano mensam
|
5.1
|
loquor, strictas in triclinio secures: quis credat ista
|
|
aut concupisse meretricem aut fecisse praetorem? Cada-
|
|
ver, secures, sanguinem loquor: quis inter haec de
|
|
convivio cogitat? 'Hominem' inquit 'occidi num-
|
5
|
quam vidi.' Quid? Flaminino praetore omnia
|
|
alia vidisti?
|
|
SILONIS POMPEI Virum nobilissimum et tantis
|
|
honoribus functum turpiter meretrix clementem
|
|
fecisset: crudelem fecit. 'Numquam vidi'; adice,
|
10
|
si vis: 'nec alio praetore videre potero.'
|
|
ALBUCI SILI Si quis autem est, iudices, qui
|
6.1
|
desideret ut praetoris referam crudelitatem, quot
|
|
praeter hunc iugulaverit, quot innoxios damnaverit,
|
|
quot carcere incluserit, huic ego me satis facturum
|
|
esse polliceor: uno convivio cum sua praetura reum
|
5
|
evolvam. Instituuntur ab isto in provincia epulae et
|
|
magnifico apparatu exstruitur convivium; distin-
|
|
guuntur argenteis poculis aurea. Quid multa, iu-
|
|
dices? convivii eius apparatum sensit provincia.
|
|
Extrahitur quidam e carcere in convivium praetoris,
|
10
|
cui stupenti misero meretrix arridet. Interim virgae
|
|
promuntur et victuma crudelitatis ante mensam ac deos
|
|
trucidatur. Me miserum, imperi Romani terrore lusisti.
|
|
O qui crudelitate omnis superasti tyrannos! soli
|
7.1
|
tibi inter epulas voluptati est morientium gemitus:
|
|
hic ultimus apparatus cenae fuit. In eodem tri-
|
|
clinio video praetorem amatorem, scortum avidum
|
|
caedis; et meretrix praetori, praetor provinciae
|
5
|
imperat. Constituitur catenatus, qui, cum lan-
|
|
guentis praetoris istius aspexit oculos, existimans
|
|
ipsum praetoris beneficio dimitti, gratias isti agens
|
|
et utrisque manibus mensam tenens 'di tibi'
|
|
inquit 'immortales parem gratiam referant.' Qui-
|
10
|
cumque in eodem accubabant triclinio, alius ubertim
|
|
demisso capite flebat, alius avertebat ab illa crudeli-
|
|
tate oculos, alius ridebat, quo gratior esset meretrici.
|
|
Hic iste inter varios convivarum vultus submo-
|
8.1
|
veri iubet et miserum stare ad praebendas cervices
|
|
immotum: interim distinguitur mora poculis. Ne
|
|
sobri quidem carnificis manu civis Romanus occisus
|
|
est. Non veto quominus securi percutiatur: illud
|
5
|
rogo, legi potius quam scorto cadat. Memento ter-
|
|
rorem imperio quaeri, non oblectamenta mulierculis.
|
|
Quid ego nunc referam, iudices, ludorum genera,
|
|
saltationes, et illud dedecoris certamen, praetorne
|
|
se mollius moveret an meretrix?
|
10
|
CAPITONIS Exsurgite nunc Bruti, Horatii, Decii et
|
9.1
|
cetera imperi decora: vestri fasces, vestrae secures in
|
|
quantum, pro bone Iuppiter, dedecus recciderunt!
|
|
istis obscenae puellae iocantur. Quid? si, per deos
|
|
inmortales, nullo sollemni die populo inspectante in
|
5
|
foro convivium habuisses, non minuisses maiestatem
|
|
imperii nostri? Atqui quid interest convivium in
|
|
forum an forum in convivium attrahas?
|
|
Deinde descripsit quanto aliter in foro decol-
|
10.1
|
letur. Ascendit praetor tribunal inspectante pro-
|
|
vincia; noxio post terga deligantur manus, stat
|
|
intento ac tristi omnium vultu; fit a praecone silen-
|
|
tium; adhibentur deinde legituma verba; canitur ex
|
5
|
altera parte classicum. Numquid vobis videor
|
|
describere convivales iocos? Heu quam dissimiles
|
|
exitus initiis habes! Accusavit te eques Romanus,
|
|
iudicaverunt equites Romani, praetor damnatum
|
|
pronuntiavit, occidit meretrix.
|
10
|
BUTEONIS Ut iste cum amica cenaret iucundius
|
11.1
|
homo occisus est. Numquid, iudices, [quod] pro
|
|
rostris vidistis praetorem cum meretrice cenantem?
|
|
VOTIENI MONTANI Qui sic convivatur quomodo
|
|
irascitur? Damnaturi iurant nihil se gratiae, nihil
|
5
|
precibus dare: postulo ut in hanc legem iures.
|
|
Maiestas populi Romani per omnes nationes, per
|
|
omnis diffusa provincias, in sinu meretricum iacet; ea
|
|
imperat praetori nostro quae prostitit, cuius osculo
|
|
nemo se abstinuit nisi qui pepercit suo. Convivas
|
10
|
tuos ipse narra: fuere, credo, tribuni, fuere praefecti,
|
|
fuere equites Romani: †cum his ergo praetor.†
|
|
CASSI SEVERI Ne de servo quidem aut captivo
|
12.1
|
omni loco aut omni genere aut per quos libebit aut
|
|
cum libebit supplicium sumi fas est, adhibeturque
|
|
ad ea magistratus ob custodiam, non ob laetitiam.
|
|
TRIARI Quo crimine damnatus erat? caedis.
|
5
|
Non tamen in convivio occiderat. Animadverte
|
|
diligenter, meretrix, ne iterum homicidium roges.
|
|
Montanus Votienus has putabat quaestiones esse:
|
13.1
|
an quidquid in magistratu peccavit proconsul vindi-
|
|
cari possit maiestatis lege. Reus enim qui tueri
|
|
se facto non potest, ad ius confugit, et dicit hac se
|
|
lege non teneri. Non quidquid peccavit aliquis in
|
5
|
magistratu maiestatem laedit. Puta aliquem dum
|
|
magistratus est patrem suum occidere, veneno uxo-
|
|
rem suam necare: puto, non hac lege causam dicet,
|
|
sed aliis, parricidii et veneficii. Vis scire non a quo
|
|
fiat ad rem pertinere sed quid fiat? Privatus potest
|
10
|
accusari maiestatis laesae, si quid fecit quo maiesta-
|
|
tem populi Romani laederet. Puta, amicam habet
|
|
proconsul: ideo maiestatis damnabitur? Quod am-
|
|
plius est dico: puta, matronam corrumpit dum pro-
|
|
consul est: adulterii causam dicet, non maiestatis.
|
15
|
Singula, inquit, aestima quae obicis. Si tantum
|
14.1
|
amicam habuisset, numquid accusares? Si anim-
|
|
advertisset in aliquem nullo rogante, numquid
|
|
accusari posset? Si non omne non recte factum hac
|
|
lege vindicari potest, an id quod sub auctoritate
|
5
|
publica geritur. Nam cum adulterium committit,
|
|
cum veneficium, tamquam civis peccat; cum anim-
|
|
advertit, auctoritate publica utitur, in eo autem
|
|
quod sub praetexto publicae maiestatis agitur, quidquid
|
|
peccatur maiestatis actione vindicandum est. Dic enim
|
10
|
mihi, si, cum animadvertere debeat [non] legitimo
|
|
cultu ac more sollemni usus, interdiu tribunal
|
|
conscenderit convivali veste, si, cum classicum
|
|
canere debeat, symphoniam canere iusserit, non
|
|
laedet maiestatem? Atqui quod fecit foedius est:
|
15
|
et comparavit.
|
|
Deinde, si potest vindicari maiestatis lege id quod
|
15.1
|
proconsul maiestatis publicae et iure et apparatu
|
|
usus peccavit, an hoc possit. Non potest, inquit;
|
|
nihil enim detractum est populi Romani magnitudini.
|
|
Is laedit populi Romani maiestatem qui aliquid
|
5
|
publico nomine facit: tamquam legatus falsa mandata
|
|
adfert, sic audiuntur tamquam illa populus Romanus
|
|
dederit; imperator foedus percussit, videtur populus
|
|
Romanus percussisse et continetur indigno foedere.
|
|
Nunc nec viribus quicquam populi Romani detractum
|
10
|
est nec opinioni; <homini> enim inputatur si quid
|
|
fecit, non populo Romano. At ex te ceteros aestimant.
|
|
Non: nam et ante hunc alii fuerunt ex quibus aestimari
|
|
possit et post hunc erunt; et singulorum vitia nemo
|
|
urbibus adscribit. Attamen factum ipsum turpe est.
|
16.1
|
Sed <et> multa alia, nec ideo illis maiestas laeditur.
|
|
Nemo paene sine vitio est: ille iracundus est, ille
|
|
libidinosus; non tamen, si quid in aliquo mutatum
|
|
malis, eo statim maiestas laeditur. Deinde ad facti
|
5
|
ipsius aestimationem venit et dixit haec obici, quod
|
|
meretricem habuit, quod aliquem in domo occidit,
|
|
quod nocte, quod in convivio, quod rogante meretrice.
|
|
Silo Pompeius has adiecit quaestiones: an, si
|
17.1
|
quod facere ei licuit fecit, non possit maiestatis lege
|
|
accusari. Potest, inquit; haec enim lex quid opor-
|
|
teat quaerit, aliae quid liceat. Licet ire in lupanar;
|
|
si praecedentibus fascibus praetor deducetur in
|
5
|
lupanar, maiestatem laedet, etiamsi quod licet
|
|
fecerit. Licet qua quis velit veste uti; si praetor
|
|
ius in veste servili vel muliebri dixerit, violabit maie-
|
|
statem. Deinde illam fecit quaestionem: an hoc
|
|
facere ei licuerit. Non licuit, inquit, illo loco aut
|
10
|
illo tempore aut ex illa causa occidere. Quaedam
|
|
quae licent tempore et loco mutato non licent.
|
|
De colore [inquit] quaeritur quo uti debeat is qui
|
18.1
|
pro Flaminino dicit. Quaedam controversiae sunt in
|
|
quibus factum defendi potest, excusari non potest; ex
|
|
quibus est et haec. Non possumus efficere ut <reus>
|
|
propter hoc non sit reprehendendus; non speramus
|
5
|
ut illum iudex probet sed ut dimittat; itaque sic agere
|
|
debemus tamquam pro facto non emendato, non scelerato
|
|
tamen. Itaque negabat se pro Flaminino narratu-
|
|
rum Montanus, sed iis quae obiciuntur responsurum.
|
|
Aiebat autem illam sententiam Rufi Vibii colorem
|
19.1
|
actionis esse: bonum se animum habere pro reo
|
|
in quo libido omnis intra meretricem esset, crudelitas intra
|
|
carcerem. Ipse Montanus illum locum pulcherrime
|
|
tractavit, quam multa populus Romanus in suis impera-
|
5
|
toribus tulerit: in Gurgite luxuriam, in Manlio in-
|
|
potentiam, cui non nocuit et filium et victorem occidere,
|
|
in Sulla crudelitatem, in Lucullo luxuriam, in multis
|
|
avaritiam. <In hoc>, inquit, praetore, cum illi
|
|
constiterit abstinentia, diligentia, ne excutiatis
|
10
|
quomodo una nocte cenaverit. Utrum tamen, in-
|
|
quit, iniquius est? [quod] obiciunt quod damnatus
|
|
perierit meretrici, postulant proconsulem perire damnato.
|
|
Colorem Fuscus Arellius hunc introduxit: ebrium
|
20.1
|
fuisse nec scisse quid fecerit. Silo Pompeius hoc
|
|
colore usus est: non putavit, inquit, in rem pertinere
|
|
ubi aut quando periret qui perire deberet. Triarius inep-
|
|
tum introduxit colorem: Sermo erat, inquit, in con-
|
5
|
vivio contemni nimiam praetoris lenitatem; alios
|
|
fuisse proconsules, qui cotidie animadverterent,
|
|
huius anno nullum esse occisum. Dixit aliquis ex
|
|
convivis: 'ego numquam [iratus] <vidi hominem
|
|
occidi>.' Dixit et mulier: 'et ego numquam.'
|
10
|
Iratus quod clementia sua contemptui esset, 'cura-
|
|
bo' inquit 'sciant non deesse mihi <severitatem.'
|
|
Adducitur> sceleratus, quem videre lucem ultra non
|
|
oportet. Occisus est quis? damnatus; ubi? in praetorio;
|
|
quo tempore? est enim ullum quo nocens perire non debeat?
|
15
|
Gallus Vibius dixit: Meretrix oravit. Timebam
|
21.1
|
mehercules ne exorasset ut aut indemnatus occidere-
|
|
tur aut damnatus viveret.
|
|
Ex altera parte multa bene dicta sunt, multa cor-
|
|
rupte: in descriptione supplici utique illi qui volu-
|
5
|
erunt omnia legitima supplici verba in sententias
|
|
trahere in vitia inciderunt, tamquam dixit Triarius:
|
|
'Summove.' Audis, lictor? Summove a praetore
|
|
meretricem. Hoc non male. Adiecit: 'Verbera.'
|
|
Sed vide ne virgae tuae pocula nostra disturbent.
|
10
|
'Despolia.' Meretrix, agnoscis hoc verbum? certe
|
|
provincia agnoscit.
|
|
Silo Pompeius, homo qui iudicio censebatur, et
|
22.1
|
ipse ad hanc descriptionem accessit, minimum tamen
|
|
mali fecit; ait: animadvertit meretrix; 'age
|
|
lege'; quicquam enim lege hic agitur?
|
|
Hispanus dixit: 'age lege' tibi dicitur, Flaminine:
|
5
|
vive sine meretrice, cena sine carnifice.
|
|
Argentarius in quae solebat schemata minuta
|
|
tractationem violentissime infregit: 'Age lege'
|
|
scis, inquit, quid dicat? interdiu age, in foro age.
|
|
Stupet lictor; idem dicit quod meretrix tua: hoc
|
10
|
numquam se vidisse.
|
|
Montanus Votienus dixit: percussurus lictor ad
|
|
praetorem respexit, praetor ad meretricem.
|
|
Vibius Gallus dixit: lictori quia bene percusserat
|
23.1
|
propinatum est.
|
|
Illud, quod tamquam Latronis circumfertur, non
|
|
esse Latronis pro testimonio dico et Latronem a
|
|
sententia inepte tumultuosa vindico; ipse enim
|
5
|
audivi Florum quendam, auditorem Latronis, dicen-
|
|
tem non apud Latronem. Neque enim illi mos erat
|
|
quemquam audire declamantem; declamabat ipse
|
|
tantum et aiebat se non esse magistrum sed exem-
|
|
plum; nec ulli alii contigisse scio quam apud Grae-
|
10
|
cos Niceti, apud Romanos Latroni, ut discipuli non
|
|
audiri desiderarent sed contenti essent audire.
|
|
Initio contumeliae causa a deridentibus discipuli
|
|
Latronis auditores vocabantur; deinde in usu verbum
|
|
esse coepit et promiscue poni pro discipulo auditor.
|
15
|
Hoc erat non patientiam suam sed eloquentiam ven-
|
|
dere.
|
|
Ut ad Florum revertar, ille dixit in Flaminino:
|
24.1
|
refulsit inter privata pocula publicae securis acies;
|
|
inter temulentas ebriorum reliquias humanum ever-
|
|
ritur caput. Numquam Latro sic composuisset ut,
|
|
quia publicam securem dicturus erat, diceret privata
|
5
|
pocula, nec in tam mollem conpositionem sententia
|
|
eius evanuisset; nec tam incredibilis umquam
|
|
figuras concipiebat ut in ipso triclinio inter lectos et
|
|
†loco† et mensas percussum describeret.
|
|
Ille, cum in hac controversia descripsisset atroci-
|
10
|
tatem supplicii, adiecit: Quid exhorruistis, iudices?
|
|
Meretricios lusus loquor. Et illam dixit minus
|
|
notam sententiam, sed non minus bonam: in socium
|
|
nostrum praetor populi Romani animadvertit in
|
|
privato, nocte, tumultuario tribunali, ebrius fortasse,
|
15
|
ne calciatus quidem, nisi si ut omnia spectaret mere-
|
|
trix diligenter exegit.
|
|
Rufus Vibius erat qui antiquo genere diceret;
|
25.1
|
belle cessit illi sententia sordidioris notae: praetor
|
|
ad occidendum hominem soleas poposcit. Altera
|
|
eiusdem generis, sed non eiusdem successus sen-
|
|
tentia: cum deplorasset condicionem violatam
|
5
|
maiestatis et consuetudinem maiorum descripsisset,
|
|
qua semper voluissent ad supplicium <luce> ad-
|
|
vocari, sententiam dixit: at nunc a praetore lege
|
|
actum est ad lucernam. Pollio tamen Asinius
|
|
aiebat hanc se sententiam recipere.
|
10
|
Livius de oratoribus qui verba antiqua et sordida
|
26.1
|
consectantur et orationis obscuritatem severitatem putant
|
|
aiebat Miltiaden rhetorem eleganter dixisse: ἐπὶ
|
|
τὸ δεξιὸν μαίνονται. Tamen in his etiamsi minus
|
|
est insaniae minus spei est; illi qui tument, illi qui abun-
|
5
|
dantia laborant, plus habent furoris, sed plus et corporis;
|
|
semper autem ad sanitatem proclivius est quod potest
|
|
detractione curari; illi succurri non potest qui simul et
|
|
insanit et deficit.
|
|
Sed ne hoc genus furoris protegere videar, in
|
27.1
|
Flaminino tumidissime dixit Murredius: praetorem
|
|
nostrum in illa ferali cena saginatum meretricis sinu
|
|
excitavit ictus securis. Et illud tetracolon: serviebat
|
|
forum cubiculo, praetor meretrici, carcer convivio, dies
|
5
|
nocti. Novissima pars sine sensu dicta est, ut imple-
|
|
retur numerus; quem enim sensum habet: 'serviebat
|
|
dies nocti'? Hanc ideo sententiam rettuli quia et in
|
|
tricolis et in omnibus huius generis sententiis curamus ut
|
|
numerus constet, non curamus an sensus. Omnia autem
|
10
|
genera corruptarum quoque sententiarum de industria
|
|
pono, quia facilius et quid imitandum et quid vitandum
|
|
sit docemur exemplo.
|
|
Ecce et illud genus cacozeliae est, quod amaritu-
|
28.1
|
dinem verborum quasi adgravaturam res petit;
|
|
ut in hac controversia Licinius Nepos dixit: reus
|
|
damnatus est legi, perit fornici. Et illud quod
|
|
Saenianus dixit habet sui generis insaniam: cum
|
5
|
diceret nocte non debere sumi supplicium, post
|
|
longam descriptionem †cum†: nunc ne victumae
|
|
quidem occiduntur.
|
|
Et ad hanc controversiam Graeci porrexerunt
|
29.1
|
manum. Dixit in hac Nicetes: ὡς δ’ ἤκουσαν ὅτι
|
|
συμπόσιόν ἐστιν, ἤριζον.
|
|
Euctemon dixit: πάντες ἐνόμιζον ὅτι †ΕΣΛΤΟ†.
|
|
Glaucippus Cappadox, cum cenam luxuriosam de-
|
5
|
scripsisset indignam maiestate praetoris, adiecit:
|
|
διηγήσομαι νῦν καὶ τὸν κῶμον. Hoc idem elegantius
|
|
dixit Adaeus, cum descripsisset cenam nocturnam:
|
|
ὡς ἐρωτικὸς ὁ κῶμος.
|
|
Nicetes dixit: 'οὐδέποτε τεθέαμαι ἀναιρούμενον.'
|
10
|
ἂν ἡ πόλις εὐτυχῇ, οὐδὲ ὄψῃ.
|
|
Artemon eodem loco aliam dixit sententiam:
|
|
'οὐδέποτε τεθέαμαι ἀναιρούμενον.' γύναι,
|
|
†ΟΥΤΩΛΛΝΟΥ ΑΕΙΣΙΣ†.
|
|
Glycon dixit: ὡς δὲ ἀπηγγέλη τοῖς ἐν τῷ
|
15
|
δεσμωτηρίῳ· 'πότος ἐστὶ καὶ ἑταίρα καὶ ἄνεσις,'
|
|
ἀνέκραγέ τις τάλας· ἐμὲ ἄπαγε, ἐγὼ γὰρ ἀδίκως
|
|
κατεκρίθην.
|
|