Flamininus in Cena Reum Puniens
Maiestatis laesae sit actio. 9.2.pr.1
  Flamininus proconsul inter cenam a meretrice
rogatus, quae aiebat se numquam vidisse homi-
nem decollari, unum ex damnatis occidit.
Accusatur laesae maiestatis. 5
  MENTONIS Iam etiam perituri dormiebant. Pera- 1.1
gitur totus ordo supplici, ne quid se meretrix negaret
vidisse. O miserum, si quis meretricem offendit!
o miseram matrem familiae, si quoius formae mere-
trix invidet! Nihil petenti praetor negaturus est. 5
  MUSAE Hic est Flamininus qui exiturus in pro-
vinciam uxorem a porta dimisit.
  ARGENTARI Obicio luxuriam, obicio histrioniam,
<obicio> iocos: an vos [revixerunt] in convivio nihil
aliud nisi occiditis? Qui in carcere vixerunt in con- 10
vivio perierunt.
  BLANDI Feriatur in foro; omnes videant, mere- 2.1
trix audiat. Reliquiae praetoris unco trahebantur.
Maiestatem laesam dixissem si exeunti tibi lictor a
conspectu meretricem non summovisset.
  VIBI RUFI Paratus erat accusator cum com- 5
mentariis, aiebat, si quid meretrix desiderabat. In
hoc tecum uxorem non misimus? Ut salva pro-
vincia sit, optemus meretrici bonam mentem?
Dedimus tibi legatum, dedimus quaestorem, ut tu
cum meretrice cenares? Meretrix uxoris loco accu- 10
buit, immo praetoris.
  P. ASPRENATIS Uni fortasse osculo donavit homi- 3.1
cidium. Etiam carnifices cenaturi manus abluunt.
  PORCI LATRONIS Ne a sobrio quidem lictore per-
cussus est. Non inquiro in totum annum: una nocte
contentus sum. 'Bibe, lictor, ut fortius ferias.' 5
Ecquid intellegitis quemadmodum damnatus sit
qui sic occisus est? Qui scio an, in cuius gratiam
occisus est, in eiusdem etiam damnatus sit? Quan-
tum tibi populus Romanus dederat, tantum tu mere-
trici dedisti. Si negaret, quos testes haberem? 10
Quis enim in illo convivio fuit quoi esset credendum?
Facilius est ut qui alia meretrici dederit homicidium
neget quam ut qui hoc quoque dederit quicquam. <'Num-
quam> vidi.' Nimirum numquam istud mulierum
oculis ostendi solet, aut ista iam saepe vidisset. 15
  IULI BASSI Inter temulentas reliquias sumptuo- 4.1
sissimae cenae et fastidiosos ob ebrietatem cibos
modo excisum humanum caput fertur; inter purga-
menta et iactus cenantium et sparsam in convivio
scobem humanus sanguis everritur. Gratulor sorti 5
tuae, provincia, quod desiderante tale spectaculum
meretrice plenum carcerem damnatis habuisti.
Servum si verberari voluisses, extra convivium abduxisses.
  ROMANI HISPONIS Quis ferret te si in triclinio
tuo iudicium coegisses? Scelus est in convivio 10
damnare hominem: quid occidere? Ad arbitrium
meretricis de reis pronuntiasti: nisi forte facilius in
honorem eius decollas quam iudicas.
  FULVI SPARSI Contactam sanguine humano mensam 5.1
loquor, strictas in triclinio secures: quis credat ista
aut concupisse meretricem aut fecisse praetorem? Cada-
ver, secures, sanguinem loquor: quis inter haec de
convivio cogitat? 'Hominem' inquit 'occidi num- 5
quam vidi.' Quid? Flaminino praetore omnia
alia vidisti?
  SILONIS POMPEI Virum nobilissimum et tantis
honoribus functum turpiter meretrix clementem
fecisset: crudelem fecit. 'Numquam vidi'; adice, 10
si vis: 'nec alio praetore videre potero.'
  ALBUCI SILI Si quis autem est, iudices, qui 6.1
desideret ut praetoris referam crudelitatem, quot
praeter hunc iugulaverit, quot innoxios damnaverit,
quot carcere incluserit, huic ego me satis facturum
esse polliceor: uno convivio cum sua praetura reum 5
evolvam. Instituuntur ab isto in provincia epulae et
magnifico apparatu exstruitur convivium; distin-
guuntur argenteis poculis aurea. Quid multa, iu-
dices? convivii eius apparatum sensit provincia.
Extrahitur quidam e carcere in convivium praetoris, 10
cui stupenti misero meretrix arridet. Interim virgae
promuntur et victuma crudelitatis ante mensam ac deos
trucidatur. Me miserum, imperi Romani terrore lusisti.
O qui crudelitate omnis superasti tyrannos! soli 7.1
tibi inter epulas voluptati est morientium gemitus:
hic ultimus apparatus cenae fuit. In eodem tri-
clinio video praetorem amatorem, scortum avidum
caedis; et meretrix praetori, praetor provinciae 5
imperat. Constituitur catenatus, qui, cum lan-
guentis praetoris istius aspexit oculos, existimans
ipsum praetoris beneficio dimitti, gratias isti agens
et utrisque manibus mensam tenens 'di tibi'
inquit 'immortales parem gratiam referant.' Qui- 10
cumque in eodem accubabant triclinio, alius ubertim
demisso capite flebat, alius avertebat ab illa crudeli-
tate oculos, alius ridebat, quo gratior esset meretrici.
Hic iste inter varios convivarum vultus submo- 8.1
veri iubet et miserum stare ad praebendas cervices
immotum: interim distinguitur mora poculis. Ne
sobri quidem carnificis manu civis Romanus occisus
est. Non veto quominus securi percutiatur: illud 5
rogo, legi potius quam scorto cadat. Memento ter-
rorem imperio quaeri, non oblectamenta mulierculis.
Quid ego nunc referam, iudices, ludorum genera,
saltationes, et illud dedecoris certamen, praetorne
se mollius moveret an meretrix? 10
  CAPITONIS Exsurgite nunc Bruti, Horatii, Decii et 9.1
cetera imperi decora: vestri fasces, vestrae secures in
quantum, pro bone Iuppiter, dedecus recciderunt!
istis obscenae puellae iocantur. Quid? si, per deos
inmortales, nullo sollemni die populo inspectante in 5
foro convivium habuisses, non minuisses maiestatem
imperii nostri? Atqui quid interest convivium in
forum an forum in convivium attrahas?
  Deinde descripsit quanto aliter in foro decol- 10.1
letur. Ascendit praetor tribunal inspectante pro-
vincia; noxio post terga deligantur manus, stat
intento ac tristi omnium vultu; fit a praecone silen-
tium; adhibentur deinde legituma verba; canitur ex 5
altera parte classicum. Numquid vobis videor
describere convivales iocos? Heu quam dissimiles
exitus initiis habes! Accusavit te eques Romanus,
iudicaverunt equites Romani, praetor damnatum
pronuntiavit, occidit meretrix. 10
  BUTEONIS Ut iste cum amica cenaret iucundius 11.1
homo occisus est. Numquid, iudices, [quod] pro
rostris vidistis praetorem cum meretrice cenantem?
  VOTIENI MONTANI Qui sic convivatur quomodo
irascitur? Damnaturi iurant nihil se gratiae, nihil 5
precibus dare: postulo ut in hanc legem iures.
Maiestas populi Romani per omnes nationes, per
omnis diffusa provincias, in sinu meretricum iacet; ea
imperat praetori nostro quae prostitit, cuius osculo
nemo se abstinuit nisi qui pepercit suo. Convivas 10
tuos ipse narra: fuere, credo, tribuni, fuere praefecti,
fuere equites Romani: †cum his ergo praetor.†
  CASSI SEVERI Ne de servo quidem aut captivo 12.1
omni loco aut omni genere aut per quos libebit aut
cum libebit supplicium sumi fas est, adhibeturque
ad ea magistratus ob custodiam, non ob laetitiam.
  TRIARI Quo crimine damnatus erat? caedis. 5
Non tamen in convivio occiderat. Animadverte
diligenter, meretrix, ne iterum homicidium roges.
  Montanus Votienus has putabat quaestiones esse: 13.1
an quidquid in magistratu peccavit proconsul vindi-
cari possit maiestatis lege. Reus enim qui tueri
se facto non potest, ad ius confugit, et dicit hac se
lege non teneri. Non quidquid peccavit aliquis in 5
magistratu maiestatem laedit. Puta aliquem dum
magistratus est patrem suum occidere, veneno uxo-
rem suam necare: puto, non hac lege causam dicet,
sed aliis, parricidii et veneficii. Vis scire non a quo
fiat ad rem pertinere sed quid fiat? Privatus potest 10
accusari maiestatis laesae, si quid fecit quo maiesta-
tem populi Romani laederet. Puta, amicam habet
proconsul: ideo maiestatis damnabitur? Quod am-
plius est dico: puta, matronam corrumpit dum pro-
consul est: adulterii causam dicet, non maiestatis. 15
Singula, inquit, aestima quae obicis. Si tantum 14.1
amicam habuisset, numquid accusares? Si anim-
advertisset in aliquem nullo rogante, numquid
accusari posset? Si non omne non recte factum hac
lege vindicari potest, an id quod sub auctoritate 5
publica geritur. Nam cum adulterium committit,
cum veneficium, tamquam civis peccat; cum anim-
advertit, auctoritate publica utitur, in eo autem
quod sub praetexto publicae maiestatis agitur, quidquid
peccatur maiestatis actione vindicandum est. Dic enim 10
mihi, si, cum animadvertere debeat [non] legitimo
cultu ac more sollemni usus, interdiu tribunal
conscenderit convivali veste, si, cum classicum
canere debeat, symphoniam canere iusserit, non
laedet maiestatem? Atqui quod fecit foedius est: 15
et comparavit.
  Deinde, si potest vindicari maiestatis lege id quod 15.1
proconsul maiestatis publicae et iure et apparatu
usus peccavit, an hoc possit. Non potest, inquit;
nihil enim detractum est populi Romani magnitudini.
Is laedit populi Romani maiestatem qui aliquid 5
publico nomine facit: tamquam legatus falsa mandata
adfert, sic audiuntur tamquam illa populus Romanus
dederit; imperator foedus percussit, videtur populus
Romanus percussisse et continetur indigno foedere.
Nunc nec viribus quicquam populi Romani detractum 10
est nec opinioni; <homini> enim inputatur si quid
fecit, non populo Romano. At ex te ceteros aestimant.
Non: nam et ante hunc alii fuerunt ex quibus aestimari
possit et post hunc erunt; et singulorum vitia nemo
urbibus adscribit. Attamen factum ipsum turpe est. 16.1
Sed <et> multa alia, nec ideo illis maiestas laeditur.
Nemo paene sine vitio est: ille iracundus est, ille
libidinosus; non tamen, si quid in aliquo mutatum
malis, eo statim maiestas laeditur. Deinde ad facti 5
ipsius aestimationem venit et dixit haec obici, quod
meretricem habuit, quod aliquem in domo occidit,
quod nocte, quod in convivio, quod rogante meretrice.
  Silo Pompeius has adiecit quaestiones: an, si 17.1
quod facere ei licuit fecit, non possit maiestatis lege
accusari. Potest, inquit; haec enim lex quid opor-
teat quaerit, aliae quid liceat. Licet ire in lupanar;
si praecedentibus fascibus praetor deducetur in 5
lupanar, maiestatem laedet, etiamsi quod licet
fecerit. Licet qua quis velit veste uti; si praetor
ius in veste servili vel muliebri dixerit, violabit maie-
statem. Deinde illam fecit quaestionem: an hoc
facere ei licuerit. Non licuit, inquit, illo loco aut 10
illo tempore aut ex illa causa occidere. Quaedam
quae licent tempore et loco mutato non licent.
  De colore [inquit] quaeritur quo uti debeat is qui 18.1
pro Flaminino dicit. Quaedam controversiae sunt in
quibus factum defendi potest, excusari non potest; ex
quibus est et haec. Non possumus efficere ut <reus>
propter hoc non sit reprehendendus; non speramus 5
ut illum iudex probet sed ut dimittat; itaque sic agere
debemus tamquam pro facto non emendato, non scelerato
tamen. Itaque negabat se pro Flaminino narratu-
rum Montanus, sed iis quae obiciuntur responsurum.
Aiebat autem illam sententiam Rufi Vibii colorem 19.1
actionis esse: bonum se animum habere pro reo
in quo libido omnis intra meretricem esset, crudelitas intra
carcerem. Ipse Montanus illum locum pulcherrime
tractavit, quam multa populus Romanus in suis impera- 5
toribus tulerit: in Gurgite luxuriam, in Manlio in-
potentiam, cui non nocuit et filium et victorem occidere,
in Sulla crudelitatem, in Lucullo luxuriam, in multis
avaritiam. <In hoc>, inquit, praetore, cum illi
constiterit abstinentia, diligentia, ne excutiatis 10
quomodo una nocte cenaverit. Utrum tamen, in-
quit, iniquius est? [quod] obiciunt quod damnatus
perierit meretrici, postulant proconsulem perire damnato.
  Colorem Fuscus Arellius hunc introduxit: ebrium 20.1
fuisse nec scisse quid fecerit. Silo Pompeius hoc
colore usus est: non putavit, inquit, in rem pertinere
ubi aut quando periret qui perire deberet. Triarius inep-
tum introduxit colorem: Sermo erat, inquit, in con- 5
vivio contemni nimiam praetoris lenitatem; alios
fuisse proconsules, qui cotidie animadverterent,
huius anno nullum esse occisum. Dixit aliquis ex
convivis: 'ego numquam [iratus] <vidi hominem
occidi>.' Dixit et mulier: 'et ego numquam.' 10
Iratus quod clementia sua contemptui esset, 'cura-
bo' inquit 'sciant non deesse mihi <severitatem.'
Adducitur> sceleratus, quem videre lucem ultra non
oportet. Occisus est quis? damnatus; ubi? in praetorio;
quo tempore? est enim ullum quo nocens perire non debeat? 15
Gallus Vibius dixit: Meretrix oravit. Timebam 21.1
mehercules ne exorasset ut aut indemnatus occidere-
tur aut damnatus viveret.
  Ex altera parte multa bene dicta sunt, multa cor-
rupte: in descriptione supplici utique illi qui volu- 5
erunt omnia legitima supplici verba in sententias
trahere in vitia inciderunt, tamquam dixit Triarius:
'Summove.' Audis, lictor? Summove a praetore
meretricem. Hoc non male. Adiecit: 'Verbera.'
Sed vide ne virgae tuae pocula nostra disturbent. 10
'Despolia.' Meretrix, agnoscis hoc verbum? certe
provincia agnoscit.
  Silo Pompeius, homo qui iudicio censebatur, et 22.1
ipse ad hanc descriptionem accessit, minimum tamen
mali fecit; ait: animadvertit meretrix; 'age
lege'; quicquam enim lege hic agitur?
  Hispanus dixit: 'age lege' tibi dicitur, Flaminine: 5
vive sine meretrice, cena sine carnifice.
  Argentarius in quae solebat schemata minuta
tractationem violentissime infregit: 'Age lege'
scis, inquit, quid dicat? interdiu age, in foro age.
Stupet lictor; idem dicit quod meretrix tua: hoc 10
numquam se vidisse.
  Montanus Votienus dixit: percussurus lictor ad
praetorem respexit, praetor ad meretricem.
  Vibius Gallus dixit: lictori quia bene percusserat 23.1
propinatum est.
  Illud, quod tamquam Latronis circumfertur, non
esse Latronis pro testimonio dico et Latronem a
sententia inepte tumultuosa vindico; ipse enim 5
audivi Florum quendam, auditorem Latronis, dicen-
tem non apud Latronem. Neque enim illi mos erat
quemquam audire declamantem; declamabat ipse
tantum et aiebat se non esse magistrum sed exem-
plum; nec ulli alii contigisse scio quam apud Grae- 10
cos Niceti, apud Romanos Latroni, ut discipuli non
audiri desiderarent sed contenti essent audire.
Initio contumeliae causa a deridentibus discipuli
Latronis auditores vocabantur; deinde in usu verbum
esse coepit et promiscue poni pro discipulo auditor. 15
Hoc erat non patientiam suam sed eloquentiam ven-
dere.
  Ut ad Florum revertar, ille dixit in Flaminino: 24.1
refulsit inter privata pocula publicae securis acies;
inter temulentas ebriorum reliquias humanum ever-
ritur caput. Numquam Latro sic composuisset ut,
quia publicam securem dicturus erat, diceret privata 5
pocula, nec in tam mollem conpositionem sententia
eius evanuisset; nec tam incredibilis umquam
figuras concipiebat ut in ipso triclinio inter lectos et
†loco† et mensas percussum describeret.
  Ille, cum in hac controversia descripsisset atroci- 10
tatem supplicii, adiecit: Quid exhorruistis, iudices?
Meretricios lusus loquor. Et illam dixit minus
notam sententiam, sed non minus bonam: in socium
nostrum praetor populi Romani animadvertit in
privato, nocte, tumultuario tribunali, ebrius fortasse, 15
ne calciatus quidem, nisi si ut omnia spectaret mere-
trix diligenter exegit.
  Rufus Vibius erat qui antiquo genere diceret; 25.1
belle cessit illi sententia sordidioris notae: praetor
ad occidendum hominem soleas poposcit. Altera
eiusdem generis, sed non eiusdem successus sen-
tentia: cum deplorasset condicionem violatam 5
maiestatis et consuetudinem maiorum descripsisset,
qua semper voluissent ad supplicium <luce> ad-
vocari, sententiam dixit: at nunc a praetore lege
actum est ad lucernam. Pollio tamen Asinius
aiebat hanc se sententiam recipere. 10
  Livius de oratoribus qui verba antiqua et sordida 26.1
consectantur et orationis obscuritatem severitatem putant
aiebat Miltiaden rhetorem eleganter dixisse: ἐπὶ
τὸ δεξιὸν μαίνονται. Tamen in his etiamsi minus
est insaniae minus spei est; illi qui tument, illi qui abun- 5
dantia laborant, plus habent furoris, sed plus et corporis;
semper autem ad sanitatem proclivius est quod potest
detractione curari; illi succurri non potest qui simul et
insanit et deficit.
  Sed ne hoc genus furoris protegere videar, in 27.1
Flaminino tumidissime dixit Murredius: praetorem
nostrum in illa ferali cena saginatum meretricis sinu
excitavit ictus securis. Et illud tetracolon: serviebat
forum cubiculo, praetor meretrici, carcer convivio, dies 5
nocti. Novissima pars sine sensu dicta est, ut imple-
retur numerus; quem enim sensum habet: 'serviebat
dies nocti'? Hanc ideo sententiam rettuli quia et in
tricolis et in omnibus huius generis sententiis curamus ut
numerus constet, non curamus an sensus. Omnia autem 10
genera corruptarum quoque sententiarum de industria
pono, quia facilius et quid imitandum et quid vitandum
sit docemur exemplo.
  Ecce et illud genus cacozeliae est, quod amaritu- 28.1
dinem verborum quasi adgravaturam res petit;
ut in hac controversia Licinius Nepos dixit: reus
damnatus est legi, perit fornici. Et illud quod
Saenianus dixit habet sui generis insaniam: cum 5
diceret nocte non debere sumi supplicium, post
longam descriptionem †cum†: nunc ne victumae
quidem occiduntur.
  Et ad hanc controversiam Graeci porrexerunt 29.1
manum. Dixit in hac Nicetes: ὡς δ’ ἤκουσαν ὅτι
συμπόσιόν ἐστιν, ἤριζον.
  Euctemon dixit: πάντες ἐνόμιζον ὅτι †ΕΣΛΤΟ†.
  Glaucippus Cappadox, cum cenam luxuriosam de- 5
scripsisset indignam maiestate praetoris, adiecit:
διηγήσομαι νῦν καὶ τὸν κῶμον. Hoc idem elegantius
dixit Adaeus, cum descripsisset cenam nocturnam:
ὡς ἐρωτικὸς ὁ κῶμος.
  Nicetes dixit: 'οὐδέποτε τεθέαμαι ἀναιρούμενον.' 10
ἂν ἡ πόλις εὐτυχῇ, οὐδὲ ὄψῃ.
  Artemon eodem loco aliam dixit sententiam:
'οὐδέποτε τεθέαμαι ἀναιρούμενον.' γύναι,
†ΟΥΤΩΛΛΝΟΥ ΑΕΙΣΙΣ†.
  Glycon dixit: ὡς δὲ ἀπηγγέλη τοῖς ἐν τῷ 15
δεσμωτηρίῳ· 'πότος ἐστὶ καὶ ἑταίρα καὶ ἄνεσις,'
ἀνέκραγέ τις τάλας· ἐμὲ ἄπαγε, ἐγὼ γὰρ ἀδίκως
κατεκρίθην.