A Piratis Tyrannicida Dimissus
|
|
Liberi parentes alant aut vinciantur.
|
1.7.pr.1
|
Quidam alterum fratrem tyrannum occidit,
|
|
alterum in adulterio deprehensum deprecante
|
|
patre interfecit. A piratis captus scripsit patri
|
|
de redemptione. Pater piratis epistulam scrip-
|
5
|
sit: si praecidissent manus, duplam se daturum.
|
|
Piratae illum dimiserunt. Patrem egentem non
|
|
alit.
|
|
PORCI LATRONIS Da mihi epistulam esurientis
|
1.1
|
istius. 'Manus' inquit 'praecidantur.' In
|
|
quamvis corporis partem potius saevitia incurrat:
|
|
cetera membra mea sunt, manus publicae sunt.
|
|
Numquid <nimium> peto tyrannicida? Talem me
|
5
|
dimittite qualem a piratis recepistis. Non habeo
|
|
quod de fortuna queri possim mea: qui manus meas
|
|
<praecidi voluit ad manus meas> confugit. 'Si
|
|
praecideritis' inquit 'manus.' Si irasceris, scribe
|
|
potius: 'si occideritis': tyrannicida exitum tyranni
|
10
|
rogo. Non timeo ne quas manus piratae solverunt iudices
|
|
alligent. Ex omnibus quae mihi fortuna terra
|
2.1
|
marique privatim mala publiceque congessit, [tyran-
|
|
num adulterumque piratas] nihil expertus sum
|
|
durius quam patrem: tyrannus cum timeret manus
|
|
meas, non praecidit; iniuria matrimonii nihil abstulit
|
5
|
corpori; piratae, quasi beneficio meo viverent, gratis
|
|
miseriti sunt: unum hostem inexorabilem habui. O
|
|
felicem rem <publicam>, quod sublato inimico non
|
|
ante tyrannidem navigavi! 'Genui' inquit
|
|
'<te>, educavi': nempe istud beneficium et
|
10
|
tyranno praestitisti et adultero. Has manus si per
|
|
te redimere non potes, rem publicam appella.
|
|
Adulter cum manibus sepultus, tyrannus cum mani-
|
|
bus proiectus est. <In> magnis sceleribus iura
|
|
naturae intereunt: non magis tu pater es quam illi
|
15
|
fratres. Audite novam captivi vocem: tutus sum, si
|
|
pater meus nihil habet. Quidquid habes, pro re-
|
|
demptione filii mitte; non est quod timeas: non
|
|
deerunt tibi alimenta, cum dixeris <te> tyrannicidae
|
|
patrem. Pro adultero filio <rogasti; pro tyrannicida
|
20
|
non> rogas: quaerite nunc quomodo tyranni fiant.
|
|
CESTI PII Cedo mihi epistulas patris: quaeris
|
3.1
|
unde habeam cum mihi nullas miseris? 'Duplam
|
|
dabo pecuniam': apparet, pro unico filio rogat.
|
|
'Duplam pecuniam dabo': unam [pecuniam dabo
|
|
iam] summam pro filio, alteram pro tyrannicida. 'Si
|
5
|
manus praecideritis': hoc ne <in> adulteros quidem
|
|
licet. 'Non habui pecuniam.' Sed rogare illos
|
|
potes et audacter roga: in misericordes piratas incidi.
|
|
Quare non alo? quia captum filium tuum—[agere]
|
|
parum est si dixero non redemisti. Alere non pos-
|
10
|
sum, perdidi manus. Non credis? epistulas lege.
|
|
Duplam pecuniam dabas, avaris dabas, piratis dabas:
|
|
sic excusabant piratae ipsi se mihi cum praeciderent
|
|
manus: 'pater iussit' aiebant: 'magnum facinus
|
|
est, sed magno licet.' 'Egens sum' inquit. Men-
|
4.1
|
tiris. Cedo mihi patris mei censum. 'Quid ergo?
|
|
ales patrem?' Dimissus fortasse promittam, cum
|
|
rogaveris: nihil paciscor. Etiamnunc manus meas
|
|
petis? Nega tuam esse epistulam, et habes argumentum
|
5
|
—dic: ego rogare etiam pro adultero soleo. 'Qui non
|
|
aluit' inquit 'patrem adligetur': plus de manibus
|
|
meis timui.
|
|
CORNELI HISPANI Quid me rogarit pater nescio:
|
|
publica vindicta cruentum gladium privato tyranno
|
10
|
impressi. Captum me piratae nihil amplius quam
|
|
alligaverunt. 'Duplam pecuniam dabo.' Quid?
|
|
plus polliceris quam petitur? Unde tantas patrimoni
|
|
vires habes? Etiamnunc tamquam <de> tyranni
|
|
arca loqueris? Corrupit frater uxorem meam, quam
|
15
|
nec tyrannus violaverat. Ut pretium piratae con-
|
|
stituerunt, gavisus sum: 'quam locuples est pater!
|
|
poterat dare etiamsi duplam poposcissent.' Remi-
|
|
serunt me rei publicae cum manibus, patri cum epistulis.
|
|
POMPEI SILONIS Pactus sum de redemptione,
|
5.1
|
scripsi patri: quicumque pro tyrannicida vestro
|
|
pependistis, certum habeo, solliciti optastis ut hae
|
|
litterae ad patrem pervenirent. 'Egeo' inquit.
|
|
Sic subito? quod ex toto emi non debet, duplo emit.
|
5
|
ARELLI FUSCI patris Causam meam tenui apud
|
|
eos qui nihil debebant manibus meis. Tunc primum
|
|
egere <se> queritur iste cum manus meas vidit.
|
|
Quid mirum si non putaverunt turpe piratae accipere
|
|
mercedem quam pater dabat? Ades, pietas; si
|
10
|
sancte vixi, si innocenter, effice ut iste manus meas
|
|
qui odit desideret. Tarde mihi epistula solvi vide-
|
|
batur. Hoc prorsus ad fabulas repleto sceleribus
|
|
nostris saeculo deerat ut narraretur aliquis solutus a
|
|
piratis, adligatus a patre.
|
15
|
BLANDI Hic, qui unde vivat non habet, quam care
|
6.1
|
tyrannicidas vestros emancat! Quid ais, pirata fili,
|
|
piratarum magister, eius crudelitatis emptor cuius nec
|
|
pirata venditor est?
|
|
ROMANI HISPONIS 'Pater piratis salutem': hanc
|
5
|
eripis filio. 'Duplam dabo': quid necesse est? potui
|
|
vilius solvi. 'Ut praecidatis manus.' Obstipuerunt
|
|
piratae, et cum dimitterent dixerunt: 'indica patri tuo
|
|
non omnia piratas vendere.'
|
|
MENTONIS Adhuc, iudices, tamquam pro meis
|
10
|
manibus egi; verum confitendum: vobis remissae
|
|
sunt. Exhibeo, res publica, piratarum depositum
|
|
tibi: manus hae tuae salvae ad te perlatae sunt.
|
|
Fac quod voles: illud unum rogo, si peccaverunt,
|
|
cuilibet alii vinciendas trade: si isti trades, sic alli-
|
15
|
gabit quomodo solvit: praecidet.
|
|
ALFI FLAVI Adhuc qualem optem patrem nescio.
|
7.1
|
Divitem? debilitat. Egentem? adligat. Neutrum mani-
|
|
bus meis expedit. 'Duplam dabo ut manus praeci-
|
|
datis': filium minus crudelem habuisti.
|
|
MARULLI Ut adlata est epistula [qu(a)e], coep-
|
5
|
erunt iam me piratae solvere; ut recitata dupla in
|
|
epistula pecunia est, 'hic est' inquam 'pater quem
|
|
vobis laudaveram'.
|
|
TRIARI Ubi est patrimonium tuum illud quod tyran-
|
|
nos instruit, quod adulteros facit? ubi est? Certe in me
|
10
|
nil inpendisti.
|
|
Pars altera. IULI BASSI Infelix futura est etiam
|
8.1
|
victoria mea: si non tenuero causam, fame moriar; si
|
|
tenuero, hoc tantum consequar, ne fame moriar.
|
|
Duxi uxorem nimium fecundam: peperit mihi tria
|
|
nescio quae prodigia variis generibus inter se, [et]
|
5
|
iudices, furentia: alium qui patriam posset opprimere,
|
|
alium qui fratrem, alium qui patrem. Testor, iudices,
|
|
omnes cives meos: una servivimus, nemo tyrannidem
|
|
me uno sensit magis. Argumentum habeo maximum
|
|
quod vivo: non pepercissetis mihi si putassetis me
|
10
|
patrem tyranni. Dum inter se pugnant, vicit res
|
|
publica. Reliqui duo, quia non poterant in nos, inter
|
|
se tyrannidem exercuerunt. Habebat iste nescio
|
|
quam uxorem, quam in arce cognoverat. Si alligare
|
|
te possem, proficiscentem alligassem. Non opus est
|
9.1
|
tibi magna inpensa ad sustinendum patrem: magna
|
|
mihi omnia sunt; tu mecum alimenta partire. Nolo
|
|
me tam bene alas quam ego te alui; nolo ignoscas
|
|
mihi: quidquid passus es, quidquid timuisti, patiar:
|
5
|
posce flagella, scinde rugas. Ustus es? subice ignes,
|
|
semimortuam hanc faciem, quae tantum in con-
|
|
tumeliam suam spirat, quia extingui non potest,
|
|
exure. Si parum est, fac quod ais ne piratas quidem
|
|
fecisse, manus praecide. Exhibeo tibi. Hae sunt
|
10
|
illae quae quidlibet scribunt. Ubi est gladius tuus?
|
|
stringe. Tyranno licuit vulnere mori; adulter uno
|
|
ictu breviter confectus est: pater te pro beneficio
|
|
similem sortem rogo. Ne tu quidem apud piratas
|
|
famem timuisti. Neminem tyrannus sic torsit.
|
15
|
PORCI LATRONIS Fili, nihil amplius quam famem
|
10.1
|
deprecor; si tamen inexorabilis es, illud pro beneficio
|
|
peto, ut aut tamquam adulter moriar aut tamquam
|
|
tyrannus. Par erat utriusque fortuna illo tempore:
|
|
[ut] tu alligatus eras, ego in senectute immobilis et
|
5
|
vincto simillimus; tu in solitudine mei, ego in
|
|
omnium meorum solitudine; tu lucem non videbas,
|
|
ego etiam oderam. Hoc unum inter nos interest,
|
|
quod tu etiam a piratis cibum accepisti.
|
|
BLANDI Deprecabar non pro adultero sed pro
|
10
|
domo, ne fratrem occideret, tyrannicidam inquinaret,
|
|
patrem respergeret. Roganti mihi et has inter-
|
|
ponenti manus paene praecidit. Haec sententia
|
|
deridebatur a Latrone tamquam puerilis: hoc ei pro-
|
|
visum est, ut aliquem ex suis reliquisse videatur quem
|
15
|
non occiderit.
|
|
VIBI RUFI Hae nempe scripserunt epistulam
|
|
manus: praebeo; praecide et ale.
|
|
POMPEI SILONIS 'Liberi parentes alant aut vin-
|
|
ciantur.' Ad te legem meam transfero: licet alliges,
|
20
|
et alas.
|
|
{⁴¹Divisio.}⁴¹ Fere <omnes> hac usi sunt divisione:
|
11.1
|
an lex causam nec patris nec filii aestimet, sed omnis
|
|
pater a filio alendus sit. <Latro> dixit legem hanc
|
|
pro malis patribus scriptam esse, bonos etiam sine lege ali.
|
|
Si non omnes alendi sunt, an hic alendus sit. Hanc
|
5
|
quaestionem Latro in haec divisit: an alendus sit
|
|
quod filium a piratis non redemit: hoc loco quaesit an
|
|
non potuisset redimere, an noluisset; deinde: an
|
|
alendus sit etiamsi praecidi filii manus voluit; novis-
|
|
sime: an praecidi voluerit.
|
10
|
Hispo Romanius separatim quasi iuris quaestionem
|
12.1
|
fecit: an qui non redemit filium non possit ab eo ali-
|
|
menta petere. Sed hoc utraque quaestio continet, ut
|
|
aiebat Gallio, et prior, in qua quaeritur an omnis
|
|
pater alendus sit; dicitur enim: quid si quis filium
|
5
|
excaecaverit? quid si quis non redemerit? et cum ad
|
|
alteram quaestionem ventum est, in qua quaeritur an
|
|
hic pater alendus sit, nihil aliud potest dici quare non
|
|
alatur quam quod non redemit, quam quod duplam
|
|
promisit ut manus praeciderentur. Graecorum im-
|
10
|
probam quaestionem satis erit in eiusmodi contro-
|
|
versiis semel aut iterum adnotasse: an in
|
|
tyrannicidam uti pater hac lege possit; quasi sacras
|
|
et publicas manus esse in quas sibi ne piratae quidem
|
|
licere quicquam putent. Nostri hoc genus quaes-
|
15
|
tionis submoverunt.
|
|
Silo Pompeius non eis tantum usus est quibus
|
13.1
|
ceteri, cum diceret non debere hunc patrem ali quod
|
|
non redemisset filium et quod praecidi manus filio
|
|
voluisset, sed a privatis causis transit ad publicam
|
|
causam; dixit enim non debere ali hominem per-
|
5
|
niciosum rei publicae, qui tyrannum filium habuisset,
|
|
qui non occidisset, qui desideraret amissum, qui vindi-
|
|
caret; et negavit ullam aliam illi causam esse perse-
|
|
quendi tyrannicidam nisi libertatem publicam et
|
|
descripsit mores hominis impii, cruenti, quia per
|
10
|
liberos non posset per piratas tyrannidem exercentis:
|
|
quae ut liberius diceret, patronum filio dedit.
|
|
Et illud in hac parte laudatum est [a] Silone decla-
|
|
mante: coeperat hoc tractare, non debere ali tyranni
|
|
patrem; omnibus faventibus illum fame necandum;
|
15
|
et cum diu pressisset illum tyranni patrem esse, ad-
|
|
iecit: aude postulare ut illud tibi prosit, quod tyran-
|
|
nicidae pater es. Blandus hunc sensum, cum postero
|
|
die declamaret, in ironiam vertit, et, cum obiecisset
|
|
quod tyranni pater esset, adiecit: nolite illum aver-
|
20
|
sari; habet quod adponat: et adulteri pater est.
|
|
Colorem pro patre alius alium introduxit. Fuscus
|
14.1
|
iratum se illi confessus est fuisse, quod fratrem in
|
|
conspectu patris occidisset, et huic loco vehementer
|
|
institit, quom nemo hoc tyrannus, nemo pirata fecis-
|
|
set. 'Iratus' inquit 'ob hoc ipsum fui, quod hoc
|
5
|
scelere etiam tyrannicidium inquinaveras; adparet te
|
|
morbo quodam adversus tuos furere.' Et servavit
|
|
hunc actionis tenorem: 'iratus fui hodieque irascor
|
|
nec queror': nec se demisit in preces aut rogavit,
|
|
sed iure patrio usus est. Illud ad excusandam epi-
|
10
|
stulae crudelitatem adiciebat: scripsi piratis non eo
|
|
animo ut manus tibi praeciderentur, sed ut expro-
|
|
brarem tibi cruentatas in conspectu patris fraterno
|
|
sanguine manus. Tuto autem scribebam; sciebam
|
|
enim piratas non facturos nisi pecuniam accepissent,
|
15
|
quam non mittebam: denique nec praeciderunt. Et
|
|
si sperassent, utique praecidissent: sed apparuit illas
|
|
epistulas irascentis esse, non promittentis. In ultimo
|
|
descripsit quam miser futurus esset alimenta acci-
|
|
piens <ab> illis manibus quas paulo ante spectaverit
|
20
|
fratrem occidentes, et adiecit, quod aiebat prae-
|
|
ceptore suo dicente summa cum admiratione ex-
|
|
ceptum, illud Homeri <in> Priamo dictum:
|
|
<καὶ κύσε χεῖρας
|
|
δεινάς, ἀνδροφόνους, αἵ οἱ πολέας ατάνον υἷας.>
|
25
|
Silo Pompeius et ipse iram fassus est: aiebat enim
|
15.1
|
non habiturum fidem si negasset iratum fuisse; sed
|
|
irae causam non dixit quam Fuscus; transeundas
|
|
aiebat eas offensas quibus ille gloriaretur; hanc
|
|
causam posuit, quod relictus esset ab unico filio, quod
|
5
|
invito se navigasset, cum videret <se> senem, orbum,
|
|
iam paene egentem: iam tum illum fugisse ne aleret;
|
|
et ad preces patrem deduxit et rogavit in epilogo
|
|
filium.
|
|
Et Sparsum hoc colore declamasse memini, hominem
|
10
|
inter scholasticos sanum, inter sanos scholasticum.
|
|
Cestius colore longe alio usus est; dixit non iram
|
16.1
|
fuisse illam patris, sed calliditatem: 'Non habebam'
|
|
inquit 'unde redimerem. Quem rogarem pecuniam in
|
|
tam avara civitate, in qua ne filii quidem patres alunt?
|
|
Usus sum consilio: sciebam piratas non crudeles esse, sed
|
5
|
avaros. Volui efficere ut et desperarent posse illum
|
|
redimi et propter hoc supervacuum [et cum] futurum
|
|
dimitterent. An prudenter cogitaverim nescio; interim
|
|
feliciter cogitavi: post epistulas illas quas accusat
|
|
dimissus est.'
|
10
|
Latro totum se ab istis removit coloribus, et advo-
|
|
cavit vires suas tanto totius actionis impetu ut at-
|
|
tonitos homines tenuerit; hoc enim colore usus est:
|
|
Nescio quid scripserim. Olim iam mihi excussa mens
|
|
est. Ex quo vidi filium unum in arce, alterum in adul-
|
15
|
terio, tertium in parricidio, ex quo respersus sum fili
|
|
morientis sanguine, ex quo relictus sum solus, orbus,
|
|
senex, odi meos. Hic color illius viribus adprobandus
|
|
est; quanta enim vi opus est ut aliquis accusando se
|
|
miserabilem faciat!
|
20
|
Albucius omnes colores miscuit, et, ut hoc liberum
|
17.1
|
esset, patronum patri dedit nec voluit narrare. A
|
|
propositione coepit: alimenta pater a filio petit;
|
|
deinde cum ad defendendum venit quod scripsit
|
|
duplam se daturum si manus praecidissent, primum
|
5
|
Latroniano colore usus est: hoc, inquit, respondeo:
|
|
nescit quid fecerit, <in> insaniam malis actus est.
|
|
Hic philosophumenon locum introduxit quomodo
|
|
animi magnis calamitatibus everterentur; deinde
|
|
anthypophoran sumpsit: mentiris; ille vero iratus
|
10
|
fuit. Cogis, inquit, me dicere iratum tibi merito
|
|
fuisse. Exsecutus est omnia; hoc illi inter cetera
|
|
obiecit, quod occupasse <arcem> fratrem suum
|
|
ignorasset [aut dissimulavit], ut tyrannicidio quoque
|
|
eius commendationem detraheret. Deinde ad illum
|
15
|
colorem redit Cestianum: 'Sed puto illum consilio
|
|
fecisse quae fecit. Quid ergo? quid iste tamen dicit?
|
|
†quare scripsisse?† Nihil dicit; flet, mori vult, sed
|
|
non fame.'
|
|
In hac declamatione Albucius hanc sententiam
|
18.1
|
dixit dubiam inter admirantes et deridentes: panem
|
|
quem cani das patri non das?
|
|
Glycon egregie dixit: ἐλεήσατε αὐτόν· υἱὸς
|
|
κινδυνεύει πατέρα θρέψαι.
|
5
|
Gargonius fuit Buteonis auditor, postea scholae
|
|
quoque successor, vocis obtusae sed pugnacissimae,
|
|
cui Barrus scurra rem venustissimam dixit: centum
|
|
raucorum vocem habes. Hic putavit se vafrum
|
|
colorem excogitasse pro patre: Ego, inquit, dictavi:
|
10
|
'duplam dabo, si manus non praecideritis.' Lib-
|
|
rario una syllaba excidit 'non,' et scripsit 'si prae-
|
|
cideritis.' Digna res quae voce illa diceretur.
|
|
Artemon dixit: φιλότεκνε πάτερ, καὶ σοὶ τιμωρεῖν
|
|
ἀποκνεῖ τις;
|
15
|
Adaeus dixit: εἴδομεν ταχινὸν σκάφος. καὶ τίς
|
|
τῶν ἀντιώντων ἐν τούτῳ τῷ σκάφει πατήρ ἐστιν;
|
|
Nicetes dixit: 'διπλᾶ δώσω ἄν ἀποκόψητε τὰς
|
|
χεῖρας.' ἐζήτουν οἱ πειραταί· μή τι ἐτυράννηαας; μή
|
|
τι ἐμοίχευσας;
|
20
|