A Piratis Tyrannicida Dimissus
Liberi parentes alant aut vinciantur. 1.7.pr.1
  Quidam alterum fratrem tyrannum occidit,
alterum in adulterio deprehensum deprecante
patre interfecit. A piratis captus scripsit patri
de redemptione. Pater piratis epistulam scrip- 5
sit: si praecidissent manus, duplam se daturum.
Piratae illum dimiserunt. Patrem egentem non
alit.
  PORCI LATRONIS Da mihi epistulam esurientis 1.1
istius. 'Manus' inquit 'praecidantur.' In
quamvis corporis partem potius saevitia incurrat:
cetera membra mea sunt, manus publicae sunt.
Numquid <nimium> peto tyrannicida? Talem me 5
dimittite qualem a piratis recepistis. Non habeo
quod de fortuna queri possim mea: qui manus meas
<praecidi voluit ad manus meas> confugit. 'Si
praecideritis' inquit 'manus.' Si irasceris, scribe
potius: 'si occideritis': tyrannicida exitum tyranni 10
rogo. Non timeo ne quas manus piratae solverunt iudices
alligent. Ex omnibus quae mihi fortuna terra 2.1
marique privatim mala publiceque congessit, [tyran-
num adulterumque piratas] nihil expertus sum
durius quam patrem: tyrannus cum timeret manus
meas, non praecidit; iniuria matrimonii nihil abstulit 5
corpori; piratae, quasi beneficio meo viverent, gratis
miseriti sunt: unum hostem inexorabilem habui. O
felicem rem <publicam>, quod sublato inimico non
ante tyrannidem navigavi! 'Genui' inquit
'<te>, educavi': nempe istud beneficium et 10
tyranno praestitisti et adultero. Has manus si per
te redimere non potes, rem publicam appella.
Adulter cum manibus sepultus, tyrannus cum mani-
bus proiectus est. <In> magnis sceleribus iura
naturae intereunt: non magis tu pater es quam illi 15
fratres. Audite novam captivi vocem: tutus sum, si
pater meus nihil habet. Quidquid habes, pro re-
demptione filii mitte; non est quod timeas: non
deerunt tibi alimenta, cum dixeris <te> tyrannicidae
patrem. Pro adultero filio <rogasti; pro tyrannicida 20
non> rogas: quaerite nunc quomodo tyranni fiant.
  CESTI PII Cedo mihi epistulas patris: quaeris 3.1
unde habeam cum mihi nullas miseris? 'Duplam
dabo pecuniam': apparet, pro unico filio rogat.
'Duplam pecuniam dabo': unam [pecuniam dabo
iam] summam pro filio, alteram pro tyrannicida. 'Si 5
manus praecideritis': hoc ne <in> adulteros quidem
licet. 'Non habui pecuniam.' Sed rogare illos
potes et audacter roga: in misericordes piratas incidi.
Quare non alo? quia captum filium tuum—[agere]
parum est si dixero non redemisti. Alere non pos- 10
sum, perdidi manus. Non credis? epistulas lege.
Duplam pecuniam dabas, avaris dabas, piratis dabas:
sic excusabant piratae ipsi se mihi cum praeciderent
manus: 'pater iussit' aiebant: 'magnum facinus
est, sed magno licet.' 'Egens sum' inquit. Men- 4.1
tiris. Cedo mihi patris mei censum. 'Quid ergo?
ales patrem?' Dimissus fortasse promittam, cum
rogaveris: nihil paciscor. Etiamnunc manus meas
petis? Nega tuam esse epistulam, et habes argumentum 5
—dic: ego rogare etiam pro adultero soleo. 'Qui non
aluit' inquit 'patrem adligetur': plus de manibus
meis timui.
  CORNELI HISPANI Quid me rogarit pater nescio:
publica vindicta cruentum gladium privato tyranno 10
impressi. Captum me piratae nihil amplius quam
alligaverunt. 'Duplam pecuniam dabo.' Quid?
plus polliceris quam petitur? Unde tantas patrimoni
vires habes? Etiamnunc tamquam <de> tyranni
arca loqueris? Corrupit frater uxorem meam, quam 15
nec tyrannus violaverat. Ut pretium piratae con-
stituerunt, gavisus sum: 'quam locuples est pater!
poterat dare etiamsi duplam poposcissent.' Remi-
serunt me rei publicae cum manibus, patri cum epistulis.
  POMPEI SILONIS Pactus sum de redemptione, 5.1
scripsi patri: quicumque pro tyrannicida vestro
pependistis, certum habeo, solliciti optastis ut hae
litterae ad patrem pervenirent. 'Egeo' inquit.
Sic subito? quod ex toto emi non debet, duplo emit. 5
  ARELLI FUSCI patris Causam meam tenui apud
eos qui nihil debebant manibus meis. Tunc primum
egere <se> queritur iste cum manus meas vidit.
Quid mirum si non putaverunt turpe piratae accipere
mercedem quam pater dabat? Ades, pietas; si 10
sancte vixi, si innocenter, effice ut iste manus meas
qui odit desideret. Tarde mihi epistula solvi vide-
batur. Hoc prorsus ad fabulas repleto sceleribus
nostris saeculo deerat ut narraretur aliquis solutus a
piratis, adligatus a patre. 15
  BLANDI Hic, qui unde vivat non habet, quam care 6.1
tyrannicidas vestros emancat! Quid ais, pirata fili,
piratarum magister, eius crudelitatis emptor cuius nec
pirata venditor est?
  ROMANI HISPONIS 'Pater piratis salutem': hanc 5
eripis filio. 'Duplam dabo': quid necesse est? potui
vilius solvi. 'Ut praecidatis manus.' Obstipuerunt
piratae, et cum dimitterent dixerunt: 'indica patri tuo
non omnia piratas vendere.'
  MENTONIS Adhuc, iudices, tamquam pro meis 10
manibus egi; verum confitendum: vobis remissae
sunt. Exhibeo, res publica, piratarum depositum
tibi: manus hae tuae salvae ad te perlatae sunt.
Fac quod voles: illud unum rogo, si peccaverunt,
cuilibet alii vinciendas trade: si isti trades, sic alli- 15
gabit quomodo solvit: praecidet.
  ALFI FLAVI Adhuc qualem optem patrem nescio. 7.1
Divitem? debilitat. Egentem? adligat. Neutrum mani-
bus meis expedit. 'Duplam dabo ut manus praeci-
datis': filium minus crudelem habuisti.
  MARULLI Ut adlata est epistula [qu(a)e], coep- 5
erunt iam me piratae solvere; ut recitata dupla in
epistula pecunia est, 'hic est' inquam 'pater quem
vobis laudaveram'.
  TRIARI Ubi est patrimonium tuum illud quod tyran-
nos instruit, quod adulteros facit? ubi est? Certe in me 10
nil inpendisti.
  Pars altera. IULI BASSI Infelix futura est etiam 8.1
victoria mea: si non tenuero causam, fame moriar; si
tenuero, hoc tantum consequar, ne fame moriar.
Duxi uxorem nimium fecundam: peperit mihi tria
nescio quae prodigia variis generibus inter se, [et] 5
iudices, furentia: alium qui patriam posset opprimere,
alium qui fratrem, alium qui patrem. Testor, iudices,
omnes cives meos: una servivimus, nemo tyrannidem
me uno sensit magis. Argumentum habeo maximum
quod vivo: non pepercissetis mihi si putassetis me 10
patrem tyranni. Dum inter se pugnant, vicit res
publica. Reliqui duo, quia non poterant in nos, inter
se tyrannidem exercuerunt. Habebat iste nescio
quam uxorem, quam in arce cognoverat. Si alligare
te possem, proficiscentem alligassem. Non opus est 9.1
tibi magna inpensa ad sustinendum patrem: magna
mihi omnia sunt; tu mecum alimenta partire. Nolo
me tam bene alas quam ego te alui; nolo ignoscas
mihi: quidquid passus es, quidquid timuisti, patiar: 5
posce flagella, scinde rugas. Ustus es? subice ignes,
semimortuam hanc faciem, quae tantum in con-
tumeliam suam spirat, quia extingui non potest,
exure. Si parum est, fac quod ais ne piratas quidem
fecisse, manus praecide. Exhibeo tibi. Hae sunt 10
illae quae quidlibet scribunt. Ubi est gladius tuus?
stringe. Tyranno licuit vulnere mori; adulter uno
ictu breviter confectus est: pater te pro beneficio
similem sortem rogo. Ne tu quidem apud piratas
famem timuisti. Neminem tyrannus sic torsit. 15
  PORCI LATRONIS Fili, nihil amplius quam famem 10.1
deprecor; si tamen inexorabilis es, illud pro beneficio
peto, ut aut tamquam adulter moriar aut tamquam
tyrannus. Par erat utriusque fortuna illo tempore:
[ut] tu alligatus eras, ego in senectute immobilis et 5
vincto simillimus; tu in solitudine mei, ego in
omnium meorum solitudine; tu lucem non videbas,
ego etiam oderam. Hoc unum inter nos interest,
quod tu etiam a piratis cibum accepisti.
  BLANDI Deprecabar non pro adultero sed pro 10
domo, ne fratrem occideret, tyrannicidam inquinaret,
patrem respergeret. Roganti mihi et has inter-
ponenti manus paene praecidit. Haec sententia
deridebatur a Latrone tamquam puerilis: hoc ei pro-
visum est, ut aliquem ex suis reliquisse videatur quem 15
non occiderit.
  VIBI RUFI Hae nempe scripserunt epistulam
manus: praebeo; praecide et ale.
  POMPEI SILONIS 'Liberi parentes alant aut vin-
ciantur.' Ad te legem meam transfero: licet alliges, 20
et alas.
  {⁴¹Divisio.}⁴¹ Fere <omnes> hac usi sunt divisione: 11.1
an lex causam nec patris nec filii aestimet, sed omnis
pater a filio alendus sit. <Latro> dixit legem hanc
pro malis patribus scriptam esse, bonos etiam sine lege ali.
Si non omnes alendi sunt, an hic alendus sit. Hanc 5
quaestionem Latro in haec divisit: an alendus sit
quod filium a piratis non redemit: hoc loco quaesit an
non potuisset redimere, an noluisset; deinde: an
alendus sit etiamsi praecidi filii manus voluit; novis-
sime: an praecidi voluerit. 10
  Hispo Romanius separatim quasi iuris quaestionem 12.1
fecit: an qui non redemit filium non possit ab eo ali-
menta petere. Sed hoc utraque quaestio continet, ut
aiebat Gallio, et prior, in qua quaeritur an omnis
pater alendus sit; dicitur enim: quid si quis filium 5
excaecaverit? quid si quis non redemerit? et cum ad
alteram quaestionem ventum est, in qua quaeritur an
hic pater alendus sit, nihil aliud potest dici quare non
alatur quam quod non redemit, quam quod duplam
promisit ut manus praeciderentur. Graecorum im- 10
probam quaestionem satis erit in eiusmodi contro-
versiis semel aut iterum adnotasse: an in
tyrannicidam uti pater hac lege possit; quasi sacras
et publicas manus esse in quas sibi ne piratae quidem
licere quicquam putent. Nostri hoc genus quaes- 15
tionis submoverunt.
  Silo Pompeius non eis tantum usus est quibus 13.1
ceteri, cum diceret non debere hunc patrem ali quod
non redemisset filium et quod praecidi manus filio
voluisset, sed a privatis causis transit ad publicam
causam; dixit enim non debere ali hominem per- 5
niciosum rei publicae, qui tyrannum filium habuisset,
qui non occidisset, qui desideraret amissum, qui vindi-
caret; et negavit ullam aliam illi causam esse perse-
quendi tyrannicidam nisi libertatem publicam et
descripsit mores hominis impii, cruenti, quia per 10
liberos non posset per piratas tyrannidem exercentis:
quae ut liberius diceret, patronum filio dedit.
  Et illud in hac parte laudatum est [a] Silone decla-
mante: coeperat hoc tractare, non debere ali tyranni
patrem; omnibus faventibus illum fame necandum; 15
et cum diu pressisset illum tyranni patrem esse, ad-
iecit: aude postulare ut illud tibi prosit, quod tyran-
nicidae pater es. Blandus hunc sensum, cum postero
die declamaret, in ironiam vertit, et, cum obiecisset
quod tyranni pater esset, adiecit: nolite illum aver- 20
sari; habet quod adponat: et adulteri pater est.
  Colorem pro patre alius alium introduxit. Fuscus 14.1
iratum se illi confessus est fuisse, quod fratrem in
conspectu patris occidisset, et huic loco vehementer
institit, quom nemo hoc tyrannus, nemo pirata fecis-
set. 'Iratus' inquit 'ob hoc ipsum fui, quod hoc 5
scelere etiam tyrannicidium inquinaveras; adparet te
morbo quodam adversus tuos furere.' Et servavit
hunc actionis tenorem: 'iratus fui hodieque irascor
nec queror': nec se demisit in preces aut rogavit,
sed iure patrio usus est. Illud ad excusandam epi- 10
stulae crudelitatem adiciebat: scripsi piratis non eo
animo ut manus tibi praeciderentur, sed ut expro-
brarem tibi cruentatas in conspectu patris fraterno
sanguine manus. Tuto autem scribebam; sciebam
enim piratas non facturos nisi pecuniam accepissent, 15
quam non mittebam: denique nec praeciderunt. Et
si sperassent, utique praecidissent: sed apparuit illas
epistulas irascentis esse, non promittentis. In ultimo
descripsit quam miser futurus esset alimenta acci-
piens <ab> illis manibus quas paulo ante spectaverit 20
fratrem occidentes, et adiecit, quod aiebat prae-
ceptore suo dicente summa cum admiratione ex-
ceptum, illud Homeri <in> Priamo dictum:
    <καὶ κύσε χεῖρας
  δεινάς, ἀνδροφόνους, αἵ οἱ πολέας ατάνον υἷας.> 25
  Silo Pompeius et ipse iram fassus est: aiebat enim 15.1
non habiturum fidem si negasset iratum fuisse; sed
irae causam non dixit quam Fuscus; transeundas
aiebat eas offensas quibus ille gloriaretur; hanc
causam posuit, quod relictus esset ab unico filio, quod 5
invito se navigasset, cum videret <se> senem, orbum,
iam paene egentem: iam tum illum fugisse ne aleret;
et ad preces patrem deduxit et rogavit in epilogo
filium.
  Et Sparsum hoc colore declamasse memini, hominem 10
inter scholasticos sanum, inter sanos scholasticum.
  Cestius colore longe alio usus est; dixit non iram 16.1
fuisse illam patris, sed calliditatem: 'Non habebam'
inquit 'unde redimerem. Quem rogarem pecuniam in
tam avara civitate, in qua ne filii quidem patres alunt?
Usus sum consilio: sciebam piratas non crudeles esse, sed 5
avaros. Volui efficere ut et desperarent posse illum
redimi et propter hoc supervacuum [et cum] futurum
dimitterent. An prudenter cogitaverim nescio; interim
feliciter cogitavi: post epistulas illas quas accusat
dimissus est.' 10
  Latro totum se ab istis removit coloribus, et advo-
cavit vires suas tanto totius actionis impetu ut at-
tonitos homines tenuerit; hoc enim colore usus est:
Nescio quid scripserim. Olim iam mihi excussa mens
est. Ex quo vidi filium unum in arce, alterum in adul- 15
terio, tertium in parricidio, ex quo respersus sum fili
morientis sanguine, ex quo relictus sum solus, orbus,
senex, odi meos. Hic color illius viribus adprobandus
est; quanta enim vi opus est ut aliquis accusando se
miserabilem faciat! 20
  Albucius omnes colores miscuit, et, ut hoc liberum 17.1
esset, patronum patri dedit nec voluit narrare. A
propositione coepit: alimenta pater a filio petit;
deinde cum ad defendendum venit quod scripsit
duplam se daturum si manus praecidissent, primum 5
Latroniano colore usus est: hoc, inquit, respondeo:
nescit quid fecerit, <in> insaniam malis actus est.
Hic philosophumenon locum introduxit quomodo
animi magnis calamitatibus everterentur; deinde
anthypophoran sumpsit: mentiris; ille vero iratus 10
fuit. Cogis, inquit, me dicere iratum tibi merito
fuisse. Exsecutus est omnia; hoc illi inter cetera
obiecit, quod occupasse <arcem> fratrem suum
ignorasset [aut dissimulavit], ut tyrannicidio quoque
eius commendationem detraheret. Deinde ad illum 15
colorem redit Cestianum: 'Sed puto illum consilio
fecisse quae fecit. Quid ergo? quid iste tamen dicit?
†quare scripsisse?† Nihil dicit; flet, mori vult, sed
non fame.'
  In hac declamatione Albucius hanc sententiam 18.1
dixit dubiam inter admirantes et deridentes: panem
quem cani das patri non das?
  Glycon egregie dixit: ἐλεήσατε αὐτόν· υἱὸς
κινδυνεύει πατέρα θρέψαι. 5
  Gargonius fuit Buteonis auditor, postea scholae
quoque successor, vocis obtusae sed pugnacissimae,
cui Barrus scurra rem venustissimam dixit: centum
raucorum vocem habes. Hic putavit se vafrum
colorem excogitasse pro patre: Ego, inquit, dictavi: 10
'duplam dabo, si manus non praecideritis.' Lib-
rario una syllaba excidit 'non,' et scripsit 'si prae-
cideritis.' Digna res quae voce illa diceretur.
  Artemon dixit: φιλότεκνε πάτερ, καὶ σοὶ τιμωρεῖν
ἀποκνεῖ τις; 15
  Adaeus dixit: εἴδομεν ταχινὸν σκάφος. καὶ τίς
τῶν ἀντιώντων ἐν τούτῳ τῷ σκάφει πατήρ ἐστιν;
  Nicetes dixit: 'διπλᾶ δώσω ἄν ἀποκόψητε τὰς
χεῖρας.' ἐζήτουν οἱ πειραταί· μή τι ἐτυράννηαας; μή
τι ἐμοίχευσας; 20