Popilius Ciceronis Interfector
    De moribus sit actio. 7.2.pr.1
  Popilium parricidii reum Cicero defendit; absolutus
est. proscriptum Tullium ab Antonio missus occidit;
caput ad Antonium rettulit. accusatur de moribus.
  Occidit Ciceronem Popilius. iamne creditis occisum ab isto 1.1
patrem? occisurus Ciceronem debuit incipere a patre. Antonius,
inquit, iussit. non te pudet, Popili? imperator tuus te credidit
posse parricidium facere. abscidit caput, amputavit manum. minus
in illo crimen est, quod Ciceronem occidit. pro dii boni! occisum 5
Ciceronem malos mores voco. hoc unum feliciter, quod ante oc-
cidisti patrem quam Ciceronem. facilius pro parricida Cicero
iudicem movit quam pro se clientem. ad vos hoc, patroni, spectat
exemplum: nullos magis odit Popilius quam quibus plurimum
debet. abscidit cervices. parce iam, Popili: nihil tibi nisi occiden- 10
dum mandavit Antonius. pudeat te, Popili: accusator tuus vivit.
non credidisset Popilium facturum Antonius, nisi parricidium
fecisse meminisset. dii manes Popili senis et inultae patris um-
brae te, Cicero, persecuntur, ut quem negasti sentias parricidam.
non hausit Minturnensis palus exulem Marium; Cimber etiam in 15
capto vidit imperantem. Cn. Pompeius terrarum marisque domitor
libenter se Hortensi clientem professus est; et Hortensius bona
Pompei, non Pompeium defenderat. ita tu, Popili, si Antonius
iussisset, et patrem occidisses?
  Pars altera. Si illa tempora in crimen vocas, dicis non de 20
hominis, sed de rei publicae moribus. miraris, si eo tempore
necesse fuit Popilio occidere, quo Ciceroni mori? Ciceronis pro-
scriptio fuit occidi, mea occidere. iussit imperator, iussit victor:
ego illi negare quicquam possem, cui nihil negare poterat res
publica? 25
  Extra. Popilium pauci ex historicis tradiderunt interfectorem
Ciceronis et hi quoque non parricidii reum a Cicerone defensum,
sed in privato iudicio.