Popilius Ciceronis Interfector
|
|
De moribus sit actio.
|
7.2.pr.1
|
Popilium parricidii reum Cicero defendit; absolutus
|
|
est. proscriptum Tullium ab Antonio missus occidit;
|
|
caput ad Antonium rettulit. accusatur de moribus.
|
|
Occidit Ciceronem Popilius. iamne creditis occisum ab isto
|
1.1
|
patrem? occisurus Ciceronem debuit incipere a patre. Antonius,
|
|
inquit, iussit. non te pudet, Popili? imperator tuus te credidit
|
|
posse parricidium facere. abscidit caput, amputavit manum. minus
|
|
in illo crimen est, quod Ciceronem occidit. pro dii boni! occisum
|
5
|
Ciceronem malos mores voco. hoc unum feliciter, quod ante oc-
|
|
cidisti patrem quam Ciceronem. facilius pro parricida Cicero
|
|
iudicem movit quam pro se clientem. ad vos hoc, patroni, spectat
|
|
exemplum: nullos magis odit Popilius quam quibus plurimum
|
|
debet. abscidit cervices. parce iam, Popili: nihil tibi nisi occiden-
|
10
|
dum mandavit Antonius. pudeat te, Popili: accusator tuus vivit.
|
|
non credidisset Popilium facturum Antonius, nisi parricidium
|
|
fecisse meminisset. dii manes Popili senis et inultae patris um-
|
|
brae te, Cicero, persecuntur, ut quem negasti sentias parricidam.
|
|
non hausit Minturnensis palus exulem Marium; Cimber etiam in
|
15
|
capto vidit imperantem. Cn. Pompeius terrarum marisque domitor
|
|
libenter se Hortensi clientem professus est; et Hortensius bona
|
|
Pompei, non Pompeium defenderat. ita tu, Popili, si Antonius
|
|
iussisset, et patrem occidisses?
|
|
Pars altera. Si illa tempora in crimen vocas, dicis non de
|
20
|
hominis, sed de rei publicae moribus. miraris, si eo tempore
|
|
necesse fuit Popilio occidere, quo Ciceroni mori? Ciceronis pro-
|
|
scriptio fuit occidi, mea occidere. iussit imperator, iussit victor:
|
|
ego illi negare quicquam possem, cui nihil negare poterat res
|
|
publica?
|
25
|
Extra. Popilium pauci ex historicis tradiderunt interfectorem
|
|
Ciceronis et hi quoque non parricidii reum a Cicerone defensum,
|
|
sed in privato iudicio.
|
|