Ter Abdicatus Venenum Terens
|
|
Ter abdicatus, ter absolutus conprehensus est in se-
|
7.3.pr.1
|
creta domus parte a patre medicamentum terens; inter-
|
|
rogatus, quid esset, ait venenum: velle se mori; et
|
|
effudit. accusatur parricidii.
|
|
Dic, quid commiserim: certe nec secreta <te> fallunt. ut inter-
|
1.1
|
venit pater, in has cogitationes abii: quisquamne tam infelix fuit?
|
|
quisquamne me magis odit quam ego? misereri mei coepi. ter
|
|
causam dixi; accessit ad haec supplicia mea venenum; vivam,
|
|
si nec hoc tibi satis est. habuit venenum Mithridates, habuit
|
5
|
Demosthenes.
|
|
Pars altera. Cum se mori velle dicat, vitam rogat. teneo parrici-
|
|
dam etiam in suam mortem paratum. quantum est quod negas, cum
|
|
tantum sit quod fateris? venenum quaesisti, venenum emisti, vene-
|
|
num intulisti in eam domum, in qua habebas inimicum patrem. in-
|
10
|
dica, quis vendiderit; dicetur illi: tu vendebas cuiquam venenum?
|
|
tu abdicato? nesciebas, cui daturus esset? quaeritis, cui venenum
|
|
paraverit? non bibit. quod negat, parricidium est, quod confitetur,
|
|
veneficium. mihi, inquit, paravi; ne quis dubitet, an alium possit
|
|
occidere. tam invisum tibi fuisse patrem dico, ut occidere volueris:
|
15
|
tam invisum ipse confiteris, ut mori volueris.
|
|
Extra. Coniectura duplex a persona una: an sibi paraverit,
|
|
an patri. Laberium divus Iulius ludis suis mimum produxit,
|
|
deinde equestri ordini reddidit. quem cum iussisset ire sessum,
|
|
omnes equites ita se coartaverunt, ut venientem non reciperent.
|
20
|
multos tunc in senatum legerat Caesar, et ut repleret exhaustum
|
|
bello civili ordinem et ut his, qui bene de partibus meruerant,
|
|
gratiam referret. Cicero in utramque rem iocatus mandavit La-
|
|
berio transeunti: recepissem te, nisi anguste sederem. Laberius
|
|
ad Ciceronem remisit: 'atqui soles duabus sellis sedere', quia
|
25
|
Cicero male audiebat tamquam nec Pompeio certus amicus nec
|
|
Caesari, sed utriusque adulator.
|
|