Ter Abdicatus Venenum Terens
  Ter abdicatus, ter absolutus conprehensus est in se- 7.3.pr.1
creta domus parte a patre medicamentum terens; inter-
rogatus, quid esset, ait venenum: velle se mori; et
effudit. accusatur parricidii.
  Dic, quid commiserim: certe nec secreta <te> fallunt. ut inter- 1.1
venit pater, in has cogitationes abii: quisquamne tam infelix fuit?
quisquamne me magis odit quam ego? misereri mei coepi. ter
causam dixi; accessit ad haec supplicia mea venenum; vivam,
si nec hoc tibi satis est. habuit venenum Mithridates, habuit 5
Demosthenes.
  Pars altera. Cum se mori velle dicat, vitam rogat. teneo parrici-
dam etiam in suam mortem paratum. quantum est quod negas, cum
tantum sit quod fateris? venenum quaesisti, venenum emisti, vene-
num intulisti in eam domum, in qua habebas inimicum patrem. in- 10
dica, quis vendiderit; dicetur illi: tu vendebas cuiquam venenum?
tu abdicato? nesciebas, cui daturus esset? quaeritis, cui venenum
paraverit? non bibit. quod negat, parricidium est, quod confitetur,
veneficium. mihi, inquit, paravi; ne quis dubitet, an alium possit
occidere. tam invisum tibi fuisse patrem dico, ut occidere volueris: 15
tam invisum ipse confiteris, ut mori volueris.
  Extra. Coniectura duplex a persona una: an sibi paraverit,
an patri. Laberium divus Iulius ludis suis mimum produxit,
deinde equestri ordini reddidit. quem cum iussisset ire sessum,
omnes equites ita se coartaverunt, ut venientem non reciperent. 20
multos tunc in senatum legerat Caesar, et ut repleret exhaustum
bello civili ordinem et ut his, qui bene de partibus meruerant,
gratiam referret. Cicero in utramque rem iocatus mandavit La-
berio transeunti: recepissem te, nisi anguste sederem. Laberius
ad Ciceronem remisit: 'atqui soles duabus sellis sedere', quia 25
Cicero male audiebat tamquam nec Pompeio certus amicus nec
Caesari, sed utriusque adulator.