Iusiurandum Mariti et Vxoris
|
|
Vir et uxor iuraverunt, ut, si quid alteri accidisset,
|
2.2.pr.1
|
alter moreretur. vir peregre profectus est; misit nuntium
|
|
uxori, qui diceret se decessisse. uxor se praecipitavit.
|
|
recreata iubetur a patre virum relinquere; non vult.
|
|
abdicatur. contradicit.
|
5
|
Dii inmortales, qua debetis prudentia humanum genus regitis:
|
1.1
|
effecistis, ut illud non periculum amantis esset, sed experimentum.
|
|
hos dividere vult socer, quos ne mors quidem dividet? moriar,
|
|
inquit; habeo et causam et exemplum: quaedam se maritorum
|
|
rogis ardentibus miscuerunt, quaedam anima redemerunt mari-
|
5
|
torum salutem. sollicitudine brevi * * . inter has puella viva nume-
|
|
ratur. assiduae contentiones erant: 'sine te vivere non possum';
|
|
'immo ego sine te'. qui certantium exitus solet esse, iuravimus. hic
|
|
animus sine dubio iurantium fuit, ut vivi non diducerentur, cum
|
|
illud quoque caverint, ne morte dividerentur.
|
10
|
Pars altera. Non possum, inquit, relinquere virum. quic-
|
|
quam non potest, quae mori potest? paene, dum falsae mortis
|
|
nuntium misit, verae recepit. potes sine viro pati; peregrinationem
|
|
eius tulisti. iureiurando iam liberata es casu proximo.
|
|
Extra. Ovidius Naso apud Arellium Fuscum magistrum suum
|
15
|
hanc controversiam declamavit; nam Latronis admirator erat.
|
|
Latro in praefatione quadam dixit: non vides, ut immota fax
|
|
torpeat et ignes exagitata restituat? mollit viros otium, ferrum
|
|
situ rubiginem ducit. Naso dixit:
|
|
vidi ego iactatas mota face crescere flammas
|
20
|
et rursus nullo concutiente mori.
|
|
hic autem dixit: quidquid laboris est, in hoc est, ut uxori virum
|
|
et uxorem viro diligere concedas. necesse est deinde, ut iurare
|
|
permittas, si amare permiseris. eiusdem: pauca nosti, pater, cri-
|
|
mina: et litigavimus aliquando et cecidimus et, quod fortasse non
|
25
|
putas, peieravimus. rogatus aliquando ab amicis suis, ut tolleret
|
|
tres versus, invicem petivit, ut tres exciperet, in quos nihil illis
|
|
liceret. scripserant illi quos tolli vellent secreto, hic quos tutos
|
|
esse vellet: in utrisque codicillis idem versus erant, ex quibus
|
|
primum fuisse narrabat Albinovanus Pedo, qui inter arbitros
|
30
|
fuerat:
|
|
semibovemque virum semivirumque bovem;
|
|
secundum:
|
|
et gelidum Borean egelidumque Notum.
|
|
ex quo apparet summi ingenii viro non iudicium defuisse ad con-
|
35
|
pescendam licentiam carminum suorum, sed animum. aiebat in-
|
|
terim decentiorem faciem esse, in qua aliquis naevus esset.
|
|