| Sed adesse cerno rara quem pietas uirum | 844 |
| fidesque castris nota praeposuit meis. | 845 |
| Praefectvs Populi furorem caede paucorum, diu | |
| qui restiterunt temere, compressum affero. | |
| Ne. Et hoc sat est? sic miles audisti ducem? | |
| * | 848a |
| compescis? haec uindicta debetur mihi? | 849 |
| Prf. Cecidere motus impii ferro duces. | 850 |
| Ne. Quid illa turba, petere quae flammis meos | |
| ausa est penates, principi legem dare, | |
| abstrahere nostris coniugem caram toris, | |
| uiolare quantum licuit incesta manu | |
| et uoce dira? debita poena uacat? | 855 |
| Prf. Poenam dolor constituet in ciues tuos? | |
| Ne. Constituet, aetas nulla quam famae eximat. | |
| Prf. Tua temperet nos ira, non noster timor. | |
| Ne. Iram expiabit prima quae meruit meam. | |
| Prf. Quam poscat ede, nostra ne parcat manus. | 860 |
| Ne. Caedem sororis poscit et dirum caput. | |
| Prf. Horrore uinctum trepidus astrinxit rigor. | |
| Ne. Parere dubitas? Prf. Cur meam damnas fidem? | |
| Ne. Quod parcis hosti. Prf. Femina hoc nomen capit? | |
| Ne. Si scelera cepit. Prf. Estne qui sontem arguat? | 865 |
| Ne. Populi furor. Prf. Quis regere dementes ualet? | |
| Ne. Qui concitare potuit. Prf. Haud quemquam, reor, | |
| mulier—Ne. Dedit natura cui pronum malo | |
| animum, ad nocendum pectus instruxit dolis. | |
| Prf. Sed uim negauit. Ne. Vt ne inexpugnabilis | 870 |
| esset, sed aegras frangeret uires timor | |
| uel poena; quae iam sera damnatam premet | |
| diu nocentem. tolle consilium ac preces | |
| et imperata perage: deuectam rate | |
| procul in remotum litus interimi iube, | 875 |
| tandem ut residat pectoris nostri tumor. |