| Chorvs O funestus multis populi | 877 |
| dirusque fauor, | 877a |
| qui cum flatu uela secundo | 878 |
| ratis impleuit uexitque procul, | |
| languidus idem deserit alto | 880 |
| saeuoque mari. | |
| Fleuit Gracchos miseranda parens, | |
| perdidit ingens quos plebis amor | |
| nimiusque fauor, | 883a |
| genere illustres, pietate fide | 884 |
| lingua claros, pectore fortes, | 885 |
| legibus acres. | |
| Te quoque, Liui, simili leto | |
| Fortuna dedit, | |
| quem neque fasces texere, suae | |
| nec tecta domus—plura referre | 890 |
| prohibet praesens exempla dolor: | |
| modo cui patriam reddere ciues | |
| aulam et fratris uoluere toros, | |
| nunc ad poenam letumque trahi | |
| flentem miseram cernere possunt. | 895 |
| Bene paupertas humili tecto | |
| contenta latet: | 896a |
| quatiunt altas saepe procellae | 897 |
| aut euertit Fortuna domos. | |
| Octavia Quo me trahitis quodue tyrannus | |
| aut exilium regina iubet? | 900 |
| sic mihi uitam fracta remittit, | |
| tot iam nostris euicta malis? | |
| sin caede mea cumulare parat | |
| luctus nostros, inuidet etiam | |
| cur in patria mihi saeua mori? | 905 |
| sed iam spes est nulla salutis: | |
| fratris cerno miseranda ratem. | |
| hac est cuius uecta carina | |
| quondam genetrix, nunc et thalamis | |
| expulsa soror miseranda uehar. | 910 |
| nullum Pietas nunc numen habet | |
| nec sunt superi: | |
| regnat mundo tristis Erinys. |