Sed in parentis uiscera intrauit suae
|
416
|
deterior aetas; eruit ferrum graue
|
|
aurumque, saeuas mox et armauit manus;
|
|
partita fines regna constituit, nouas
|
|
exstruxit urbes, tecta defendit sua
|
420
|
aliena telis aut petit praedae imminens.
|
|
neglecta terras fugit et mores feros
|
|
hominum, cruenta caede pollutas manus
|
|
Astraea uirgo, siderum magnum decus.
|
|
cupido belli creuit atque auri fames
|
425
|
totum per orbem, maximum exortum est malum
|
|
luxuria, pestis blanda, cui uires dedit
|
|
roburque longum tempus atque error grauis.
|
|
Collecta uitia per tot aetates diu
|
|
in nos redundant: saeculo premimur graui,
|
430
|
quo scelera regnant, saeuit impietas furens,
|
|
turpi libido Venere dominatur potens,
|
|
luxuria uictrix orbis immensas opes
|
|
iam pridem auaris manibus, ut perdat, rapit.
|
|
Sed ecce, gressu fertur attonito Nero
|
435
|
trucique uultu. quid ferat mente horreo.
|
|
Nero Perage imperata: mitte, qui Plauti mihi
|
|
Sullaeque caesi referat abscisum caput.
|
|
Praefectvs Iussa haud morabor: castra confestim petam.
|
|
Se. Nihil in propinquos temere constitui decet.
|
440
|
Ne. Iusto esse facile est cui uacat pectus metu.
|
|
Se. Magnum timoris remedium clementia est.
|
|
Ne. Extinguere hostem maxima est uirtus ducis.
|
|
Se. Seruare ciues maior est patriae patri.
|
|
Ne. Praecipere mitem conuenit pueris senem.
|
445
|
Se. Regenda magis est feruida adolescentia.
|
|
Ne. Aetate in hac satis esse consilii reor.
|
|
Se. Vt facta superi comprobent semper tua.
|
|
Ne. Stulte uerebor, ipse cum faciam, deos.
|
|
Se. Hoc plus uerere quod licet tantum tibi.
|
450
|
Ne. Fortuna nostra cuncta permittit mihi.
|
|
Se. Crede obsequenti parcius: leuis est dea.
|
|
Ne. Inertis est nescire quid liceat sibi.
|
|
Se. Id facere laus est quod decet, non quod licet.
|
|
Ne. Calcat iacentem uulgus. Se. Inuisum opprimit.
|
455
|
Ne. Ferrum tuetur principem. Se. Melius fides.
|
|
Ne. Decet timeri Caesarem. Se. At plus diligi.
|
|
Ne. Metuant necesse est—Se. Quidquid exprimitur graue est.
|
|
Ne. Iussisque nostris pareant. Se. Iusta impera.
|
|
Ne. Statuam ipse. Se. Quae consensus efficiat rata.
|
460
|
Ne. Destrictus ensis faciet. Se. Hoc absit nefas.
|
|
Ne. An patiar ultra sanguinem nostrum peti,
|
|
inultus et contemptus ut subito opprimar?
|
|
exilia non fregere summotos procul
|
|
Plautum atque Sullam, pertinax quorum furor
|
465
|
armat ministros sceleris in caedem meam,
|
|
absentium cum maneat etiam ingens fauor
|
|
in urbe nostra, qui fouet spes exulum.
|
|
tollantur hostes ense suspecti mihi,
|
|
inuisa coniunx pereat et carum sibi
|
470
|
fratrem sequatur. quidquid excelsum est cadat.
|
|
Se. Pulcrum eminere est inter illustres uiros,
|
|
consulere patriae, parcere afflictis, fera
|
|
caede abstinere, tempus atque irae dare,
|
|
orbi quietem, saeculo pacem suo.
|
475
|
haec summa uirtus, petitur hac caelum uia.
|
|
sic ille patriae primus Augustus parens
|
|
complexus astra est, colitur et templis deus.
|
|
illum tamen Fortuna iactauit diu
|
|
terra marique per graues belli uices,
|
480
|
hostes parentis donec oppressit sui:
|
|
tibi numen incruenta summisit suum
|
|
et dedit habenas imperi facili manu
|
|
nutuque terras maria subiecit tuo;
|
|
inuidia tristis, uicta consensu pio,
|
485
|
cessit; senatus, equitis accensus fauor;
|
|
plebisque uotis atque iudicio patrum
|
|
tu pacis auctor, generis humani arbiter
|
|
electus orbem spiritu sacro regis
|
|
patriae parens: quod nomen ut serues petit
|
490
|
suosque ciues Roma commendat tibi.
|
|
Ne. Munus deorum est, ipsa quod seruit mihi
|
|
Roma et senatus quodque ab inuitis preces
|
|
humilesque uoces exprimit nostri metus.
|
|
seruare ciues principi et patriae graues,
|
495
|
claro tumentes genere quae dementia est,
|
|
cum liceat una uoce suspectos sibi
|
|
mori iubere? Brutus in caedem ducis,
|
|
a quo salutem tulerat, armauit manus:
|
|
inuictus acie, gentium domitor, Ioui
|
500
|
aequatus altos saepe per honorum gradus
|
|
Caesar nefando ciuium scelere occidit.
|
|