| tunc diuus Augustus surrexit sententiae suae loco dicendae et | 10.1.1 |
| summa facundia disseruit: 'ego' inquit 'p.c., uos testes habeo, ex | |
| quo deus factus sum, nullum me uerbum fecisse: semper meum | |
| negotium ago. et non possum amplius dissimulare et dolorem, | |
| quem grauiorem pudor facit, continere. in hoc terra marique | 2.1 |
| pacem peperi? ideo ciuilia bella compescui? ideo legibus urbem | |
| fundaui, operibus ornaui, ut—? quid dicam, p.c., non inuenio: | |
| omnia infra indignationem uerba sunt. confugiendum est itaque | |
| ad Messalae Coruini, disertissimi uiri, illam sententiam "pudet | 5 |
| imperii". hic, p.c., qui uobis non posse uidetur muscam excitare, | 3.1 |
| tam facile homines occidebat quam canis adsidit. sed quid ego de | |
| tot ac talibus uiris dicam? non uacat deflere publicas clades | |
| intuenti domestica mala. itaque illa omittam, haec referam; nam | |
| etiam si σφυρὸν meum [Graece] nescit, ego scio: ἔγγιον γόνυ | 5 |
| κνήμης. iste quem uidetis, per tot annos sub meo nomine latens, | 4.1 |
| hanc mihi gratiam retulit, ut duas Iulias proneptes meas | |
| occideret, alteram ferro, alteram fame; unum abnepotem L. | |
| Silanum: uideris, Iuppiter, an in causa mala—certe in tua, si | |
| aequos futurus es. dic mihi, diue Claudi: quare quemquam ex | 5 |
| his, quos quasque occidisti, antequam de causa cognosceres, | |
| antequam audires, damnasti? hoc ubi fieri solet? in caelo non fit. | |
| ecce Iuppiter, qui tot annos regnat, uni Volcano crus fregit, | 11.1.1 |
| quem | |
| ῥῖψε ποδὸς τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο, | |
| et iratus fuit uxori et suspendit illam: numquid occidit? tu | |
| Messalinam, cuius aeque auunculus maior eram quam tuus, | 5 |
| occidisti. "nescio" inquis? di tibi malefaciant: adeo istuc turpius | |
| est quod nescisti quam quod occidisti. C. Caesarem non desiit | 2.1 |
| mortuum persequi. occiderat ille socerum: hic et generum. | |
| Gaius Crassi filium uetuit Magnum uocari: hic nomen illi reddi- | |
| dit, caput tulit. occidit in una domo Crassum, Magnum, Scribo- | |
| niam [tristionias], <non> Assar<aci nat>ionem, nobiles tamen, | 5 |
| Crassum uero tam fatuum ut etiam regnare posset. hunc nunc | 3.1 |
| deum facere uultis? uidete corpus eius dis iratis natum. ad | |
| summam, tria uerba cito dicat et seruum me ducat. hunc deum | 4.1 |
| quis colet? quis credet? dum tales deos facitis, nemo uos deos esse | |
| credet. summa rei, p.c., si honeste inter uos gessi, si nulli clarius | |
| respondi, uindicate iniurias meas. ego pro sententia mea hoc | |
| censeo:' (atque ita ex tabella recitauit:) 'quandoquidem diuus | 5.1 |
| Claudius occidit socerum suum Appium Silanum, generos duos | |
| Magnum Pompeium et L. Silanum, socerum filiae suae Crassum | |
| Frugi, hominem tam similem sibi quam ouo ouum, Scriboniam | |
| socrum filiae suae, uxorem suam Messalinam et ceteros quorum | 5 |
| numerus iniri non potuit, placet mihi in eum seuere animaduerti | |
| nec illi rerum iudicandarum uacationem dari eumque quam | |
| primum exportari et caelo intra triginta dies excedere, Olympo | |
| intra diem tertium.' pedibus in hanc sententiam itum est. nec | 6.1 |
| mora, Cyllenius illum collo obtorto trahit ad inferos a caelo | |
| unde negant redire quemquam. |