Haec magnitudo animi tui uetuit me ad sexum tuum 6.1.5.1
respicere, uetuit ad uultum, quem tot annorum continua
tristitia, ut semel obduxit, tenet. Et uide quam non sub-
repam tibi nec furtum facere adfectibus tuis cogitem:
antiqua mala in memoriam reduxi et, ut scires hanc 5
quoque plagam esse sanandam, ostendi tibi aeque magni
uulneris cicatricem. Alii itaque molliter agant et blandian-
tur, ego confligere cum tuo maerore constitui et defessos
exhaustosque oculos, si uerum uis magis iam ex con-
suetudine quam ex desiderio fluentis, continebo, si fieri 10
potuerit, fauente te remediis tuis, si minus, uel inuita,
teneas licet et amplexeris dolorem tuum, quem tibi in filii
locum superstitem fecisti. Quis enim erit finis? Omnia in 6.1
superuacuum temptata sunt: fatigatae adlocutiones ami-
corum, auctoritates magnorum et adfinium tibi uirorum;
studia, hereditarium et paternum bonum, surdas aures
inrito et uix ad breuem occupationem proficiente solacio 5
transeunt; illud ipsum naturale remedium temporis, quod
maximas quoque aerumnas componit, in te una uim suam
perdidit. Tertius iam praeterît annus, cum interim nihil 7.1
ex primo illo impetu cecidit: renouat se et corroborat
cotidie luctus et iam sibi ius mora fecit eoque adductus
est ut putet turpe desinere. Quemadmodum omnia uitia
penitus insidunt nisi dum surgunt oppressa sunt, ita haec 5
quoque tristia et misera et in se saeuientia ipsa nouissime
acerbitate pascuntur et fit infelicis animi praua uoluptas
dolor. Cupissem itaque primis temporibus ad istam cura- 8.1
tionem accedere; leniore medicina fuisset oriens adhuc
restringenda uis: uehementius contra inueterata pugnan-
dum est. Nam uulnerum quoque sanitas facilis est, dum a
sanguine recentia sunt: tunc et uruntur et in altum reuocan- 5
tur et digitos scrutantium recipiunt, ubi corrupta in malum
ulcus uerterunt. Non possum nunc per obsequium nec
molliter adgredi tam durum dolorem: frangendus est.