Scio a praeceptis incipere omnis qui monere aliquem
|
6.2.1.1
|
uolunt, in exemplis desinere. Mutari hunc interim morem
|
|
expedit; aliter enim cum alio agendum est: quosdam ratio
|
|
ducit, quibusdam nomina clara opponenda sunt et aucto-
|
|
ritas quae liberum non relinquat animum ad speciosa
|
5
|
stupentibus. Duo tibi ponam ante oculos maxima et sexus
|
2.1
|
et saeculi tui exempla: alterius feminae quae se tradidit
|
|
ferendam dolori, alterius quae pari adfecta casu, maiore
|
|
damno, non tamen dedit longum in se malis suis dominium,
|
|
sed cito animum in sedem suam reposuit. Octauia et Liuia,
|
3.1
|
altera soror Augusti, altera uxor, amiserunt filios iuuenes,
|
|
utraque spe futuri principis certa: Octauia Marcellum,
|
|
cui et auunculus et socer incumbere coeperat, in quem
|
|
onus imperii reclinare, adulescentem animo alacrem, in-
|
5
|
genio potentem, sed frugalitatis continentiaeque in illis aut
|
|
annis aut opibus non mediocriter admirandae, patien-
|
|
tem laborum, uoluptatibus alienum, quantumcumque in-
|
|
ponere illi auunculus et, ut ita dicam, inaedificare uoluisset
|
|
laturum; bene legerat nulli cessura ponderi fundamenta.
|
10
|
Nullum finem per omne uitae suae tempus flendi gemen-
|
4.1
|
dique fecit nec ullas admisit uoces salutare aliquid ad-
|
|
ferentis, ne auocari quidem se passa est; intenta in unam
|
|
rem et toto animo adfixa, talis per omnem uitam fuit qualis
|
|
in funere, non dico non [est] ausa consurgere, sed adleuari
|
5
|
recusans, secundam orbitatem iudicans lacrimas mittere.
|
|
Nullam habere imaginem filii carissimi uoluit, nullam
|
5.1
|
sibi de illo fieri mentionem. Oderat omnes matres et in
|
|
Liuiam maxime furebat, quia uidebatur ad illius filium
|
|
transisse sibi promissa felicitas. Tenebris et solitudini
|
|
familiarissima, ne ad fratrem quidem respiciens, carmina
|
5
|
celebrandae Marcelli memoriae composita aliosque studi-
|
|
orum honores reiecit et aures suas aduersus omne solacium
|
|
clusit. A sollemnibus officiis seducta et ipsam magnitudinis
|
|
fraternae nimis circumlucentem fortunam exosa defodit se
|
|
et abdidit. Adsidentibus liberis, nepotibus lugubrem uestem
|
10
|
non deposuit, non sine contumelia omnium suorum, quibus
|
|
saluis orba sibi uidebatur.
|
|