Paulus circa illos nobilissimi triumphi dies quo uinctum
|
6.13.3.1
|
ante currum egit Persen [incliti regis nomen] duos filios
|
|
in adoptionem dedit, <duos> quos sibi seruauerat extulit.
|
|
Quales retentos putas, cum inter commodatos Scipio
|
|
fuisset? Non sine motu uacuum Pauli currum populus
|
5
|
Romanus aspexit. Contionatus est tamen et egit dis gra-
|
|
tias quod compos uoti factus esset; precatum enim se ut,
|
|
si quid ob ingentem uictoriam inuidiae dandum esset, id
|
|
suo potius quam publico damno solueretur. Vides quam
|
4.1
|
magno animo tulerit? orbitati suae gratulatus est. Et
|
|
quem magis poterat permouere tanta mutatio? solacia
|
|
simul atque auxilia perdidit. Non contigit tamen tristem
|
|
Paulum Persi uidere.
|
5
|
Quid nunc te per innumerabilia magnorum uirorum
|
14.1.1
|
exempla ducam et quaeram miseros, quasi non difficilius
|
|
sit inuenire felices? Quota enim quaeque domus usque ad
|
|
exitum omnibus partibus suis constitit, in qua non aliquid
|
|
turbatum sit? Vnum quemlibet annum occupa et ex eo
|
5
|
magistratus cita, Lucium si uis Bibulum et C. Caesarem:
|
|
uidebis inter collegas inimicissimos concordem fortunam.
|
|
L. Bibuli, melioris quam fortioris uiri, duo simul filii
|
2.1
|
interfecti sunt, Aegyptio quidem militi ludibrio habiti, ut
|
|
non minus ipsa orbitate auctor eius digna res lacrimis esset.
|
|
Bibulus tamen, qui toto honoris sui anno <in> inuidiam
|
|
collegae domi latuerat, postero die quam geminum funus
|
5
|
renuntiatum est processit ad solita imperatoris officia. Quis
|
|
minus potest quam unum diem duobus filiis dare? Tam
|
|
cito liberorum luctum finiuit qui consulatum anno luxe-
|
|
rat. C. Caesar cum Britanniam peragraret nec oceano
|
3.1
|
continere felicitatem suam posset, audît decessisse filiam
|
|
publica secum fata ducentem. In oculis erat iam Cn.
|
|
Pompeius non aequo laturus animo quemquam alium esse
|
|
in re publica magnum et modum inpositurus incrementis,
|
5
|
quae grauia illi uidebantur etiam cum in commune cre-
|
|
sceret. Tamen intra tertium diem imperatoria obît munia
|
|
et tam cito dolorem uicit quam omnia solebat.
|
|