'Male' inquit 'illis erit, quia multa interuenient quae 7.12.1.1
perturbent animum et opiniones inter se contrariae men-
tem inquietabunt.' Quod ita esse concedo; sed nihilominus
illi ipsi stulti et inaequales et sub ictu paenitentiae positi
magnas percipient uoluptates, ut fatendum sit tam longe 5
tum illos ab omni molestia abesse quam a bona mente et,
quod plerisque contingit, hilarem insaniam insanire ac per
risum furere. At contra sapientium remissae uoluptates et 2.1
modestae ac paene languidae sunt compressaeque et uix
notabiles, ut quae neque accersitae ueniant nec, quamuis
per se accesserint, in honore sint neque ullo gaudio perci-
pientium exceptae; miscent enim illas et interponunt uitae 5
ut ludum iocumque inter seria.
  Desinant ergo inconuenientia iungere et uirtuti uolupta- 3.1
tem inplicare, per quod uitium pessimis quibusque adu-
lantur. Ille effusus in uoluptates, ructabundus semper atque
ebrius, quia scit se cum uoluptate uiuere, credit et cum uir-
tute (audit enim uoluptatem separari a uirtute non posse); 5
deinde uitiis suis sapientiam inscribit et abscondenda pro-
fitetur. Itaque non ab Epicuro inpulsi luxuriantur, sed 4.1
uitiis dediti luxuriam suam in philosophiae sinu abscon-
dunt et eo concurrunt ubi audiant laudari uoluptatem.
Nec aestimant uoluptas illa Epicuri—ita enim mehercules
sentio—quam sobria ac sicca sit, sed ad nomen ipsum 5
aduolant quaerentes libidinibus suis patrocinium aliquod
ac uelamentum. Itaque quod unum habebant in malis 5.1
bonum perdunt, peccandi uerecundiam; laudant enim ea
quibus erubescebant et uitio gloriantur; ideoque ne re-
surgere quidem †adulescentiae† licet, cum honestus turpi
desidiae titulus accessit. Hoc est cur ista uoluptatis laudatio 5
perniciosa sit, quia honesta praecepta intra latent, quod
corrumpit apparet.