Hoc tibi ille Socrates dicet: 'fac me uictorem uniuer- 7.25.4.1
sarum gentium, delicatus ille Liberi currus triumphantem
usque ad Thebas a solis ortu uehat, iura reges †penatium†
petant: me hominem esse maxime cogitabo, cum deus
undique consalutabor. Huic tam sublimi fastigio coniunge 5
protinus praecipitem mutationem; in alienum inponar
fericulum exornaturus uictoris superbi ac feri pompam:
non humilior sub alieno curru agar quam in meo steteram.
Quid ergo est? uincere tamen quam capi malo. Totum 5.1
fortunae regnum despiciam, sed ex illo, si dabitur electio,
meliora sumam. Quidquid ad me uenerit bonum fiet,
sed malo faciliora ac iucundiora ueniant et minus uexatura
tractantem. Non est enim quod existimes ullam esse sine 5
labore uirtutem, sed quaedam uirtutes stimulis, quaedam
frenis egent. Quemadmodum corpus in procliui retineri 6.1
debet, aduersus ardua inpelli, ita quaedam uirtutes in
procliui sunt, quaedam cliuum subeunt. An dubium est
quin escendat nitatur obluctetur patientia fortitudo per-
seuerantia et quaecumque alia duris opposita uirtus est 5
et fortunam subigit? Quid ergo? non aeque manifestum 7.1
est per deuexum ire liberalitatem temperantiam man-
suetudinem? In his continemus animum ne prolabatur, in
illis exhortamur incitamusque acerrime. Ergo paupertati
adhibebimus illas quae pugnare sciunt fortiores, diuitiis 5
illas diligentiores quae suspensum gradum ponunt et pon-
dus suum sustinent. Cum hoc ita diuisum sit, malo has 8.1
in usu mihi esse quae exercendae tranquillius sunt quam
eas quarum experimentum sanguis et sudor est. Ergo non
ego aliter' inquit sapiens 'uiuo quam loquor, sed uos aliter
auditis; sonus tantummodo uerborum ad aures uestras per- 5
uenit: quid significet non quaeritis.'