Hoc tibi ille Socrates dicet: 'fac me uictorem uniuer-
|
7.25.4.1
|
sarum gentium, delicatus ille Liberi currus triumphantem
|
|
usque ad Thebas a solis ortu uehat, iura reges †penatium†
|
|
petant: me hominem esse maxime cogitabo, cum deus
|
|
undique consalutabor. Huic tam sublimi fastigio coniunge
|
5
|
protinus praecipitem mutationem; in alienum inponar
|
|
fericulum exornaturus uictoris superbi ac feri pompam:
|
|
non humilior sub alieno curru agar quam in meo steteram.
|
|
Quid ergo est? uincere tamen quam capi malo. Totum
|
5.1
|
fortunae regnum despiciam, sed ex illo, si dabitur electio,
|
|
meliora sumam. Quidquid ad me uenerit bonum fiet,
|
|
sed malo faciliora ac iucundiora ueniant et minus uexatura
|
|
tractantem. Non est enim quod existimes ullam esse sine
|
5
|
labore uirtutem, sed quaedam uirtutes stimulis, quaedam
|
|
frenis egent. Quemadmodum corpus in procliui retineri
|
6.1
|
debet, aduersus ardua inpelli, ita quaedam uirtutes in
|
|
procliui sunt, quaedam cliuum subeunt. An dubium est
|
|
quin escendat nitatur obluctetur patientia fortitudo per-
|
|
seuerantia et quaecumque alia duris opposita uirtus est
|
5
|
et fortunam subigit? Quid ergo? non aeque manifestum
|
7.1
|
est per deuexum ire liberalitatem temperantiam man-
|
|
suetudinem? In his continemus animum ne prolabatur, in
|
|
illis exhortamur incitamusque acerrime. Ergo paupertati
|
|
adhibebimus illas quae pugnare sciunt fortiores, diuitiis
|
5
|
illas diligentiores quae suspensum gradum ponunt et pon-
|
|
dus suum sustinent. Cum hoc ita diuisum sit, malo has
|
8.1
|
in usu mihi esse quae exercendae tranquillius sunt quam
|
|
eas quarum experimentum sanguis et sudor est. Ergo non
|
|
ego aliter' inquit sapiens 'uiuo quam loquor, sed uos aliter
|
|
auditis; sonus tantummodo uerborum ad aures uestras per-
|
5
|
uenit: quid significet non quaeritis.'
|
|