Dices mihi: 'quid ais, Seneca? deseris partes? Certe Stoici
|
8.1.4.1
|
uestri dicunt: "usque ad ultimum uitae finem in actu erimus,
|
|
non desinemus communi bono operam dare, adiuuare sin-
|
|
gulos, opem ferre etiam inimicis senili manu. Nos sumus
|
|
qui nullis annis uacationem damus et, quod ait ille uir di-
|
5
|
sertissimus,
|
|
canitiem galea premimus;
|
|
nos sumus apud quos usque eo nihil ante mortem otiosum
|
|
est ut, si res patitur, non sit ipsa mors otiosa." Quid nobis
|
|
Epicuri praecepta in ipsis Zenonis principiis loqueris? Quin
|
10
|
tu bene gnauiter, si partium piget, transfugis potius quam
|
|
prodis?' Hoc tibi in praesentia respondebo: 'numquid uis
|
5.1
|
amplius quam ut me similem ducibus meis praestem? Quid
|
|
ergo est? non quo miserint me illi, sed quo duxerint ibo.'
|
|
Nunc probabo tibi non desciscere me a praeceptis
|
2.1.1
|
Stoicorum; nam ne ipsi quidem a suis desciuerunt, et tamen
|
|
excusatissimus essem, etiam si non praecepta illorum seque-
|
|
rer sed exempla. Hoc quod dico in duas diuidam partes:
|
|
primum, ut possit aliquis uel a prima aetate contemplationi
|
5
|
ueritatis totum se tradere, rationem uiuendi quaerere atque
|
|
exercere secreto; deinde, ut possit hoc aliquis emeritis
|
2.1
|
stipendiis, profligatae aetatis, iure optimo facere et †ad alios
|
|
actus animos† referre, uirginum Vestalium more, quae annis
|
|
inter officia diuisis discunt facere sacra et cum didicerunt
|
|
docent.
|
5
|
Hoc Stoicis quoque placere ostendam, non quia mihi
|
3.1.1
|
legem dixerim nihil contra dictum Zenonis Chrysippiue com-
|
|
mittere, sed quia res ipsa patitur me ire in illorum senten-
|
|
tiam, quoniam si quis semper unius sequitur, non in curia
|
|
sed in factione est. Vtinam quidem iam tenerentur omnia
|
5
|
et in aperto et confesso ueritas esset nihilque ex decretis
|
|
mutaremus! nunc ueritatem cum eis ipsis qui docent
|
|
quaerimus.
|
|