Haec animi inter utrumque dubii nec ad recta fortiter nec
|
9.1.4.1
|
ad praua uergentis infirmitas qualis sit, non tam semel tibi
|
|
possum quam per partes ostendere; dicam quae accidant
|
|
mihi, tu morbo nomen inuenies. Tenet me summus amor
|
5.1
|
parsimoniae, fateor: placet non in ambitionem cubile
|
|
compositum, non ex arcula prolata uestis, non ponderi-
|
|
bus ac mille tormentis splendere cogentibus expressa sed
|
|
domestica et uilis, nec seruata nec sumenda sollicite; placet
|
6.1
|
cibus quem nec parent familiae nec spectent, non ante
|
|
multos imperatus dies nec multorum manibus ministratus,
|
|
sed parabilis facilisque, nihil habens arcessiti pretiosiue,
|
|
ubilibet non defuturus, nec patrimonio nec corpori grauis,
|
5
|
non rediturus qua intrauerit; placet minister incultus et
|
7.1
|
rudis uernula, argentum graue rustici patris sine ullo
|
|
nomine artificis, et mensa non uarietate macularum con-
|
|
spicua nec per multas dominorum elegantium successio-
|
|
nes ciuitati nota, sed in usum posita, quae nullius conuiuae
|
5
|
oculos nec uoluptate moretur nec accendat inuidia. Cum
|
8.1
|
bene ista placuerunt, praestringit animum apparatus ali-
|
|
cuius paedagogii, diligentius quam in tralatu uestita et
|
|
auro culta mancipia et agmen seruorum nitentium, iam
|
|
domus etiam qua calcatur pretiosa et diuitiis per omnes
|
5
|
angulos dissipatis tecta ipsa fulgentia et adsectator comes-
|
|
que patrimoniorum pereuntium populus; quid perlucentis
|
|
ad imum aquas et circumfluentis ipsa conuiuia, quid epu-
|
|
las loquar scaena sua dignas? Circumfudit me ex longo
|
9.1
|
frugalitatis situ uenientem multo splendore luxuria et
|
|
undique circumsonuit: paulum titubat acies, facilius ad-
|
|
uersus illam animum quam oculos attollo; recedo itaque
|
|
non peior sed tristior, nec inter illa friuola mea tam altus
|
5
|
incedo tacitusque morsus subit et dubitatio numquid illa
|
|
meliora sint. Nihil horum me mutat, nihil tamen non con-
|
|
cutit.
|
|