| Mihi, carissime Serene, nimis uidetur summisisse tem- | 9.4.1.1 |
| poribus se Athenodorus, nimis cito refugisse. Nec ego | |
| negauerim aliquando cedendum, sed sensim relato gradu | |
| et saluis signis, salua militari dignitate: sanctiores tutiores- | |
| que sunt hostibus suis qui in fidem cum armis ueniunt. Hoc | 2.1 |
| puto uirtuti faciendum studiosoque uirtutis: si praeualebit | |
| fortuna et praecidet agendi facultatem, non statim auersus | |
| inermisque fugiat latebras quaerens, quasi ullus locus sit | |
| quo non possit fortuna persequi, sed parcius se inferat | 5 |
| officiis et cum dilectu inueniat aliquid in quo utilis ciuitati | |
| sit. Militare non licet: honores petat. Priuato uiuendum | 3.1 |
| est: sit orator. Silentium indictum est: tacita aduocatione | |
| ciues iuuet. Periculosum etiam ingressu forum est: in | |
| domibus, in spectaculis, in conuiuiis bonum contubernalem, | |
| fidelem amicum, temperantem conuiuam agat. Officia | 5 |
| ciuis amisit: hominis exerceat. Ideo magno animo nos non | 4.1 |
| unius urbis moenibus clusimus sed in totius orbis com- | |
| mercium emisimus patriamque nobis mundum professi | |
| sumus, ut liceret latiorem uirtuti campum dare. Prae- | |
| clusum tibi tribunal est et rostris prohiberis aut comitiis: | 5 |
| respice post te quantum latissimarum regionum pateat, | |
| quantum populorum; numquam ita tibi magna pars | |
| obstruetur ut non maior relinquatur. Sed uide ne totum | 5.1 |
| istud tuum uitium sit; non uis enim nisi consul aut prytanis | |
| aut ceryx aut sufes administrare rem publicam. Quid si | |
| militare nolis nisi imperator aut tribunus? Etiam si alii pri- | |
| mam frontem tenebunt, te sors inter triarios posuerit, inde | 5 |
| uoce adhortatione exemplo animo milita: praecisis quoque | |
| manibus ille in proelio inuenit quod partibus conferat qui | |
| stat tamen et clamore iuuat. Tale quiddam facias: si a | 6.1 |
| prima te rei publicae parte fortuna summouerit, stes tamen | |
| et clamore iuues et, si quis fauces oppresserit, stes tamen | |
| et silentio iuues. Numquam inutilis est opera ciuis boni: | |
| auditus uisusque, uultu nutu obstinatione tacita incessuque | 5 |
| ipso prodest. Vt salutaria quaedam citra gustum tactum- | 7.1 |
| que odore proficiunt, ita uirtus utilitatem etiam ex lon- | |
| ginquo et latens fundit. Siue spatiatur et se utitur suo iure, | |
| siue precarios habet excessus cogiturque uela contrahere, | |
| siue otiosa mutaque est et <in> angusto circumsaepta, siue | 5 |
| adaperta, in quocumque habitu est, prodest. Quid tu | |
| parum utile putas exemplum bene quiescentis? Longe ita- | 8.1 |
| que optimum est miscere otium rebus, quotiens actuosa uita | |
| inpedimentis fortuitis aut ciuitatis condicione prohibebitur; | |
| numquam enim usque eo interclusa sunt omnia ut nulli | |
| actioni locus honestae sit. | 5 |