Numquid potes inuenire urbem miseriorem quam
|
9.5.1.1
|
Atheniensium fuit, cum illam triginta tyranni diuellerent?
|
|
Mille trecentos ciues, optimum quemque, occiderant nec
|
|
finem ideo faciebant, sed inritabat se ipsa saeuitia. In qua
|
|
ciuitate erat Areos pagos, religiosissimum iudicium, in qua
|
5
|
senatus populusque senatu similis, coibat cotidie carnificum
|
|
triste collegium et infelix curia tyrannis angustabatur: pote-
|
|
ratne illa ciuitas conquiescere in qua tot tyranni erant quot
|
|
<satis> satellites essent? Ne spes quidem ulla recipiendae
|
|
libertatis animis poterat offerri, nec ulli remedio locus
|
10
|
apparebat contra tantam uim malorum; unde enim miserae
|
|
ciuitati tot Harmodios? Socrates tamen in medio erat et
|
2.1
|
lugentis patres consolabatur et desperantis de re publica
|
|
exhortabatur et diuitibus opes suas metuentibus expro-
|
|
brabat seram periculosae auaritiae paenitentiam et imitari
|
|
uolentibus magnum circumferebat exemplar, cum inter
|
5
|
triginta dominos liber incederet. Hunc tamen Athenae
|
3.1
|
ipsae in carcere occiderunt, et qui tuto insultauerat agmini
|
|
tyrannorum, eius libertatem libertas non tulit: licet scias
|
|
et in adflicta re publica esse occasionem sapienti uiro ad se
|
|
proferendum et in florenti ac beata †pecuniam† inuidiam,
|
5
|
mille alia inertia uitia regnare. Vtcumque ergo se res
|
4.1
|
publica dabit, utcumque fortuna permittet, ita aut ex-
|
|
plicabimus nos aut contrahemus, utique mouebimus nec
|
|
alligati metu torpebimus. Immo ille uir fuerit qui periculis
|
|
undique imminentibus, armis circa et catenis frementibus,
|
5
|
non adliserit uirtutem nec absconderit; non est enim
|
|
seruare se obruere. <Vere>, ut opinor, Curius Dentatus
|
5.1
|
aiebat malle esse se mortuum quam uiuere: ultimum malo-
|
|
rum est e uiuorum numero exire antequam moriaris. Sed
|
|
faciendum erit, si in rei publicae tempus minus tracta-
|
|
bile incideris, ut plus otio ac litteris uindices, nec aliter
|
5
|
quam in periculosa nauigatione subinde portum petas, nec
|
|
expectes donec res te dimittant sed ab illis te ipse diiungas.
|
|