Mirari soleo, cum uideo aliquos tempus petentes et eos qui 10.8.1.1
rogantur facillimos; illud uterque spectat propter quod
tempus petitum est, ipsum quidem neuter: quasi nihil peti-
tur, quasi nihil datur. Re omnium pretiosissima luditur;
fallit autem illos quia res incorporalis est, quia sub oculos 5
non uenit, ideoque uilissime aestimatur, immo paene nul-
lum eius pretium est. Annua, congiaria homines carissime 2.1
accipiunt et illis aut laborem aut operam aut diligentiam
suam locant: nemo aestimat tempus; utuntur illo laxius
quasi gratuito. At eosdem [aegros] uidebis, si mortis pericu-
lum propius admotum est, medicorum genua tangentes, si 5
metuunt capitale supplicium, omnia sua ut uiuant paratos
inpendere: tanta in illis discordia adfectuum est. Quodsi 3.1
posset quemadmodum praeteritorum annorum cuiusque
numerus proponi, sic futurorum, quomodo illi qui paucos
uiderent superesse trepidarent, quomodo illis parcerent!
Atqui facile est quamuis exiguum dispensare quod certum 5
est; id debet seruari diligentius quod nescias quando deficiat.
Nec est tamen quod putes illos ignorare quam cara res sit: 4.1
dicere solent eis quos ualdissime diligunt paratos se partem
annorum suorum dare. Dant nec intellegunt; dant autem
ita ut sine illorum incremento sibi detrahant. Sed hoc ipsum,
an detrahant, nesciunt; ideo tolerabilis est illis iactura 5
detrimenti latentis. Nemo restituet annos, nemo iterum te 5.1
tibi reddet. Ibit qua coepit aetas nec cursum suum aut
reuocabit aut supprimet; nihil tumultuabitur, nihil admone-
bit uelocitatis suae: tacita labetur. Non illa se regis imperio,
non fauore populi longius proferet: sicut missa est a primo 5
die curret, nusquam deuertetur, nusquam remorabitur.
Quid fiet? tu occupatus es, uita festinat: mors interim aderit,
cui uelis nolis uacandum est.