Illud quoque, qua iustitia in omnibus rebus es, necesse
|
11.10.1.1
|
est te adiuuet cogitantem non iniuriam tibi factam quod
|
|
talem fratrem amisisti, sed beneficium datum quod tam diu
|
|
tibi pietate eius uti fruique licuit. Iniquus est qui muneris
|
2.1
|
sui arbitrium danti non relinquit, auidus qui non lucri
|
|
loco habet quod accepit, sed damni quod reddidit. In-
|
|
gratus est qui iniuriam uocat finem uoluptatis, stultus qui
|
|
nullum fructum esse putat bonorum nisi praesentium, qui
|
5
|
non et in praeteritis adquiescit et ea iudicat certiora quae
|
|
abierunt, quia de illis ne desinant non est timendum.
|
|
Nimis angustat gaudia sua qui eis tantummodo quae
|
3.1
|
habet ac uidet frui se putat, et habuisse eadem pro nihilo
|
|
ducit; cito enim nos omnis uoluptas relinquit, quae fluit
|
|
et transit et paene antequam ueniat aufertur. Itaque in
|
|
praeteritum tempus animus mittendus est, et quidquid
|
5
|
nos umquam delectauit reducendum ac frequenti cogita-
|
|
tione pertractandum est: longior fideliorque est memoria
|
|
uoluptatum quam praesentia. Quod habuisti ergo optimum
|
4.1
|
fratrem, in summis bonis pone: non est quod cogites quanto
|
|
diutius habere potueris, sed quam diu habueris. Rerum
|
|
natura illum tibi sicut ceteris fratres suos non mancipio
|
|
dedit sed commodauit; cum uisum est deinde repetît nec
|
5
|
tuam in eo satietatem secuta est sed suam legem. Si quis
|
5.1
|
pecuniam creditam soluisse se moleste ferat, eam praeser-
|
|
tim cuius usum gratuitum acceperit, nonne iniustus uir
|
|
habeatur? Dedit natura fratri tuo uitam, dedit et tibi:
|
|
quae suo iure usa si a quo uoluit debitum suum citius
|
5
|
exegit, non illa in culpa est, cuius nota erat condicio, sed
|
|
mortalis animi spes auida, quae subinde quid rerum natura
|
|
sit obliuiscitur nec umquam sortis suae meminit nisi cum
|
|
admonetur. Gaude itaque habuisse te tam bonum fratrem,
|
6.1
|
et usum fructumque eius, quamuis breuior uoto tuo fuerit,
|
|
boni consule. Cogita iucundissimum esse quod habuisti, hu-
|
|
manum quod perdidisti; nec enim quicquam minus inter se
|
|
consentaneum est quam aliquem moueri quod sibi talis fra-
|
5
|
ter parum diu contigerit, non gaudere quod tamen contigit.
|
|