Haec ergo puta tibi parentem publicum referre exem- 11.16.4.1
pla, eundem ostendere quam nihil sacrum intactumque sit
fortunae, quae ex eis penatibus ausa est funera ducere ex
quibus erat deos petitura. Nemo itaque miretur aliquid ab
illa aut crudeliter fieri aut inique; potest enim haec ad- 5
uersus priuatas domos ullam aequitatem nosse aut ullam
modestiam cuius inplacabilis saeuitia totiens ipsa funesta-
uit puluinaria? Faciamus licet illi conuicium non nostro 5.1
tantum ore sed etiam publico, non tamen mutabitur; ad-
uersus omnis se preces omnisque querimonias eriget. Hoc
fuit in rebus humanis fortuna, hoc erit: nihil inausum sibi
reliquit, nihil intactum relinquet; ibit uiolentior per omnia, 5
sicut solita est semper, eas quoque domos ausa iniuriae
causa intrare in quas per templa aditur, et atram laureatis
foribus induet uestem. Hoc unum optineamus ab illa uotis 6.1
ac precibus publicis, si nondum illi genus humanum placuit
consumere, si Romanum adhuc nomen propitia respicit:
hunc principem lassis hominum rebus datum, sicut omnibus
mortalibus, sibi esse sacratum uelit; discat ab illo clemen- 5
tiam fiatque mitissimo omnium principum mitis.
  Debes itaque eos intueri omnes quos paulo ante rettuli, 17.1.1
aut adscitos caelo aut proximos, et ferre aequo animo for-
tunam ad te quoque porrigentem manus, quas ne ab eis
quidem per quos iuramus abstinet; debes illorum imitari
firmitatem in perferendis et euincendis doloribus, in 5
quantum modo homini fas est per diuina ire uestigia.
Quamuis <sint> in aliis rebus dignitatum ac nobilitatum 2.1
magna discrimina, uirtus in medio posita est: neminem
dedignatur qui modo dignum se illa iudicat. Optime certe
illos imitaberis qui, cum indignari possent non esse ipsos
exsortes huius mali, tamen in hoc uno se ceteris exaequari 5
hominibus non iniuriam sed ius mortalitatis iudicauerunt
tuleruntque nec nimis acerbe et aspere quod acciderat
nec molliter et effeminate; nam et non sentire mala sua
non est hominis et non ferre non est uiri.