| Chrysippus ait quendam indignatum, quod illum | 2.17.1.1 |
| aliquis ueruecem marinum dixerat. In senatu flentem | |
| uidimus Fidum Cornelium, Nasonis Ouidi generum, cum | |
| illum Corbulo struthocamelum depilatum dixisset; ad- | |
| uersus alia maledicta mores et uitam conuulnerantia frontis | 5 |
| illi firmitas constitit, aduersus hoc tam absurdum lacrimae | |
| prociderunt: tanta animorum inbecillitas est, ubi ratio | |
| discessit. Quid quod offendimur, si quis sermonem nostrum | 2.1 |
| imitatur, si quis incessum, si quis uitium aliquod corporis | |
| aut linguae exprimit? quasi notiora illa fiant alio imitante | |
| quam nobis facientibus! Senectutem quidam inuiti audiunt | |
| et canos et alia ad quae uoto peruenitur; paupertatis | 5 |
| maledictum quosdam perussit, quam sibi obiecit quisquis | |
| abscondit: itaque materia petulantibus et per contumeliam | |
| urbanis detrahitur, si ultro illam et prior occupes; nemo | |
| risum praebuit qui ex se cepit. Vatinium, hominem natum | 3.1 |
| et ad risum et ad odium, scurram fuisse et uenustum | |
| ac dicacem memoriae proditum est. In pedes suos ipse | |
| plurima dicebat et in fauces concisas: sic inimicorum, quos | |
| plures habebat quam morbos, et in primis Ciceronis | 5 |
| urbanitatem effugerat. Si hoc potuit ille duritia oris qui | |
| adsiduis conuiciis pudere dedidicerat, cur is non possit | |
| qui studiis liberalibus et sapientiae cultu ad aliquem pro- | |
| fectum peruenerit? Adice quod genus ultionis est eripere | 4.1 |
| ei qui fecit factae contumeliae uoluptatem; solent dicere | |
| 'o miserum me! puto, non intellexit': adeo fructus contu- | |
| meliae in sensu et indignatione patientis est. Deinde non | |
| deerit illi aliquando par; inuenietur qui te quoque uindicet. | 5 |